Στην πραγματικότητα πάντως, όταν μιλάμε για τις ελληνικές συμμετοχές σε αυτά τα ατομικά αθλήματα, οι φίλαθλοι θα έπρεπε να είναι υπερήφανοι μόνο και μόνο από τη συμμετοχή χωρίς να απαιτείται… βάθρο.

Μέσα όμως από αυτές τις επιτυχίες, αλλά και τις συμμετοχές της περασμένης εβδομάδας ο αθλητισμός μετέδωσε κάποια σημαντικά μηνύματα, τα οποία πρέπει να έχουν αποδέκτες όλους μας.

Το Σάββατο το βράδυ η 20χρονη ακοντίστρια Ελίνα Τζένγκο κατάφερε στην παρθενική της εμφάνιση σε μεγάλη διοργάνωση να πάρει το χρυσό μετάλλιο. Γεννημένη στη Χαλκιδική από Αλβανούς μετανάστες, που έφθασαν στη χώρα μας για ένα καλύτερο μέλλον κάνοντας μεροκάματα, η Τζένγκο δήλωσε υπερήφανη που είναι Ελληνίδα με καταγωγή από την Αλβανία, η οποία όμως αν και γεννημένη εδώ το 2002 κατάφερε να πάρει υπηκοότητα μόλις το 2018! Μέχρι τότε, παρότι έπιανε τα όρια για μεγάλους αγώνες στις μικρές ηλικιακές κατηγορίες, δεν μπορούσε να πάει στις διοργανώσεις με τα χρώματα της Ελλάδας. Τέσσερα χρόνια αργότερα η πολιτική ηγεσία της χώρας τη συγχαίρει για την επιτυχία της!

Μήνυμα όμως -και μάλιστα δυνατό- έστειλε και ο Ελληνας πρωταθλητής του άλματος επί κοντώ Εμμανουήλ Καραλής, ο οποίος σε συνέχεια των… χαμηλών του πτήσεων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Ορεγκον δεν κατάφερε να περάσει ούτε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ο 4ος ολυμπιονίκης του Τόκιο αποκάλυψε τόσο με δηλώσεις του όσο και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι πέρασε μία δύσκολη χρονιά και ότι μετά από έναν τραυματισμό και κάποια άλλα προσωπικά του γεγονότα τού έπεσε το ηθικό, αποκαλύπτοντας ουσιαστικά ότι ταλαιπωρήθηκε από κρίσεις πανικού, άγχος και κατάθλιψη.

Η θαρραλέα παραδοχή του “Μανόλο” για τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνει και η προσπάθεια που πρέπει να καταβάλει για να επιστρέψει στην κορυφή, δίνει το δικό της μήνυμα προς όλους, ότι όσο επιτυχημένος κι αν είσαι η κατάθλιψη μπορεί να σου χτυπήσει την πόρτα. Οι ψυχικές ασθένειες δεν πρέπει να είναι ταμπού και όταν ομολογούνται δημοσίως από επιτυχημένους αθλητές και άλλους επαγγελματίες τότε ίσως μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για αρκετό κόσμο, ώστε να αντιμετωπίσει χωρίς αναστολές τα προβλήματα ψυχικής υγείας.

Ο αθλητισμός λοιπόν μέσα από τις λιγότερο ή περισσότερο λαμπερές του στιγμές μπορεί να στείλει σημαντικά μηνύματα, που πρέπει ως κοινωνία να τα λάβουμε υπόψη, να τα επεξεργαστούμε και να τα αξιοποιήσουμε, για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, τόσο για εμάς τους ίδιους και το περιβάλλον μας όσο και για το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο.