Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Δευτέρα, 06 Φεβρουαρίου 2012 00:47

Η συμφορά των «κομμένων» αντιδημάρχων και των επιδοτούμενων πανηγυριών

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Ανένδοτο αγώνα κατά του «Καλλικράτη», των περικοπών, της τρόικας και όλων των κακών, έχουν κηρύξει εδώ και καιρό οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες της περιοχής. Παραμένουν πιστοί στο δόγμα... για όλα φταίει κάποιος άλλος - και βέβαια κάποιος άλλος πρέπει κάτι να κάνει προκειμένου αυτοί να παριστάνουν τους δημάρχους διαμεσολαβητές. Οι ανεύθυνοι άρχοντες έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης για ό,τι συμβαίνει, ως θεσμικοί εκπρόσωποι του λαϊκισμού «να δώσει λεφτά το κράτος», «να μην αλλάξει τίποτα». Το ίδιο κράτος που λόγω και αυτών των λογικών κατάντησε να «έχει βγάλει δίσκο» διεθνώς για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Και βέβαια -όπως συμβαίνει σε κάθε... ζήτουλα- δέχεται τις προσβολές και τις ειρωνείες φίλων και εχθρών. Αυτή είναι δυστυχώς η αλήθεια - και αν θέλουμε να ανακτήσουμε τη χαμένη αξιοπρέπειά μας, χρειάζεται ο καθένας να κάνει ό,τι μπορεί από την πλευρά του για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, όπως είναι γνωστό σε όλους, παρέλαβε έναν δήμο απολύτως χρεοκοπημένο και στον οποίο οι εισαγγελείς έχουν μόνιμα γραφεία και πολλή δουλειά - προφανώς γι' αυτό εκεί κατάφερε να εκλεγεί ένας αντισυμβατικός άνθρωπος στη συγκεκριμένη θέση. Οπως λοιπόν σημείωσε σε πρόσφατη ομιλία του κάνοντας και τον απολογισμό του για τον 1ο χρόνο στο τιμόνι του δήμου -οι δικοί μας έχουν να πάνε σε πίτες- «ο Δήμος Θεσσαλονίκης κατάφερε να μειώσει αντί να αυξήσει τις υποχρεώσεις του προς τους προμηθευτές του το 2011, από 40 σε 20 εκ. ευρώ, και να μειώσει αντί να αυξήσει τα δημοτικά τέλη, τους φόρους του δηλαδή, κατά 7 %, για το 2012. Κατάφερε δηλαδή ο δήμος να βάλει χρήματα στην αγορά της πόλης αντί να τα τραβήξει, να ενισχύσει αντί να αποδυναμώσει την τοπική οικονομία. Πως το κατάφερε; Ασκώντας συστηματική επιμέλεια στη διαχείριση των μη μισθολογικών λειτουργικών δαπανών, δηλαδή στην προμήθεια και ανάλωση των προϊόντων και υπηρεσιών που είναι απαραίτητα για την επιτέλεση του έργου του, και μειώνοντας κατακόρυφα τις πλασματικές υπερωρίες ιδίως στην καθαριότητα». Και συμπλήρωσε: «Είμαστε εξίσου πεπεισμένοι ότι, ακόμα και τώρα που η χώρα είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, η δημόσια διοίκηση στο σύνολό της σπαταλά ένα περίπου 20% των συνολικά διαθέσιμων πόρων της…».

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης σημείωσε, τέλος, με έμφαση: «Για όσους από εμάς προέρχονται από την αγορά και τώρα ασκούν πολιτική εξουσία, αυτό που είναι άμεσα κατανοητό είναι ότι στη δημόσια διοίκηση της χώρας δεν υπάρχει σύγχρονη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού. Υπάρχει μόνο η διαχείριση αυτής της κατηγορίας του πελατειακού συστήματος που αφορά τον δημόσιο ή δημοτικό υπάλληλο, από την πρόσληψή του μέχρι την ανέλιξή του. Και όμως στο ανθρώπινο δυναμικό της δημόσιας διοίκησης υπάρχουν τεράστιες κρυμμένες αξίες ... Δεν φτάνει η τοπική αυτοδιοίκηση να ζητάει μέρος των φόρων που συλλέγει η κεντρική διοίκηση. Πρέπει να αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συλλογής όσο και του προσδιορισμού συγκεκριμένων φόρων για τη δημιουργία και διάθεση συγκεκριμένων δημόσιων αγαθών. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα εδραιωθεί η φορολογική συνείδηση στη χώρα μας, πόλη προς πόλη, χωριό προς χωριό - όταν δηλαδή οι τοπικές ηγεσίες ασκήσουν εξουσία στη βάση της αποτελεσματικής μετατροπής τοπικών φόρων σε τοπικά δημόσια αγαθά, ιδίως σε τομείς όπως η υγεία και η παιδεία».

Ολα αυτά βέβαια ακούγονται... παράταιρα στα αυτιά αυτών που θεωρούν ότι η σπατάλη του Δημοσίου είναι η «ένεση» που κρατά ζωντανή την αγορά, γιατί ενισχύει την κατανάλωση. Δημιουργούν δυσφορία στο πολιτικό προσωπικό που έχει μάθει να ξοδεύει και να βολεύει. Να λειτουργεί χωρίς σχέδιο και στόχους. Να έχει ως προτεραιότητα την αντιμισθία και όχι την προσφορά. Να δυσφορεί για τις κομμένες θέσεις αντιδημάρχων και τη μείωση των πόρων για τα πανηγύρια. Να νομίζει ότι βλέπει έναν εφιάλτη, που μόλις ξυπνήσει θα εξαφανιστεί... και θα συνεχιστεί το πανηγύρι.

panagopg@gmail.com