Ο Ερντογάν παραμένει ο δημοφιλέστερος πολιτικός ηγέτης στην Τουρκία όμως βρίσκεται αντιμέτωπος με αρκετούς σημαντικούς αντιπάλους που έχουν πάει απροσδόκητα καλά μέχρι τώρα στην προεκλογική εκστρατεία και, ως αποτέλεσμα, ένας δεύτερος γύρος είναι αυτή τη στιγμή το πιθανότερο αποτέλεσμα.

-- Τι συμβαίνει στην Τουρκία;

-- Η χώρα θα πραγματοποιήσει στις 24 Ιουνίου προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές. Αν κανένας υποψήφιος δεν κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, δεύτερος γύρος θα πραγματοποιηθεί στις 8 Ιουλίου μεταξύ των δύο υποψηφίων που θα προηγηθούν στον πρώτο γύρο.

-- Γιατί γίνονται τώρα οι εκλογές;

-- Οι εκλογές επρόκειτο κανονικά να διεξαχθούν τον Νοέμβριο του 2019. Ωστόσο ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προκήρυξε τον Απρίλιο πρόωρες εκλογές. Είπε πως είναι ανάγκη η Τουρκία να «ξεπεράσει την αβεβαιότητα» σε μια εποχή που στην περιοχή επικρατεί αναταραχή και ενώ συνεχίζονται οι τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία και το Ιράκ.

Επικριτές ωστόσο λένε πως οι εκλογές προκηρύχθηκαν πρόωρα επειδή το νόμισμα και η οικονομία της Τουρκίας πάσχουν και ο πρόεδρος ήθελε να προλάβει την καθοδική τάση. Μπορεί επίσης να ελπίζει ότι θα εκμεταλλευθεί τα εθνικιστικά αισθήματα μετά τη στρατιωτική νίκη στη Συρία, όπου οι υποστηριζόμενοι από την Τουρκία αντάρτες επικράτησαν στις μάχες με κουρδικές πολιτοφυλακές κοντά στα σύνορα στην περιοχή του Αφρίν.

-- Γιατί είναι σημαντικές αυτές οι εκλογές;

-- Μπορεί κανείς να υποστηρίξει με επιχειρήματα πως πρόκειται για τις πιο σημαντικές εκλογές στη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας. Ο νέος πρόεδρος θα αναλάβει ένα αξίωμα με σαρωτικές εκτελεστικές εξουσίες τις οποίες οι ψηφοφόροι ενέκριναν με μικρή πλειοψηφία στο περυσινό συνταγματικό δημοψήφισμα. Σ' αυτές περιλαμβάνεται η εξουσία να εκδίδει διατάγματα με ισχύ νόμου, να διορίζει την κυβέρνηση και αντιπροέδρους καθώς και ανώτατους δικαστές. Αν κερδίσει, ο Ερντογάν θα συνεχίσει τα ερχόμενα χρόνια να αναδιαμορφώνει την Τουρκία και την κοινωνία της.

-- Ποιοι θέτουν υποψηφιότητα για την προεδρία;

-- Φυσικά ο Ερντογάν. Παραμένει ο δημοφιλέστερος πολιτικός ηγέτης στην Τουρκία. Όμως βρίσκεται αντιμέτωπος με αρκετούς σημαντικούς αντιπάλους που έχουν πάει απροσδόκητα καλά μέχρι τώρα στην προεκλογική εκστρατεία και, ως αποτέλεσμα, ένας δεύτερος γύρος είναι αυτή τη στιγμή το πιθανότερο αποτέλεσμα.

Είναι ο Μουχαρέμ Ιντζέ, ένας χαρισματικός καθηγητής Φυσικής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ο οποίος είναι ο υποψήφιος του κύριου αντιπολιτευόμενου κόμματος, του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), και η Μεράλ Ακσενέρ, που έχει το παρατσούκλι η «λύκαινα». Είναι επικεφαλής του νέου εθνικιστικού κόμματος Ιγί (Καλό) και είναι δημοφιλής τόσο μεταξύ των νέων όσο και μεταξύ των Τούρκων της εργατικής τάξης.

Ο Τεμέλ Καραμολάογλου, ο ηγέτης του ισλαμιστικού Κόμματος της Ευδαιμονίας, είναι επίσης υποψήφιος και έχει αναδειχθεί σε σημαντικό επικριτή του Ερντογάν παρόλο που τα κόμματά τους μοιράζονται τις ίδιες ιδεολογικές ρίζες. Ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ένας χαρισματικός πολιτικός που αποκαλούνταν άλλοτε ο «Κούρδος Ομπάμα» και ηγείται του αριστερού και προσανατολισμένου στα θέματα των Κούρδων Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), είναι υποψήφιος για την προεδρία από το κελί της φυλακής του στην Αδριανούπολη. Αναμένει τη δίκη του με κατηγορίες για τρομοκρατία.

-- Τι συμβαίνει στο κοινοβούλιο;

-- Οι κύριοι συνασπισμοί που δίνουν μάχη για το κοινοβούλιο είναι δύο.

Ο πρώτος περιλαμβάνει το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν, που έχει σχηματίσει συνασπισμό με τους εθνικιστές.

Στην απέναντι πλευρά είναι μια συμμαχία που περιλαμβάνει τους υποστηρικτές του λαϊκού χαρακτήρα του κράτους στο CHP, τους αποσκιρτήσαντες εθνικιστές του κόμματος Ιγί και τους ισλαμιστές του Κόμματος της Ευδαιμονίας. Πρόκειται για μια παράδοξη σύμπραξη σ' ένα πολιτικό σύστημα όπου οι υποστηρικτές του λαϊκού χαρακτήρα του κράτους και οι ισλαμιστές υπήρξαν παραδοσιακά σκληροί εχθροί, όμως τέτοια είναι η σημασία αυτών των εκλογών ώστε πρώην αντίπαλοι έχουν συνασπισθεί για να διώξουν από την εξουσία τον πρόεδρο και το περιβάλλον του. Το HDP δεν έχει συμπράξει με άλλο κόμμα.

Το τουρκικό σύνταγμα απαιτεί τα κόμματα να έχουν λάβει τουλάχιστον 10% των ψήφων σε εθνικό επίπεδο για να μπουν στο κοινοβούλιο, ένας νόμος που ευνοεί τα μεγαλύτερα κόμματα. Ένας νέος νόμος επέτρεψε πρόσφατα τον σχηματισμό εκλογικών συμμαχιών όπως οι ανωτέρω, οι οποίες θα επιτρέψουν σε μικρότερα κόμματα, όπως αυτό της Ευδαιμονίας να κερδίσουν κάποιες έδρες στη βουλή, αν η συμμαχία τους ως σύνολο υπερβεί το όριο του 10%.

Αν η συμμαχία της αντιπολίτευσης έχει τις επιδόσεις που αναμένεται και το HDP κερδίσει πάνω από το 10% της λαϊκής ψήφου, τότε το κυβερνών AKP θα μπορούσε να χάσει την πλειοψηφία του στο κοινοβούλιο.

-- Ποιος λοιπόν θα κερδίσει;

-- Ο Ερντογάν ήλπιζε να πιάσει τους αντιπάλους του στον ύπνο όταν προκήρυξε τις εκλογές, όμως η προσέλευση στις συγκεντρώσεις του κόμματός του δεν ήταν αυτή που ανέμενε και ο τούρκος ηγέτης δεν φαίνεται να ελέγχει πλήρως την κατάσταση. Η οικονομία έχει επίσης προκαλέσει πονοκεφάλους, με την τουρκική λίρα να σημειώνει πτώση έναντι του δολαρίου, τις ανησυχίες να αυξάνονται για την μακροπρόθεσμη υγεία της οικονομίας και φόβοι να εκφράζονται για την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας.

Και πάλι όμως ο Ερντογάν είναι ο δημοφιλέστερος τούρκος πολιτικός και το πιθανότερο είναι να κερδίσει την κούρσα για την προεδρία. Στην Τουρκία οι δημοσκοπήσεις είναι περιβόητες για την αναξιοπιστία τους, όμως προς το παρόν αναμένεται ότι θα κερδίσει εύκολα τον πρώτο γύρο, χωρίς όμως την απόλυτη πλειοψηφία. Ο πρόεδρος εξακολουθεί να προηγείται και σ' έναν δεύτερο γύρο με αντίπαλο τον Ιντζέ ή την Ακσενέρ, όμως η διαφορά συνεχώς συρρικνώνεται. Η έκβαση θα εξαρτηθεί από το αν η αντιπολίτευση θα μπορέσει να πάρει μαζί της συντηρητικούς και εθνικιστές ψηφοφόρους, καθώς και κούρδους ψηφοφόρους οργισμένους από τη συμμαχία του Ερντογάν με τους εθνικιστές.

Επίσης υπάρχει η πολύ πραγματική πιθανότητα ο Ερντογάν να κερδίσει την προεδρία, αλλά να χάσει το κοινοβούλιο από την αντιπολίτευση, η οποία έχει υποσχεθεί πως θα πάρει πίσω τη συνταγματική αναθεώρηση που πέρασε πέρυσι.

Όμως βάσει της ίδιας αναθεώρησης, ο πρόεδρος μπορεί να διαλύσει το κοινοβούλιο και η βουλή μπορεί να προκηρύξει σε απάντηση νέες προεδρικές εκλογές. Σύμφωνα με ορισμένους αξιωματούχους του κυβερνώντος κόμματος, αυτό ακριβώς μπορεί να κάνει ο Ερντογάν, πράγμα που θα έδινε στο κόμμα του μια ευκαιρία να ανακαινισθεί, όμως θα βύθιζε την Τουρκία στην αβεβαιότητα.

Όσα πρέπει να γνωρίζετε για το νέο προεδρικό σύστημα

Τον Απρίλιο του 2017, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε με μικρή διαφορά ένα αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα με το οποίο διευρύνθηκαν οι εξουσίες του προέδρου της χώρας.

Μετά τη διεξαγωγή των ταυτόχρονων βουλευτικών και προεδρικών εκλογών στις 24 Ιουνίου, η μετάβαση στο νέο σύστημα διακυβέρνησης θα έχει ολοκληρωθεί. Ακολουθούν ορισμένες σημαντικές αλλαγές όπως τις παραθέτει το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ

- Ο πρόεδρος μπορεί να ανήκει σε πολιτικό κόμμα: τον Μάιο του 2017, ο Ερντογάν έγινε και πάλι μέλος του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), του οποίου είναι ιδρυτικό μέλος. Τον ίδιο μήνα επανεξελέγη πρόεδρος του κόμματος.

- Ο πρόεδρος έχει μεγαλύτερη επιρροή στο δικαστικό σώμα: μπορεί να διορίζει τέσσερα από τα 13 μέλη του Συμβουλίου Δικαστών και Εισαγγελέων (ΣΔΔ) --το οποίο είναι υπεύθυνο για τον διορισμό δικαστών και εισαγγελέων--, ενώ το κοινοβούλιο μπορεί να επιλέξει επτά. Τα μόνιμα μέλη παραμένουν ο υπουργός και ο υφυπουργός Δικαιοσύνης, τους οποίους επίσης επιλέγει ο πρόεδρος. Το ΣΔΔ απέκτησε νέα σύνθεση τον Μάιο του 2017.

Με βάση το προηγούμενο σύστημα, οι δικαστές και οι εισαγγελείς επέλεγαν οι ίδιοι την πλειονότητα των 22 μελών του συμβουλίου.

- Τα στρατοδικεία έχουν καταργηθεί.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΕΘΟΥΝ ΣΕ ΙΣΧΥ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ

- Οι Τούρκοι θα ψηφίζουν την ίδια ημέρα για τον πρόεδρο και το κοινοβούλιο, που θα έχουν πενταετείς θητείες αντίστοιχα. Η ταυτόχρονη διεξαγωγή των εκλογών αυξάνει την πιθανότητα το κόμμα του προέδρου να πάρει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο.

- Ο πρόεδρος θα είναι ο αρχηγός του κράτους και της κυβέρνησης. Η θέση του πρωθυπουργού θα καταργηθεί. Ο πρόεδρος είναι υπεύθυνος για τον διορισμό και την απομάκρυνση ενός αριθμού αντιπροέδρων της δικής του επιλογής, υπουργών και υψηλόβαθμων δημοσίων υπαλλήλων∙ το κοινοβούλιο δεν έχει κανέναν λόγο. Τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου δεν μπορούν να είναι και μέλη του κοινοβουλίου. Όποιος είναι υποψήφιος για την προεδρία δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και υποψήφιος βουλευτής.

- Ο πρόεδρος μπορεί να εκδίδει διατάγματα σε τομείς της εκτελεστικής εξουσίας, τα οποία τίθενται σε ισχύ με τη δημοσίευσή τους στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Δεν χρειάζεται κοινοβουλευτική ψηφοφορία προκειμένου να τεθούν σε ισχύ. Τα διατάγματα καθίστανται ατελέσφορα αν το κοινοβούλιο εγκρίνει έναν νόμο στον ίδιο τομέα. Τα προεδρικά διατάγματα δεν μπορούν να περιορίζουν συνταγματικά δικαιώματα και δεν μπορούν να αφορούν ορισμένες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται ήδη σε νόμο. Οι νόμοι --με εξαίρεση το προσχέδιο του προϋπολογισμού-- εισάγονται μόνο από το κοινοβούλιο.

- Ο αριθμός των βουλευτών αυξάνεται από 550 σε 600.

- Νέες εκλογές μπορούν να προκαλέσουν τόσο το κοινοβούλιο όσο και ο πρόεδρος, με πλειοψηφία τριών πέμπτων στο κοινοβούλιο. Και στις δύο περιπτώσεις, τόσο το κοινοβούλιο όσο και ο πρόεδρος εκλέγονται ταυτόχρονα, ανεξάρτητα από το ποια από τις δύο πλευρές έχει προκαλέσει τις εκλογές.

- Υπάρχει ένα όριο δύο θητειών για τον πρόεδρο. Ωστόσο, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης προέβλεψε ένα «παραθυράκι»: αν το κοινοβούλιο αποφασίσει να διεξαγάγει νέες εκλογές στη διάρκεια της δεύτερης θητείας του προέδρου, τότε ο πρόεδρος μπορεί να είναι και πάλι υποψήφιος.

- Ο αριθμός των θητειών ξεκινά από την αρχή με το νέο προεδρικό σύστημα. Αυτό σημαίνει πως αν ο Ερντογάν κερδίσει τον Ιούνιο, θα είναι η πρώτη του θητεία. Με αυτό το «παραθυράκι», θεωρητικά μπορεί να παραμείνει στην εξουσία έως το 2033.

- Ο πρόεδρος δεν μπορεί να κατηγορηθεί μόνο για προδοσία αλλά και για οποιοδήποτε άλλο έγκλημα. Προκειμένου να παραπεμφθεί σε δίκη απαιτείται κοινοβουλευτική πλειοψηφία δύο τρίτων.

Ο φυλακισμένος Σελαχατίν Ντεμιρτάς ίσως κρατά το κλειδί των τουρκικών εκλογών

Η έκβαση των εκλογών στην Τουρκία, που διεξάγονται την Κυριακή, ενδέχεται να εξαρτάται από τον αριθμό των ψηφοφόρων που μπορεί να προσελκύσει ο φυλακισμένος ηγέτης του φιλοκουρδικού κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP) Σελαχατίν Ντεμιρτάς.

Ο Ντεμιρτάς, που βρίσκεται στη φυλακή από το 2016 με κατηγορίες σχετικές με την τρομοκρατία, είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από την προσπάθεια του HDP να κερδίσει το 10% που απαιτείται για να εισέλθει στο κοινοβούλιο.

Ουσιαστικά χωρίς καμία κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης για εκείνον και το κόμμα του, ο Ντεμιρτάς προσπαθεί να περάσει το μήνυμα του μέσω των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης, των συναδέλφων του στο HDP και της συζύγου του, της Μπασάκ, η οποία τον επισκέπτεται συχνά στη φυλακή στο Εντίρνε (Αδριανούπολη).

Αν και πλέον δεν ηγείται του κόμματος, δεν υπάρχει κανένα νομικό εμπόδιο στην υποψηφιότητά του για την προεδρία της Τουρκίας.

«Πιστεύουν ότι μπορούν να τον αποκλείσουν από τον έξω κόσμο, όμως δεν μπορούν να δουν τους χιλιάδες Ντεμιρτάς εδώ», δήλωσε η συμπρόεδρος του HDP Περβίν Μπουλντάν απευθυνόμενη σε ένα πλήθος υποστηρικτών του κόμματος, που κρατούσε την πράσινη, λευκή και μωβ σημαία του κόμματος σε συγκέντρωση στην πόλη Σιλβάν, στη νοτιοανατολική Τουρκία.

Χθες Κυριακή ο Ντεμιρτάς εμφανίστηκε για πρώτη φορά εδώ και 20 μήνες στο κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο TRT για 10 λεπτά, μια εμφάνιση την οποία δικαιούται βάσει του εκλογικού νόμου.

Χιλιάδες άνθρωποι χειροκροτούσαν και επευφημούσαν στη διάρκεια της ομιλίας του, η οποία μεταδόθηκε απευθείας μέσω οθονών σε προεκλογική συγκέντρωση του HDP στην Κωνσταντινούπολη.

«Ο μοναδικός λόγος που βρίσκομαι εδώ ότι το (κυβερνών) Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (του προέδρου Ερντογάν, το AKP) με φοβάται. Πιστεύουν ότι το να μου δένουν τα χέρια εδώ και να πηγαίνουν από πλατεία σε πλατεία και να εκτοξεύουν κατηγορίες σε βάρος μου είναι θαρραλέο», δήλωσε ο Ντεμιρτάς.

«Παραβιάζουν ξεκάθαρα το Σύνταγμα κηρύσσοντας την ενοχή μου ακόμα κι αν δεν υπάρχει καμία καταδικαστική απόφαση σε βάρος μου, επιχειρώντας να χειραγωγήσουν τους πολίτες παραπληροφορώντας τους» συμπλήρωσε.

Από την πλευρά του ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τον χαρακτηρίζει «ο τρομοκράτης του Εντίρνε» και θεωρεί το κόμμα του παρακλάδι του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), μιας οργάνωσης που θεωρείται τρομοκρατική από την Τουρκία, την ΕΕ και τις ΗΠΑ.

«Προσπάθησαν να μπουν ανάμεσά μας με την τρομοκρατική οργάνωση, στρέφοντας τον έναν εναντίον του άλλου στους δρόμους με απειλές, λεηλασίες και εκβιασμούς», κατήγγειλε ο Ερντογάν στη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης στο Ντιγιάρμπακιρ της νοτιοανατολικής Τουρκίας.

Σύμφωνα με πολλές δημοσκοπήσεις, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) ενδέχεται να χάσει την πλειοψηφία που διαθέτει στο κοινοβούλιο, ενώ το ποσοστό που συγκεντρώνει το HDP κυμαίνεται γύρω στο 10%.

Αν το HDP δεν καταφέρει να περάσει το όριο αυτό και να εισέλθει στο κοινοβούλιο, δεκάδες έδρες θα πάνε στο AKP, το δεύτερο πιο δημοφιλές κόμμα στη νοτιοανατολική Τουρκία, όπου η πλειονότητα των κατοίκων είναι Κούρδοι, κάτι που θα του διασφαλίσει την πλειοψηφία των εδρών.

Οι ψηφοφόροι του HDP ενδέχεται επίσης να είναι καθοριστικής σημασίας για το αν ο Ερντογάν θα κερδίσει τις προεδρικές εκλογές, στις οποίες απαιτείται απλή πλειοψηφία και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θα κριθούν στον δεύτερο γύρο.

Περισσότεροι από 40.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στις συγκρούσεις με το PKK. Έπειτα από μια εκεχειρία δυόμιση ετών που κατέρρευσε το 2015, η νοτιοανατολική Τουρκία έχει ζήσει τις πιο έντονες συγκρούσεις μετά το 1984 οπότε ξεκίνησε ο ένοπλος αγώνας του PKK.

Ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι η σκληρή γραμμή του κόμματός του έχει καταστήσει την περιοχή πιο ειρηνική από ποτέ τα τελευτία 40 χρόνια. Σύμφωνα με τον ίδιο, το AKP έλυσε το κουρδικό πρόβλημα στο Ντιγιάρμπακιρ, κάνοντας λόγο για μεταρρυθμίσεις σε θέματα πολιτιστικών δικαιωμάτων, παιδείας και γλώσσας.

Οι κάτοικοι της Σιλβάν, μιας αγροτικής περιοχής όπου το HDP κέρδισε το 88% και το 80% στις δύο εκλογές του 2015, απορρίπτουν τους ισχυρισμούς αυτούς.

Εξάλλου οι εκλογές της Κυριακής διεξάγονται υπό αυστηρά μέτρα ασφαλείας, καθώς στην Τουρκία εξακολουθεί να ισχύει η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016.

Η ικανότητα του HDP να διεξάγει προεκλογική εκστρατεία έχει περιοριστεί μετά τις διώξεις εναντίον του, εξαιτίας των οποίων 11 βουλευτές του έχουν χάσει τις έδρες τους, ενώ άλλοι τόσοι είναι φυλακισμένοι με κατηγορίες που αφορούν την τρομοκρατία. Οι τουρκικές αρχές έχουν αναλάβει τον έλεγχο δεκάδων περιοχών οι δήμαρχοι των οποίων ανήκαν σε ένα κόμμα αδελφό του HDP και έχουν συλλάβει χιλιάδες μέλη του κόμματος.

Παράλληλα τα εκλογικά κέντρα έχουν μεταφερθεί σε κάποιες περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας, με στόχο, σύμφωνα με αξιωματούχους, να αποτραπεί ο εκφοβισμός των ψηφοφόρων από το PKK. Όμως το HDP καταγγέλλει ότι στόχος είναι να εμποδιστούν οι ψηφοφόροι του.

Παράλληλα οι υποστηρικτές του κόμματος εκτιμούν ότι οι κινήσεις της Άγκυρας έχουν ενισχύσει τη συμπάθεια προς το HDP. Η Μπασάκ Ντεμιρτάς δήλωσε ότι η φυλάκιση του συζύγου της, ο οποίος κινδυνεύει να καταδικαστεί σε 142 χρόνια κάθειρξη, έχει ενισχύσει τη δημοτικότητά του.

Ένα βίντεο που δείχνει την Μπασάκ να μιλά στο τηλέφωνο στον σύζυγό της με την οικογένειά της γύρω της έχει φτάσει τα 1,35 εκ. views στο Twitter.

«Το γεγονός ότι ο Σελαχατίν βρίσκεται στη φυλακή δεν έχει μειώσει την αγάπη του κόσμου για εκείνον. Αντίθετα, την έχει αυξήσει», σχολίασε.

Όμως για να καταφέρει να εισέλθει στο κοινοβούλιο, όπως το έκανε το 2015, το HDP πρέπει να κερδίσει τους αριστερούς και τους φιλελεύθερους ψηφοφόρους στη δυτική Τουρκία, εκτός από το παραδοσιακό του κοινό, τους Κούρδους στα νοτιοανατολικά.

ΑΠΕ-ΜΠΕ-Reuters