Το σοβαρό ζήτημα της παράκαμψης του Πεταλιδίου, με τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Κορώνης και την απόφαση του ΚΑΣ, δεν είναι το μοναδικό που δημιουργεί προβληματισμό και ανησυχία για την ολοκλήρωση του σημαντικού οδικού έργου στο τμήμα Τζάνε - Καλαμάκι. Ενός έργου 7,5 χιλιομέτρων που κόστισε 20 εκ. ευρώ και θέλει άλλα τόσα για να ολοκληρωθεί, αν ολοκληρωθεί.

Το ζήτημα είναι ότι δεν έχει ολοκληρωθεί και δεν έχει παραδοθεί, μετά από τόσα χρόνια, ούτε το πρώτο και το τρίτο τμήμα που έπρεπε να είχαν παραδοθεί εδώ και αρκετό καιρό.

Θα θυμίσω ότι ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας είχε ανακοινώσει πέρσι ότι τα τμήματα αυτά θα παραδοθούν λίγους μήνες αργότερα, το Νοέμβριο του 2020.

Δεν παραδόθηκαν τότε, όπως δεν έχουν παραδοθεί ούτε μέχρι τώρα, 9 μήνες μετά. Και ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες τα πράγματα είναι επικίνδυνα με τη σήμανση που υπάρχει.

Η παράδοση της παράκαμψης του Καλαμακίου δεν μπορεί να θεωρηθεί πρόοδος ή ολοκλήρωση, καθώς στο τμήμα μετά το Πεταλίδι υπάρχει εργοτάξιο, με εργασίες που έχουν μείνει πίσω.

Η εικόνα του έργου δείχνει μια παρέμβαση κατώτερη των περιστάσεων. Εναν δρόμο που βελτιώθηκε, αλλά ακόμα στενό, με μικρό πλάτος, με χαρακτηριστικά που δεν δείχνουν ουσιαστική βελτίωση και οδική ασφάλεια. Μάλιστα, μεταξύ των στενών κομματιών, σε τμήματά του φαίνεται πως ο δρόμος θα μεγαλώσει αρκετά, θα γίνει 4ιχνος, αν αξιοποιηθεί το παλιό τμήμα του δρόμου, όπως θέλει η κοινή λογική. Καλός ο 4ιχνος, αλλά επικίνδυνος όταν συνεχίζεται στενός, κάτι σαν το λαιμό του μπουκαλιού.

Το Τζάνε - Καλαμάκι δεν φαίνεται να έχει σχέση με το δρόμο Σουληνάρι - Κορυφάσιο που βελτιώθηκε ουσιαστικά, έχει οδική ασφάλεια και είναι από τους καλύτερους δρόμους της Μεσσηνίας. Εκείνο που προκαλεί εντύπωση και απορίες είναι ότι και οι δύο αυτοί δρόμοι είναι επαρχιακοί αλλά δεν βελτιώθηκαν με τον ίδιο τρόπο. Και αυτό είναι σε βάρος της Μεσσηνίας και ενός σημαντικού τμήματός της, της Ανατολικής Πυλίας. Είναι σαν να σπαταλήθηκαν άδικα τόσα χρήματα για το Τζάνε - Καλαμάκι.