Ποιοι είναι οι πιο συχνοί τραυματισμοί
Ποιοι είναι όμως οι πιο συχνοί τραυματισμοί; Σύμφωνα με τον φυσικοθεραπευτή, οι πιο συχνοί τραυματισμοί γίνονται στο κεφάλι, σε ένα ποσοστό που αγγίζει το 28% και είναι από απλές εκδορές μέχρι πιο σοβαρά χτυπήματα. Η σπονδυλική στήλη είναι μία περιοχή που τραυματίζεται συχνά, και αυτό συνήθως οφείλεται σε άλματα και όχι σε συγκρούσεις, ενώ οι πιο σοβαροί τραυματισμοί γίνονται συνήθως στο γόνατο και αφορούν συνήθως μύες.
Ο πρόσθιος χιαστός είναι αρκετά συχνός τραυματισμός. «Επίσης “ο αντίχειρας του σκιέρ” όπως λέγεται, εμφανίζεται σε έναν στους δέκα σκιέρ και αφορά σε τραυματισμό στον ωλένιο πλάγιο σύνδεσμο του αντίχειρα. Έχει να κάνει με τον τρόπο που πέφτει κάποιος γιατί συνήθως ο σκιέρ πέφτει με τα χέρια τεντωμένα, κρατώντας τα μπαστούνια του. Μάλιστα πολλές φορές ο συγκεκριμένος τραυματισμός υποδιαγιγνώσκεται, με αποτέλεσμα να μην γίνεται σωστή διαχείριση του.
Συχνά είναι και τα εξαρθρήματα του ώμου, όπως και στους καρπούς. Τα κατάγματα συνήθως συμβαίνουν στον πάγο, ενώ οι τραυματισμοί στο γόνατο είναι πιο συνηθισμένοι όταν το χιόνι είναι πιο μαλακό».
Πώς αποφεύγουμε τους τραυματισμούς
Πώς όμως μπορούμε να αποφύγουμε τους τραυματισμούς; Δύο είναι οι παράγοντες που μπορούν να μας αποτρέψουν από τους τραυματισμούς, λέει ο κ. Μυσίρης: ο εξοπλισμός και η φυσική κατάσταση. «Ο εξοπλισμός αφορά στα περικάρπια που φοράμε για να μην παθαίνουμε διαστρέμματα, στους λειτουργικούς κηδεμόνες που ενδεχομένως μειώνουν την πιθανότητα τραυματισμού του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, αλλά κυρίως στο κράνος. Και μάλιστα εκεί υπάρχει διχογνωμία αν πρέπει να φοράμε ή όχι.
Σε μελέτες του 2018, ισχυρή τεκμηρίωση υποστηρίζει την προστατευτική αξία του κράνους, σε αντίθεση με άλλες μελέτες που δεν έχουν ισχυρή τεκμηρίωση, και υποστηρίζουν ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να εγκλωβιστεί ο αυχένας και η άνω μοίρα της σπονδυλικής στήλης, και από τη σύνθλιψη από μία πτώση να δημιουργηθεί μεγαλύτερη ζημιά. Ωστόσο αυτό δεν ισχύει γιατί το κράνος τελικά κρίνεται απαραίτητο».
Όπως επισημαίνει ο φυσικοθεραπευτής το κράνος πρέπει να είναι στο σωστό μέγεθος για το κεφάλι του σκιέρ, να μην επηρεάζει την περιφερική όραση και την ακοή, και να έχει ένα καλά προσαρμοσμένο σύστημα συγκράτησης.
Ποιες ασκήσεις βοηθούν στην προετοιμασία
Όσον αφορά τη φυσική κατάσταση, τονίζει ότι πρέπει να έχει γίνει καλή προθέρμανση, γιατί με το κρύο γίνεται σύσπαση των μυών και είναι πιο εύκολο να συμβούν κράμπες. «Επίσης χρειάζεται να έχει γίνει από πριν καλή προετοιμασία με ασκήσεις δικεφάλων, τετρακεφάλων για να αυξηθεί η αντοχή, να δυναμώσουν οι γλουτιαίοι, που είναι σταθεροποιητικοί μυς για τον κορμό και προωθούν την κίνηση.
Σημαντικές είναι οι κωπηλατικές ασκήσεις και οι ασκήσεις τρικεφάλων, επειδή δίνουν ώθηση στα μπαστούνια του σκι, καθώς και αερόβιες ασκήσεις, όπως είναι το τρέξιμο ή ακόμα καλύτερα το ελλειπτικό, το οποίο και προσομοιάζει αρκετά στην άσκηση του σκι. Και βέβαια πολύ σημαντικές είναι οι ασκήσεις ισορροπίας που κάνουμε σε κάθε ένα μέλος σε ασταθείς επιφάνειες, για να προσομοιάσουμε όσο καλύτερα μπορούμε τις ασταθείς συνθήκες που θα έχουμε σε μία πίστα, σε ένα βουνό».
Όσον αφορά τις πτώσεις ο κ. Μυσίρης τονίζει ότι η συνειδητή πτώση προς τα πλάγια, η οποία διδάσκεται, μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο τραυματισμού, ενώ τονίζει πόσο επικίνδυνος συνδυασμός είναι το αλκοόλ με την υπερβολική σιγουριά στις πίστες.
