«Σήμερα έχουμε στη διάθεσή μας ισχυρά όπλα για να καταστήσουμε τη χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία μία ασθένεια αντιμετωπίσιμη για μεγάλο χρονικό διάστημα, δίνοντας μία ουσιαστική παράταση της επιβίωσης, χωρίς οι ασθενείς να χάνουν την ποιότητα ζωής τους», ανέφερε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου η Μαρία Αγγελοπούλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Αιματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρόσθεσε ότι είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο το γεγονός, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εγκρίνει μία νέα θεραπεία που βασίζεται στη χορήγηση της ομπινουτουζουμάμπης σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία με χλωραμβουκίλη για τη θεραπεία μη προθεραπευμένων ασθενών με χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία και συννοσηρότητες που τους καθιστούν ακατάλληλους για θεραπεία με πλήρη δόση φλουνταραμπίνης.

Παράλληλα, η θεραπεία με ομπινουτουζουμάμπη πρόσφατα έλαβε έγκριση στην Ευρώπη σε συνδυασμό με βενδαμουστίνη, για τους ασθενείς με οζώδες λέμφωμα που δεν ανταποκρίνονται πλέον σε προηγούμενη θεραπεία με ριτουξιμάμπη.

«Η θεραπευτική αντιμετώπιση του οζώδους λεμφώματος είναι δύσκολη, καθώς, αν και οι περισσότεροι ασθενείς αρχικά ανταποκρίνονται σε πολύ υψηλά ποσοστά στη βασική θεραπεία, εν τέλει η νόσος δεν αντιμετωπίζεται, και τελικά πολλοί είναι εκείνοι που εμφανίζουν υποτροπή. Η νέα θεραπεία προσφέρει ελπίδα στους ασθενείς καθώς αυξάνει το συνολικό χρόνο επιβίωσής τους», ανέφερε ο Ιωάννης Κοτσιανίδης, καθηγητής Αιματολογίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία είναι η συχνότερη μορφή λευχαιμίας στον δυτικό κόσμο, η οποία αντιστοιχεί στο 25-30% όλων των μορφών λευχαιμίας. Κάθε χρόνο ευθύνεται για περισσότερα από 20.000 νέα περιστατικά και 13.000 θανάτους στην Ευρώπη. Προσβάλλει πιο συχνά τους άνδρες και τους ηλικιωμένους. Ταυτόχρονα, κάθε μέρα, περισσότερα από 50 άτομα στην Ευρώπη διαγιγνώσκονται με οζώδες λέμφωμα, που αποτελεί τον πιο συχνό τύπο βραδέως εξελισσόμενου μη-Hodgkin λεμφώματος.

Τα οζώδη λεμφώματα αντιπροσωπεύουν περίπου το 20% των λεμφωμάτων. Η μέση ηλικία εμφάνισης είναι τα 60 έτη περίπου και προσβάλει πιο συχνά τις γυναίκες. Πρόκειται για λεμφώματα με συχνά βραδεία εξέλιξη και ανταποκρίνονται καλά στην θεραπεία, αλλά η ίαση είναι δύσκολη.

ΑΠΕ-ΜΠΕ