Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Κυριακή, 25 Σεπτεμβρίου 2011 18:59

Να τελειώνουμε με τα πανηγύρια της παραοικονομίας

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Το θέμα των πανηγυριών βρίσκεται για μια ακόμα φορά στην τοπική επικαιρότητα. Μετά τις επιδοτήσεις της γουρνοπούλας και της ραχούλας φτάσαμε στα ενοίκια για τους λουκουμάδες και τα λούνα παρκ. Τα καλοκαιρινά πανηγύρια στις ραχούλες ολοκληρώθηκαν με επιτυχία και χωρίς μεγάλες εντάσεις μιας και όλοι κάτι πήραν παρά την κρίση και τους περιορισμούς που βάζει η κυβέρνηση του μνημονίου στους καλούς δημάρχους. Βέβαια γιατί σε συνθήκες κρίσης κάποιοι χρηματοδοτούν πανηγύρια και όχι κοινωνικές παροχές σε άνεργους και αποκλεισμένους, αυτό δεν έχει ακόμα διευκρινισθεί. Μπορεί η φτώχεια να θέλει καλοπέραση!
Κάπως έτσι βγήκαμε από τα θερινά πανηγύρια και μπήκαμε στις καθιερωμένες φθηνοπωρινές εμποροπανηγύρεις οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν μετατραπεί σε πεδίο αντιπαραθέσεων κάθε είδους και αισθητικής. Τα πανηγύρια που γίνονται αυτές τις μέρες στην ευρύτερη περιοχή είναι λίγο απ’ όλα, μα πάνω από όλα  ένα εκτεταμένο παραεμπόριο. Τα πανηγύρια συνοδεύονται  από μία γενική προχειρότητα, τόσο ως προς την χωροταξία  των εκθετών όσο  και ως προς την υγιεινή και τις γενικότερες συνθήκες  διεξαγωγής τους. Τα προβλήματα πρόσβασης στα πανηγύρια και το κυκλοφοριακό χάος αντιμετωπίζονται στη λογική «μέρες είναι, θα περάσουν».
Τα πανηγύρια έχουν μετατραπεί σε μια ατέλειωτη αρπαχτή για δήμους και μικροπωλητές, για επιχειρηματίες και λαμόγια. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει και αν κάποτε τα εμπορικά πανηγύρια στην ύπαιθρο έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην οικονομική και κοινωνική ζωή της περιοχής,  σήμερα έχουν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Κανένας δεν περιμένει το πανηγύρι για να αγοράσει τα αναγκαία όπως στο παρελθόν. Αυτό που κυριαρχεί σήμερα είναι ο χαβαλές, οι βόλτες και το χάζι που συνοδεύονται από την αγορά μικροαντικειμένων και προϊόντων «μαϊμούδων». Οι ανάγκες των αγοραστών έχουν αλλάξει, το ίδιο και οι πωλητές. Οι έμποροι του παρελθόντος που ξεσκαρτάριζαν στα πανηγύρια την παλιά μόδα έχουν αντικατασταθεί από εμπόρους «μαϊμούδων» και απομιμήσεων οι οποίοι συγκροτούν ισχυρές πλέον ομάδες πίεσης. Τα «μαύρα» λεφτά στα πανηγύρια είναι πολλά και οι διασυνδέσεις των νταραβερτζήδων απλώνονται σε πολιτικούς και Διαδίκτυο.
Οπως πολλές φορές έχει τονιστεί, τα πανηγύρια θέλουν επανασχεδιασμό με βάση τις νέες ανάγκες αλλά και τις συνθήκες που επικρατούν. Το να κλείνει κάποιος τα μάτια στην παρανομία δεν είναι πλέον ανεκτό. Οι όροι υγιεινής για παράδειγμα σε ό,τι φαγώσιμο παρασκευάζεται στο χώρο του πανηγυριού δεν μπορεί να μην διασφαλίζεται με βάση τους νόμους και τους κανόνες. Κανένας δεν δικαιούται και δεν πρέπει να κάνει τα στραβά μάτια γιατί του την έπεσαν διαδικτυακά τα λαμόγια που εκμεταλλεύονται τα πανηγύρια. Οι περισσότεροι – πολιτικοί και πολίτες - αγνοούν το πόσο μεγάλο είναι το πανηγύρι της παραοικονομίας και του «μαύρου» χρήματος στις εμποροπανηγύρεις και πέφτουν θύματα στην κλάψα του «φτωχού μεροκαματιάρη». Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Πίσω από τους φτωχούς βιοπαλαιστές υπάρχουν αρχιλαμόγια που εκμεταλλεύονται πωλητές, καταναλωτές, δημοτικές αρχές, τους πάντες.
Το σύγχρονο πανηγύρι πρέπει να έχει απ' όλα τα χρώματα και τα αρώματα, να παντρεύει το «παραδοσιακό» με το καινούργιο, αλλά τα πάντα πρέπει να κινούνται σε ένα περιβάλλον τάξης και ασφάλειας. Η υγεία και η ασφάλεια των πολιτών είναι το πρώτο που πρέπει να διαφυλάσσεται από τους διοργανωτές τοπικούς άρχοντες. Στις επικρατούσες οικονομικές συνθήκες είναι επιπρόσθετα αυτονόητη η τήρηση όλων των φορολογικών κανόνων με διαρκείς ελέγχους. Οταν στενάζει η αγορά από την υπερφορολόγηση δεν μπορεί να κάνουν πανηγύρι οι φοροκλέπτες και οι λαθρέμποροι. Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι η ανοχή στο πανηγύρι της παραοικονομίας πρέπει να τελειώσει.

Υ.Γ. Η δημοτική αρχή Μεσσήνης μετά την κοπιώδη και δύσκολη προσπάθεια διεξαγωγής του πανηγυριού επιθυμεί να επεκταθεί και στην εκτέλεση έργων που έχουν προετοιμάσει άλλοι όπως αυτά του τομέα της υγείας σε Αίπεια και Πεταλίδι. Αντιλαμβανόμαστε τις επικοινωνιακές ανάγκες του δόγματος «σε οτιδήποτε θετικό επιδιώκουμε μερίδιο, ενώ στα αρνητικά στέλνουμε επιστολές και παίρνουμε αποστάσεις ασφαλείας», αλλά στα πάντα υπάρχει ένα όριο. Η αλήθεια είναι ότι οι δήμοι θα έπρεπε να σχεδιάζουν και να εκτελούν αυτά τα έργα αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει πρώτα να έχουν πείσει για την ικανότητά τους και αυτό είναι ακόμα ζητούμενο για ορισμένους, όταν είναι έτοιμοι να …πλακωθούν για πολύ μικρότερης σημασίας ζητήματα.

panagopg@gmail.com