Καλά τα είπαν στην προχθεσινή συγκέντρωση -μία ακόμα, που έμοιαζε με μνημόσυνο, με επικήδειο- για το τρένο που μας αφήνει χρόνους. Σωστά, θα έπρεπε να είναι εθνική πολιτική το ζήτημα του σιδηροδρόμου και δεν ήταν. Σωστά, φταίει η κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζεται εδώ και 10 χρόνια (βέβαια πιο σωστό θα ήταν αν λέγαμε εδώ και 20-30 χρόνια), η οποία δε θέλει την ανάπτυξη του σιδηρόδρομου. Σωστά, παραμένει η λαμογιά κι ότι τα δισ. δραχμές ή ευρώ (τα σκάνδαλα και τα χοντρά συμφέροντα, εννοείται) έφεραν τον ΟΣΕ στο γκρεμό. Σωστά, οι πολιτικοί μας σήμερα δεν έχουν όραμα, όπως είχε ο Τρικούπης που έφτιαξε το σιδηρόδρομο τον προηγούμενο αιώνα - έργο πρωτοπόρο για την εποχή του.
Αυτή την εγκατάλειψη όμως και την απαξίωση για το σιδηρόδρομο την... αποκέντρωσε η κεντρική εξουσία, την πέρασε και στις τοπικές κοινωνίες. Στους τοπικούς φορείς και τους πολίτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι το έργο του αυτοκινητόδρομου, που καθυστέρησε σημαντικά, ταυτίστηκε με την ανάπτυξη και την απογείωση του τόπου μας. Αυτό ήταν το κυρίαρχο αίτημά μας. Ο σιδηρόδρομος, παρά τη διαφαινόμενη εγκατάλειψη, είχε περάσει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα στις διεκδικήσεις μας. Κάτι... ντουφεκιές στον αέρα ρίχναμε πού και πού, σκέτα πυροτεχνήματα.
Ετσι, δεν απαιτήσαμε ποτέ καινούργια χάραξη ή βελτιώσεις ουσιώδεις της διαδρομής στο δίκτυο Καλαμάτα - Τρίπολη - Κόρινθος. Μ’ αυτή τη χάραξη όμως, και παρά την κανονικοποίηση της γραμμής που ζητάμε, το τρένο της Πελοποννήσου δεν πρόκειται ποτέ να γίνει ανταγωνιστικό. Απόδειξη, ο προαστιακός της Κορίνθου που χαράχτηκε σε καινούργια διαδρομή κι εξυπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες. Και χαράχτηκε στην Αττική Οδό, στο μέσον του δρόμου.
Εκεί όπου ενδιαφέρθηκαν πραγματικά και οραματίστηκαν το σύγχρονο τρένο, το σχεδίασαν σωστά και τα κατάφεραν. Εμείς αρκεστήκαμε στην «ανακαίνιση» και πήγαν στο βρόντο πάνω από 60 εκατ. ευρώ.
Ως τοπική κοινωνία δε στηρίξαμε το τρένο. Ούτε τον παράδρομο δεν κάναμε στη διαδρομή Ασπρόχωμα - Μεσσήνη, για να στηρίξουμε την επαναλειτουργία της γραμμής Καλαμάτα - Μεσσήνη. Το τέλος του τρένου ήρθε λοιπόν φυσιολογικά, ήταν αναμενόμενο - και πλέον η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη και με τις δικές μας ευθύνες.
Γιάννης Σινάπης
