Σάββατο, 12 Οκτωβρίου 2019 16:02

Ο καρκίνος μαστού στην εγκυμοσύνη δεν θεωρείται πια τόσο επιθετικός όπως στο παρελθόν, λέει o πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας

Γράφτηκε από την
Ο καρκίνος μαστού στην εγκυμοσύνη δεν θεωρείται πια τόσο επιθετικός όπως στο παρελθόν, λέει o πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας

 

Για τον καρκίνο του μαστού στην περίοδο της εγκυμοσύνης μιλά στο Πρακτορείο FM και στην εκπομπή της Τάνιας Η. Μαντουβάλου «104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ» ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, χειρουργός μαστού Ευάγγελος Φιλόπουλος.

Ο κ.Φιλόπουλος μιλά με αφορμή τον μήνα που διανύουμε, ο οποίος είναι αφιερωμένος στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση για την πρόληψη και αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού, που σύμφωνα με στοιχεία της ΕΑΕ πλήττει περισσότερες από 7.500 γυναίκες κάθε χρόνο στη χώρα μας. 

«Ο καρκίνος μαστού στη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είναι συχνός. Κυρίως αφορά γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση και υπάρχουν αναφορές από ένα κάθε τρεις χιλιάδες περιστατικά ή μέχρι και 3%» λέει ο κ Φιλόπουλος.

Για τις θεραπείες εξωσωματικής ο πρόεδρος της ΕΑΕ επισημαίνει ότι δεν είναι ξεκαθαρισμένο εάν αποτελούν παράγοντα καρκινογένεσης. «Η φαρμακευτική προετοιμασία για την ονομαζόμενη τεχνητή γονιμοποίηση δεν προκαλεί την εμφάνιση καρκίνου, μπορεί, όμως, να επιταχύνει έναν ήδη προϋπάρχοντα (που δεν είναι ακόμα αναγνωρίσιμος) στο ίδιο μοτίβο που κάτι τέτοιο προκαλεί η εγκυμοσύνη, αυτή καθ' αυτή»

Όσον αφορά την ισχύ του καρκίνου στην εγκυμοσύνη, ο χειρουργός μαστού δηλώνει ότι «πλέον δεν θεωρείται τόσο επιθετικός όσο παλιά που "έπαιρναν" το μωρό οι γιατροί, γιατί πίστευαν ότι έτσι θα ζήσει περισσότερο η γυναίκα. Σήμερα δεν επαληθεύεται αυτό»

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης που παραχώρησε στο Πρακτορείο Fm και στην Τάνια Η. Μαντουβάλου ο πρόεδρος της ΕΑΕ Ευάγγελος Φιλόπουλος:

 

Πόσο συχνός είναι ο καρκίνος μαστού στην εγκυμοσύνη;

Ο καρκίνος μαστού στη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είναι συχνός. Κυρίως αφορά γυναίκες νεαρής ηλικίας και υπάρχουν αναφορές από ένα κάθε τρεις χιλιάδες περιστατικά ή μέχρι και 3%. Η «ανακατωσούρα» στις ορμόνες της γυναίκας αποτελεί έναν λόγο εμφάνισης του.

 

Όταν λέτε νεαρή ηλικία εννοείτε πριν τα 36 (καθότι μετά από αυτή την ηλικία λογίζεται υψηλού κινδύνου η εγκυμοσύνη) ή και νωρίτερα;

Εννοώ πριν την εμμηνόπαυση. Οι πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου μαστού αυξάνει άλλωστε πολύ μετά την εμμηνόπαυση.

 

Άρα μιλάτε και για εγκυμοσύνες που ενδεχομένως δεν έχουν επιτευχθεί με φυσιολογικό τρόπο.

Δεν είναι ξεκαθαρισμένο εάν η εξωσωματική αποτελεί παράγοντα καρκινογένεσης. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι αυτού του είδους οι θεραπείες απλά κάνουν πιο γρήγορα αντιληπτό τον καρκίνο, γιατί επιταχύνουν τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων και εμφανίζεται πιο σύντομα, απ ότι θα εμφανιζόταν αν η γυναίκα δεν είχε λάβει αυτά τα φάρμακα. Η φαρμακευτική προετοιμασία για την ονομαζόμενη τεχνητή γονιμοποίηση δεν προκαλεί την εμφάνιση καρκίνου, μπορεί, όμως, να επιταχύνει έναν ήδη προϋπάρχοντα (που δεν είναι ακόμα αναγνωρίσιμος) στο ίδιο μοτίβο που κάτι τέτοιο προκαλεί η εγκυμοσύνη, αυτή καθ' αυτή. Ο καρκίνος όταν τον παίρνει χαμπάρι η γυναίκα υπάρχει ήδη πολλά χρόνια μέσα στον οργανισμό της. Για να πολλαπλασιαστούν τα καρκινικά κύτταρα περνάει καιρός. Όταν είναι η γυναίκα έγκυος, τότε υπάρχει μία ανισορροπία στις ορμόνες κι αυτό φαίνεται ότι ωθεί πιο γρήγορα την εξέλιξη της καρκινογένεσης. Στην περίοδο εγκυμοσύνης και για 1-2 χρόνια μετά από αυτή, έχουμε μια ελαφρά αύξηση της συχνότητας εμφάνισης του καρκίνου του μαστού.

 

Πόσο επιθετικός είναι αυτός ο καρκίνος επειδή οι ορμόνες δουλεύουν στο φουλ;

Παλιά υπήρχε μία τέτοια άποψη. Άμα το δεις σε μέγεθος, στάδιο κλπ έχει την ίδια συμπεριφορά όπως με τον καρκίνο που εμφανίζεται σε μη έγκυο γυναίκα. Δυστυχώς όμως ο καρκίνος του μαστού στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, που διπλασιάζεται η μάζα του στήθους, δεν γίνεται εύκολα αντιληπτός, γιατί κατά κανόνα σε αυτή τη φάση γίνεται αντιληπτός ως μάζα. Και αυτή η μάζα μπορεί να είναι και απλοί όζοι, λόγω της αναστάτωσης των ορμονών. Αποτέλεσμα είναι ότι η γυναίκα έρχεται πιο καθυστερημένα στο γιατρό. Για αυτό στην εγκυμοσύνη βλέπουμε πιο μεγάλους καρκίνους και πιο προχωρημένα στάδια.

 

Και κρίνετε κατά περίπτωση αν θα σταματήσει η εγκυμοσύνη;

 Παλιά έπαιρναν το μωρό οι γιατροί, γιατί πίστευαν ότι έτσι θα ζήσει περισσότερο η γυναίκα. Σήμερα δεν επαληθεύεται αυτό. Δεν είναι ανάγκη να γίνει κάτι τέτοιο. Ιδιαίτερο πρόβλημα υπάρχει στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, όπου εκεί δεν μπορείς να δώσεις χημειοθεραπεία, ή ακτινοβολία γιατί θα βλαφθεί το έμβρυο. Το πρώτο τρίμηνο είναι η περίοδος που δημιουργούνται τα όργανα του παιδιού, οπότε μπορεί να έχεις παραμορφώσεις του εμβρύου. Σήμερα όμως μπορούμε στο δεύτερο και στο τρίτο τρίμηνο να δώσουμε φάρμακα ή να προστατεύσουμε κατά κάποιο τρόπο, ή να καθυστερήσουμε την ακτινοβολία, μετά τη χημειοθεραπεία που έτσι κι αλλιώς «τρώει» χρόνο και μπορεί να γίνει μετά τον τοκετό. Χειρουργικά επίσης στο πρώτο τρίμηνο υπάρχει δυσκολία για μαστεκτομή λόγω των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται, αλλά υπάρχει μία τάση να γίνεται ολική και όχι μερική, γιατί μετά πρέπει να ακολουθήσει ακτινοβολία και αν είναι πρώτο τρίμηνο περνάει πολύς καιρός μέχρι να γίνει, οπότε δεν θα έχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα.

 

Όσον αφορά τις απεικονιστικές εξετάσεις τι ρόλο παίζουν στην εγκυμοσύνη; Επιτρέπεται να γίνονται;

Η μαγνητική δεν έχει θέση, γιατί το σκιαγραφικό που χρησιμοποιείται θεωρείται ότι βλάπτει το έμβρυο. Ως εκ τούτου μία γυναίκα στο πρώτο τρίμηνο δεν θα την στείλεις να κάνει μαγνητική, αλλά υπέρηχο που δείχνει πολύ καλά τα πράγματα.

  

Ο καρκίνος μαστού γενικότερα και όχι στην εγκυμοσύνη «ξεχνιέται» τελικά; Γιατί κάποιοι λένε ότι η δεκαετία είναι κρίσιμη. Και καλό είναι να ξεκαθαρίζουμε δοξασίες αν κυκλοφορούν λανθασμένα.

Ο καρκίνος του μαστού δεν θα πρέπει να απασχολεί την γυναίκα και να την τρελαίνει, γιατί πλέον οι γυναίκες με καρκίνο μαστού ζουν πολλά χρόνια. Απλώς δεν θα πρέπει να ξεχνάνε τους τακτικούς επανελέγχους, γιατί ξέρουμε ότι και μετά από 30 χρόνια μπορεί να σου εμφανιστεί μία μετάσταση. Δεν ισχύει αυτό που λέτε για την δεκαετία. Η υποτροπή μπορεί να συμβεί και στο ένα και στα δεκαπέντε ή και στα τριάντα όπως είπα χρόνια. Οι γυναίκες δεν θα πρέπει να ξεχνούν ότι ο μαστός ήταν η πρώτη περίπτωση καρκίνου που αρχίσαμε και μετράμε δεκαετίες, γιατί ακριβώς πάει πάρα πολύ καλά.

ΑΠΕ-ΜΠΕ


NEWSLETTER