Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου λίγα λεπτά πριν από τις 7:00 το πρωί βρισκόμαστε στο σημείο εκκίνησης του 30ου Σπάρταθλον, έξω από το Ηρώδειο. Η μεγάλη στιγμή για το συγχωριανό μας, υπερδρομέα Γιάννη Δημόπουλο, που τόσο καιρό έκανε προετοιμασία για αυτό τον αγώνα, είχε φτάσει. Μαζί του ήταν η “Dream Team Dimopoulos” αποτελούμενη από τις Ελένη (σύζυγο του αθλητή) και Γιώτα Κωστιάνη, τη Μαρία Κούρου και τη Γεωργία Κουτσογιώργη. Στο σημείο βρέθηκε και ο Πρόεδρος του Συλλόγου μας Νίκος Καρμοίρης, για να απαθανατίσει τις υπέροχες στιγμές και να δώσει την Ελληνική σημαία στον Γιάννη, που πάνω της έγραφε προφητικά «καλό τερματισμό».
Ο αγώνας ξεκίνησε. Η “Dream Team” μαζί με τον ξάδερφο του Γιάννη, Τάκη Καραλιά, θα τον ακολουθούσαν σε κάθε βήμα του, ώστε να τον βοηθήσουν σε αυτή την τιτάνια προσπάθεια. Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής μέχρι και την Κόρινθο ήταν πολύ δύσκολο. Η ζέστη τρομερή, αναγκάζοντας πολλούς αθλητές να εγκαταλείψουν. Μάλιστα, λίγο έλλειψε ο Γιάννης να μην περάσει το “check in” μέσα στα επιτρεπτά χρονικά περιθώρια και να αποκλειστεί. Αλλά τα κατάφερε…
Απόγευμα προς βράδυ Παρασκευής και ο Γιάννης συνεχίζει και κατηφορίζει. Τα τηλέφωνα έχουν πάρει φωτιά. «Λες να τα καταφέρει;», ήταν το κυρίαρχο ερώτημα που μας βασάνιζε όλους. Η νύχτα θα ήταν δύσκολη. Η αγωνία όλων μας μεγάλωνε. «Έμαθες κανένα νέο. Πως πάει;» λέγαμε μεταξύ μας . Και η γυναίκα του μας απαντούσε. «Πάει καλά και είναι μια χαρά».
Ξημερώματα Σαββάτου, οι γονείς του, η κόρη του Δέσποινα, οι υπόλοιποι συγγενείς του και κάτοικοι του Καραβά, έχουν φτάσει στην περιοχή της λίμνης Τάκας, λίγο έξω από την Τρίπολη και περιμένουν να συναντήσουν τον Γιάννη. Η χαρά του αθλητή μεγάλη, όταν είδε μαζί και αισθάνθηκε πλάι του οικεία πρόσωπα. Το χαμόγελο της κόρη του, με το “My DAD is running” στην μπλούζα της, το πεταχτό φιλί της μητέρας στο μάγουλο και το «πάμε αγόρι μου» του πατέρα του, ήταν αρκετά για να δώσουν δύναμη και κουράγιο στο Γιάννη ώστε να συνεχίσει. Δύο ακόμα ανηφόρες στη Μανθυρέα και στο «πέταλο των 118» και μετά θα κατηφορίζε…
Πράγματι, έτσι και έγινε! Βήμα βήμα με τον συναθλητή του, Σπύρο Σπυρόπουλο, δίνοντας ο ένας κουράγιο στον άλλο, φτάσανε στο σκοπευτήριο της Σελλασίας. Το κομβόι που ακολουθούσε τον Γιάννη όλο και μεγάλωνε. Η Σπάρτη πλέον απλωνόταν μπροστά του και όλοι μας είχαμε πιστέψει στο «όνειρο». «Ραντεβού στο γήπεδο» ήταν το σύνθημα της γυναίκας του και τα τηλέφωνα έχουν πάρει φωτιά. «Ο Γιάννης θα τα καταφέρει», ελάτε όλοι στο γήπεδο λέγαμε μεταξύ μας.
Περνά με το συναθλητή του το “check in” στους Βουτιάνους και μετά στον Κλαδά. Πλέον έχουν μπει στην τελική ευθεία. Περνάνε πάνω από την Γέφυρα του Ευρώτα, κρατώντας την Ελληνική σημαία και από πίσω ένα κομβόι να τους ακολουθεί. Στο “check in” του «Χυμοφίξ» , όλο το χωριό μας είναι εκεί, μαζί με πολλούς Σπαρτιάτες. «Μπράβο Γιάννη» φωνάζουν πολλοί, και γρήγορα τρέχουν να πάνε στο τερματισμό, μπροστά από το άγαλμα του Λεωνίδα.
Ο Γιάννης διανύει το κέντρο της Σπάρτης και ολόκληρη η πόλη πανηγυρίζει. Πλέον βρίσκεται στην τελική ευθεία της «Κωνσταντίνου Παλαιολόγου» και η εκφωνήτρια στο μικρόφωνο, καλεί τον κόσμο να δώσει το πιο δυνατό του χειροκρότημα για τον Λάκωνα αθλητή. Λίγα μέτρα πριν το τερματισμό, πέφτει στην αγκαλιά της γυναίκας του, Ελένης. Στην συνέχεια αγκαλιάζει και τον συναθλητή του, Σπύρο Σπυρόπουλο, και μαζί τερματίζουν στο άγαλμα του Λεωνίδα, δίδοντας την εκκίνηση της φιλίας τους…
Την απονομή στον Γιάννη μόνο ένας θα μπορούσε να την κάνει. Η εκφωνήτρια καλεί τον συγχωριανό μας, Αντιδήμαρχο Σπάρτης κ. Γιάννη Καρμοίρη για να βραβεύσει το Γιάννη Δημόπουλο. Η αγκαλιά τους μία εξόχως ιδιαίτερη και συγκινητική στιγμή του 30ου Σπάρταθλον. Στην συνέχεια, ο Σπαρταθλητής μας ζητά να πάει στο μικρόφωνο και να μιλήσει στον κόσμο. «Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, που ενδιαφερθήκατε το τελευταίο μήνα για εμάς. η χαρά που σας δώσαμε πολύ μεγάλη, και για αυτό χαιρόμαστε εμείς πολύ περισσότερο. Αυτός είναι άλλωστε ο αγώνας του ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ», ήταν τα λόγια του Γιάννη, που εκτός από τα σπουδαία αθλητικά προσόντα που διαθέτει, τον διακρίνουν ακόμα δύο. Το «ΗΘΟΣ» του προς τους συνανθρώπους του και η «ευγενής άμιλλα» προς τους συναθλητές του.
Το ίδιο βράδυ πραγματοποιήθηκε η απονομή, με την Κεντρική Πλατεία της Σπάρτης να είναι κατάμεστη από κόσμο, για να χειροκροτήσει όλους αυτούς τους υπεραθλητές, που για δυο ολόκληρες ημέρες πάλεψαν κάτω από αντίξοες συνθήκες. Κι εκεί ο Γιάννης αποθεώθηκε από το σπαρτιατικό κοινό ξανά. Συγκινημένος ευχαρίστησε ξανά τον κόσμο για την υποδοχή και την υποστήριξη.
Το επόμενο πρωί, ο Γιάννης σηκώθηκε νωρίς, όπως συνηθίζει άλλωστε, και κατευθύνθηκε προς την Σπάρτη, για να περπατήσει λίγο για ξεμούδιασμα, και να μιλήσει με κάποιους από τους συναθλητές του, όπως θυμόταν πως έκαναν τα προηγούμενα χρόνια οι Σπαρταθλητές.
Εμείς, από την πλευρά μας να δώσουμε θερμά συγχαρητήρια στους φιναλίστ του δυσκολότερου, όπως αποδείχτηκε, Σπάρταθλον μέχρι σήμερα, καθώς και σε όλους τους συμμετέχοντες. Ειδικότερα, όμως, θέλουμε να δώσουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια στους υπόλοιπους Λάκωνες αθλητές, το Νίκο Δασκαλόπουλο, το Γιάννη Μαλτέζο, τη Στέλλα Μαρκάκου και το Χρήστο Μασούρα, που συμμετείχαν στον αγώνα και μας έκαναν υπερήφανους με την προσπάθεια τους.
Τέλος, το “nothing is impossible” που φορούσε η Ελένη, επαληθεύτηκε και εμείς για ακόμα μια φορά αισθανόμαστε την ανάγκη να πούμε στο Γιάννη ένα μεγάλο «ΜΠΡΑΒΟ» και ένα μεγαλύτερο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» για την χαρά που μας χάρισε. Να του ευχηθούμε, επίσης, να συνεχίσει να είναι δυνατός με όλη την οικογένεια του και να συμμετάσχει ξανά στο επόμενο ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ…
Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβά
e-karavas.gr
