Πρέπει να μην χάσουν το κίνητρο να γράφουν κι ας κάνουν ορθογραφικά λάθη. Το "Έχω τις λέξεις σου" τους προτρέπει να μάθουν ότι μπορούν να παίξουν με τα "σημαδάκια", που λέγονται γράμματα, να μην φοβούνται να γράψουν», εξηγεί στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η εκπαιδευτικός του 1ο δημοτικού σχολείου Χαλανδρίου, Κατερίνα Παπαγεωργίου που ενέπνευσε πριν από δυο χρόνια τους μαθητές της στην Δ' τάξη του σχολείου να συμμετάσχουν στο παραμύθι της Σοφίας Στεκουλέα.

Οι κεντρικοί ήρωες είναι η «Λέξη» και ο «Δίφθογγος» που μεγαλώνουν στην χώρα Αβουγουδουέ... Σε κάθε πάρκο αυτής της χώρας, υπάρχει κι ένα τετράγωνο πηγάδι που παραπέμπει στην εξάρτηση των σημερινών παιδιών από την τηλεόραση, τα τάμπλετ, τους υπολογιστές. Εκεί ζει ο «Ημιμάθειας» που τα ξεγελά και κλέβει τα παιχνίδια τους, για να χαθούν οι λέξεις τους και να βασιλέψει ο γιος του «Γκρίγκλις».

«Μέσα από ένα παραμύθι δείχνει η συγγραφέας πώς ζούνε τα παιδιά σήμερα, πώς αποτραβιούνται στον κόσμο τους. Είναι ένα σύγχρονο παραμύθι που απευθύνεται σε μαθητές όλων των τάξεων του δημοτικού, αλλά και σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες», λέει η κ. Παπαγεωργίου και προσθέτει: «Γράφτηκε για να γνωρίσουν και να αγαπήσουν τα παιδιά την ελληνική γλώσσα, τον πλούτο και την ιστορία της, να την ψάξουν, να την μάθουν. Να αγαπήσουν τον πολιτισμό μας».

Το παιχνίδι με τις λέξεις γίνεται μία ανακάλυψη που «ζωντανεύει» τις ιστορίες τους, φανερώνει τη χαρά, το φόβο, την ελπίδα κι εκφράζει τις απορίες και τα όνειρά τους. Όπως περιγράφει στο Πρακτορείο η κ. Παπαγεωργίου «αυτό το ταξίδι ξεκίνησε πριν από δυο χρόνια. Γνώριζα την συγγραφέα, την Σοφία Στεκουλέα και μόλις διάβασα το 'Έχω τις λέξεις σου' της ζήτησα να έρθει στην τάξη μου, να συζητήσει με τα παιδιά. Έτσι το διαβάσαμε μπροστά τους, το συζητήσαμε κι έπειτα ζήτησα από τους μαθητές μου να ζωγραφίσουν ποια σκηνή από το παραμύθι τούς έκανε εντύπωση. Αμέσως πήραν μολύβια, μαρκαδόρους κι άφησαν την φαντασία τους ελεύθερη. Έδωσαν ζωή στους ήρωες. Αυτές οι ζωγραφιές "έντυσαν" κατόπιν το παραμύθι. Όταν το είδαν εικονογραφημένο με τις δικές τους δημιουργίες όλα ήταν τόσο ενθουσιασμένα. Ένιωσαν κομμάτι αυτού του βιβλίου».

Όπως υποστηρίζει η εκπαιδευτικός, αυτό που «ξυπνά» και κινεί το ενδιαφέρον των παιδιών μέσα στην τάξη είναι το παιχνίδι και τα βιωματικά εργαστήρια που τους βοηθούν να απελευθερώσουν τις σκέψεις τους. «Ήδη, και στα πρωτάκια που έχω φέτος, θα διαβάσουμε το παραμύθι και μάλιστα σκέφτομαι να το παίξουμε, να το κάνουμε θεατρικό παιχνίδι στην τάξη».

Τα επόμενα σχέδια περιλαμβάνουν μια εκ νέου συνεργασία με την συγγραφέα σε ένα αφιέρωμα που ετοιμάζεται σχετικά με την τοπική ιστορία του Χαλανδρίου. «Θέλουμε να την συνδέσουμε με τις παλιές ιστορίες και τα παραμύθια. Θέλουμε την εμπλοκή των παιδιών του σχολείου, τα οποία θα δημιουργήσουν τα ίδια ένα παραμύθι που θα στηρίζεται στην ιστορία της περιοχής» αναφέρει η κ. Παπαγεωργίου και καταλήγει ότι «το παραμύθι χρειάζεται σε όλους»

ΑΠΕ-ΜΠΕ