«Εφυγε» προχτες το πρωί (6/2/2012) ο Αρίστος Καμαρινός, αφήνοντας πίσω πλούσιες παρακαταθήκες αγώνων και οραμάτων.
Ο Αρίστος Καμαρινός γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1917. Οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ και στο ΚΚΕ πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1938, ενώ υπηρετούσε ως υπαξιωματικός στο Στρατό, η δικτατορία της 4ης Αυγούστου τον καθαίρεσε για την κομμουνιστική ιδεολογία και αντιδικτατορική δράση του. Στην Αλβανία πολέμησε στην πρώτη γραμμή και τιμήθηκε με το Αριστείο Ανδρείας. Στα τέλη του 1942 με τον Γ. Κερκεμέζο, ήταν οι πρώτοι αντάρτες στον Ταΰγετο. Διετέλεσε έως το τέλος της Εθνικής Αντίστασης καπετάνιος του 2ου Τάγματος του μόνιμου 9ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Μεσσηνίας. Πολέμησε σε πολλές μάχες τους κατακτητές και τους ταγματασφαλίτες. Έλαβε μέρος με το τάγμα του και στη μάχη της Αθήνας, το Δεκέμβρη του 1944.
Μετά τη Βάρκιζα, ήταν Γραμματέας της Αχτίδας και υπεύθυνος της Λαϊκής Αυτοάμυνας στη Δυτική Καλαμάτα, όταν έγινε το πραξικόπημα του Μαγγανά. Ανήμερα των εκλογών του 1946, έφυγε καταδιωκόμενος στην Αθήνα, όπου δούλεψε στην παράνομη Εθνικοτοπική Μεσσηνίων. Με κομματική ένταξη, ξαναγύρισε στην Πελοπόννησο το Φλεβάρη του 1947 και ανέλαβε Γραμματέας της ΝΕ Μεσσηνίας και πολιτικός επίτροπος του Αρχηγείου Ταϋγέτου. Το 1948, με διαταγή του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ, προήχθη σε ταγματάρχη. Έδρασε στην Κεντρική Πελοπόννησο και πολέμησε σε όλες, σχεδόν, τις μάχες, αναλαμβάνοντας και φέρνοντας σε πέρας πολύ δύσκολες αποστολές.
Τέλη Αυγούστου του 1949 κι αφού έχει συντριβεί η 3η Μεραρχία Πελοποννήσου του ΔΣΕ, μπήκε κρυφά στην Καλαμάτα, όπου διέμεινε μέχρι το 1962 σε κρησφύγετο. Με εντολή του Κόμματος έφυγε στην Αθήνα, όπου έζησε παράνομος και, το 1964, με πλαστό διαβατήριο κατέφυγε στην ΕΣΣΔ. Εγκαταστάθηκε στην Τασκένδη, όπου σπούδασε φιλοσοφία και κοινωνιολογία και έμαθε αγγλικά και γαλλικά. Στην Ελλάδα γύρισε το 1978. Σε όλη του τη ζωή παρέμεινε αφοσιωμένος στο ΚΚΕ, μαχητής για το σοσιαλισμό. Η ΝΕ Μεσσηνίας του ΚΚΕ εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένειά του.


Από τη ΝΕ Μεσσηνίας του ΚΚΕ