Πέμπτη, 19 Ιανουαρίου 2012 21:12

Ο καθηγητής του Μουσικού Κ. Γιαξόγλου στην "Ε": "Με γεμίζει να ερευνώ συνεχώς"

Γράφτηκε από την
Ο καθηγητής του Μουσικού Κ. Γιαξόγλου στην "Ε": "Με γεμίζει να ερευνώ συνεχώς"

Στον... ταξιδιάρικο προσωπικό δίσκο "Μυθοτοπία" του Απόστολου Καλτσά από τα "Υπόγεια ρεύματα" συμμετέχει ο καθηγητής του Μουσικού Σχολείου Καλαμάτας Κώστας Γιαξόγλου και συγκεκριμένα στο τραγούδι "Αβάνα". Ο Κώστας μίλησε για το τραγούδι αυτό, αλλά και για τους αυτοσχεδιασμούς του που ακούγονται στο κλείσιμο του δίσκου, καθώς και για το πώς συνδυάζει τη διδασκαλία με τη σύνθεση...

- Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Απόστολο Καλτσά;
"Με τον Αποστόλη μας δένει μια δυνατή φιλία που ξεκινά από τα φοιτητικά μας χρόνια (1996) στην Θεατρολογία της ΑΘήνας. Ξεκινήσαμε μαζί τζαζ πιάνο στο Ωδείο "Φ. Νάκας" στην ίδια τάξη με τον Παντελή Μπενετάτο και θέατρο στο εργαστήρι του Γιώργου Μπινιάρη «Μυθολογία» στο Θησείο. Για 3-4 χρόνια είμασταν κολλητοί αφού συν τοις άλλοις μέναμε στην ίδια γειτονιά. Παίζαμε πολλή μουσική μαζί σε ροκ μπάντες, σε παραδοσιακές ορχήστρες, σε τζαζ και φανκ μπάντες. Ο Αποστόλης ήταν πάντα ένας πληθωρικός μουσικός και καλλιτέχνης που αντλεί αναφορές και επιρροές από πολλά μουσικά ιδιώματα και διαφορετικές καλλιτεχνικές εκφράσεις. Από το 2002 χαθήκαμε λίγο λόγω στρατιωτικών υποχρεώσεων και μετά εγώ έφυγα για την Ολλανδία για σπουδές αλλά είχαμε πάντα επικοινωνία και μαθαίναμε νέα ο ένας του άλλου. Η «Μυθοτοπία» εμπεριέχει κομμάτια που ο Αποστόλης είχε φτιάξει από το 1998 και πιο πριν και τα είχαμε παίξει και μαζί live ή και απλά σε πάρτι και φιλικές συναντήσεις. Οπότε όταν επέστρεψα από την Ολλανδία μου είπε ότι ετοίμαζε αυτό το πρότζεκτ και ότι ήθελε να παίξω κι εγώ. Το έκανα με μεγάλη χαρά. Ηταν όμως μεγαλύτερη η συγκίνησή μου όταν άκουσα το τελικό αποτέλεσμα της παραγωγής του Κώστα Παρίση και ότι ο Απόστολος έκλεισε το δίσκο του με έναν αυτοσχεδιασμό-ζέσταμα που έκανα στο στούντιο για την «Αβάνα» και που ηχογραφήθηκε χωρίς εγώ να το ξέρω!".


- Διδασκαλία σε παιδιά από τη μία μεριά και από την άλλη ταξιδιάρικα παιξίματα σε δίσκους όπως αυτός. Τι σε κερδίζει στο καθένα από αυτά τα κομμάτια και ποιο θα έλεγες ότι προτιμάς;
"Η διδασκαλία σε μικρά παιδιά είναι απαιτητική και γεμάτη ευθύνη. Τα παιδιά είναι σφουγγάρια αλλά και εξαιρετικά αυστηροί κριτές. Πρέπει λοιπόν να είσαι πολύ αληθινός και δοτικός για να τους κεντρίσεις το ενδιαφέρον και να τα κάνεις να μάθουν κάτι πραγματικά. Στόχος μου στη διδασκαλία είναι περισσότερο να μάθω τα παιδιά να αγαπήσουν τη μουσική παρά να τα φορτώσω με επιπλέον πληροφορίες ιστορικές ή σημειογραφικές σχετικά με τη μουσική. Θέλω να τους μεταδώσω τη χαρά και την ευχαρίστηση που νιώθω εγώ όταν παίζω μουσική μόνος μου ή μαζί με άλλους. Και είναι η ικανοποίηση που σου δίνει η ολοκλήρωση της προσπάθειας που έχεις κάνει να μάθεις ένα όργανο ή να μάθεις να τραγουδάς με ωραίο και σωστό τρόπο - όπως καθένας μπορεί να ορίσει το σωστό και το ωραίο. Η ενασχόληση με το παίξιμο και την μουσική δημιουργία είναι κάτι που κάνω πολλά χρόνια ξεκινώντας από χόμπι και μετά το σπούδασα. Είναι κάτι που με γεμίζει να κάνω και να ερευνώ συνεχώς. Μ’ αρέσει να συναντώ μουσικούς και να κάνουμε μαζί μουσική, να ταξιδεύουμε μαζί με τη μουσική. Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι κυρίως με τον αυτοσχεδιασμό και την τζαζ μουσική αν και είμαι οπαδός της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, της αφροκουβανέζικης μουσικής και άλλων ειδών.
Δεν θα έλεγα ότι προτιμώ το ένα ή το άλλο. Είναι δραστηριότητες που συμπληρώνουν η μια την άλλη. Για την ώρα προσπαθώ να τις συνδυάσω αρμονικά και ταυτόχρονα να έχω χρόνο και για την οικογένειά μου".

- Πότε θα ακούσουμε και δικές σου συνθέσεις;

"Ευελπιστώ σύντομα".

- Πώς ήταν η περασμένη χρονιά για τους μουσικούς, ρωτώ με αφορμή την κρίση... Εχουν δυσκολέψει τα πράγματα, έχουν ελαττωθεί τα κίνητρα για να κάνει κανείς νέα βήματα;
"Η κρίση έχει χτυπήσει και τους μουσικούς όπως και όλους τους υπόλοιπους πολίτες αυτής της χώρας. Παρ’ όλα αυτά δεν αισθάνομαι ότι έχει ανακοπεί η δημιουργική διαδικασία. Μπορώ να σας πω ότι ίσως και να έχει ενισχυθεί. Κατ’ αρχήν πάντα οι δύσκολες κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες τροφοδοτούσαν την τέχνη. Κατά δεύτερον, οι “εμπορικές” δουλειές όλο και χάνουν έδαφος οπότε βρίσκουν χώρο οι μουσικοί που θέλουν να είναι δημιουργικοί θα βρουν τον τρόπο να προβάλουν τη δουλειά τους. Ας μη ξεχνάμε ότι η σύγχρονη τεχνολογία και το Ιντερνετ βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Αρα η απάντησή μου είναι πως τα πράγματα γενικά είναι όντως εξαιρετικά δύσκολα αλλά αυτό είναι κάτι που θεωρώ ότι δίνει κίνητρο στον καλλιτέχνη να είναι αυθεντικός και δημιουργικός. Θα δούμε. Είμαστε μέσα σε κάτι που τώρα εξελίσσεται και εκδιπλώνεται και που θα δείξει αν θα μετουσιωθεί σε κάτι διαφορετικό όμως αισιόδοξο και θετικό ή σε κάτι άκρως αρνητικό και “μαύρο”".



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Κώστας Γιαξόγλου γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Σπάρτη. Ξεκίνησε μαθήματα κλασικού πιάνου και αρμονίας στο παράρτημα του Ελληνικού Ωδείου Σπάρτης. Σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μετάφραση στο Βρετανικό Συμβούλιο και παράλληλα δραστηριοποιήθηκε σε θεατρικές ομάδες και μουσικά σχήματα από το 1996 μέχρι το 2002. Το 2001 αποφοίτησε με άριστα παμψηφεί από τη σχολή τζαζ του Ωδείου Athenaeum με καθηγητές το Σύλβιο Σύρρο, το Γιώργο Κοντραφούρη, τον Ζακ Σαμουήλ, τον Γιώργο Κατσάνο. Το 2004 γίνεται δεκτός στο Τζαζ Τμήμα του Κονσερβατορίου του Αμστερνταμ στην Ολλανδία από όπου αποφοίτησε τον Ιούνιο του 2008 με Bmus in Jazz Piano Performance. Εκεί έκανε μαθήματα με τους Karel Boehlee, Hans Vroomans, Chris Goessens, Randal Corsen, Ferial Karamat Ali μεταξύ άλλων. Εχει συμμετάσχει στα masterclasses των Barry Harris, John Taylor, Antonio Farao, Nelson Faria και Kiko Freitas κ.ά.
Στην Ολλανδία συμμετείχε στην latin κολεκτίβα Los Borrachos Del Barrio με τον Canek Cabrera των Los De Abajo και συνεργάστηκε επαγγελματικά με τους Tropicaliente. Συνεργάστηκε με την pop-jazz τραγουδίστρια Zosja El Rhazi ενώ έπαιξε με διάφορες μπάντες και πολλούς μουσικούς. Εχει συνεργαστεί στο παρελθόν ως μέλος με συγκροτήματα όπως “Σαύρα των Βασιλικών Δρόμων“ (1997-1999), Apurimac (1998-2002) και πολλά άλλα.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 2008 συμμετέχει ενεργά στην ελληνική τζαζ σκηνή παίζοντας ζωντανά και ηχογραφώντας με τα σχήματα “Poly Quartet” του τρομπετίστα Ανδρέα Πολυζωγόπουλου, το φωνητικό κουιντέτο της Αγγελικής Μαρίνου “Pocket Band”, το “Yannis Papanastasiou Quartet”, το οκτέτο του τρομπετίστα Μάνου Θεοδοσάκη “Jazz Police” με τον Τάκη Πατερέλη στο άλτο σαξόφωνο και Αντώνη Ανδρέου στο τρομπόνι. Ενα εναλλακτικό τζαζ κουαρτέτο με δυο φωνές το “Miyagi’s Dream” καθώς και στην κολεκτίβα “Sfumato” με τους Μάριο Βαληνάκη στα σαξόφωνα και την Ελένη Βαλεντή στα φωνητικά. Με τα σχήματα αυτά και άλλα, πραγματοποίησε εμφανίσεις σε πολλούς χώρους στην Αθήνα κυρίως αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα καθώς και σε Ολλανδία και Βέλγιο. Συμμετείχε ενεργά στα δυο τζαζ φεστιβάλ που έγιναν το 2009 στη Ζάκυνθο - «Zante Jazz Festival” και στην Τήνο «Tinos Jazz”.
Το Σεπτέμβρη του 2009 διορίζεται αναπληρωτής καθηγητής πιάνου στο Μουσικό Σχολείο Καλαμάτας ενώ διδάσκει τζαζ πιάνο στο Τονικό Ωδείο που εδρεύει στα Ιλίσια στην Αθήνα. Στην Καλαμάτα οργανώνει σε συνεργασία με τον Βασίλη Κουτίβα τζαζ βραδιές στο μουσικό καφενείο "Μπασαβιόλα" του Τάκη Νικολόπουλου. Ετσι δημιουργήθηκε ο «Κύκλος με τις Τετάρτες» -κάθε Τετάρτη- με στόχο την συνεύρεση μουσικών από την πόλη και από αλλού πάνω στη σκηνή με κοινή αφετηρία το λεξιλόγιο της τζαζ καθώς και τη μετάκληση γνωστών σχημάτων τζαζ από Ελλάδα και εξωτερικό.
Τον Ιούλιο του 2010 διοργανώνει με τον Βασίλη Κουτίβα και σε συνεργασία με 20 περίπου εθελοντών από την Καλαμάτα αλλά και από αλλού, το 1ο Jazz Festival Kalamata με μετακλήσεις σχημάτων από την Ελλάδα, τις ΗΠΑ και την Ολλανδία. Το καλοκαίρι του 2010 πραγματοποίησε σειρά εμφανίσεων με τους Freak Brothers Band από την Καλαμάτα.
Τον Ιούλιο του 2011 οργάνωσε και το 2ο Jazz Festival Kalamata. Στην παρούσα φάση παίζει με το κουαρτέτο του Γιάννη Παπαναστασίου και στο σπίτι με την κόρη του!

 

 

 


 

Συνέντευξη
στη Γιούλα Σαρδέλη


NEWSLETTER