Ζευγάρι μεσηλίκων επισκέπτεται γραφείο πολιτικού. Δείχνει στεναχωρημένο και απελπισμένο. Ο πολιτικός παράγοντας τους δέχεται και αρχίζουν να του εξιστορούν τα βάσανά τους. Εχουν ένα γιο που είναι παντρεμένος έχει και ένα παιδάκι και δεν έχει στον ήλιο μοίρα και πρέπει κάτι να γίνει για να ζήσει. Παρακαλούν θερμά τον πολιτικό να διορίσει κάπου το παιδί τους υπενθυμίζοντάς του ταυτόχρονα ότι αυτοί τον ψήφισαν και ήταν πάντα μαζί του κ.λπ. Ο πολιτικός πιστεύοντας ότι όντως έχει πρόβλημα επιβίωσης ο γιος των ψηφοφόρων του, παίρνει τηλέφωνα και βρίσκει δουλειά στο γιο του ζευγαριού στην τροφοδοσία ενός σούπερ μάρκετ. Περνούν μερικές ημέρες και το ζευγάρι φτάνει πάλι στο γραφείο του πολιτικού αλλά αυτή τη φορά το μάτι του γυαλίζει από ένταση. Με το που βλέπουν τον πολιτικό του λένε σε έντονο ύφος: «Ντροπή σου! Μας κοροϊδεύεις. Εμείς σου ζητήσαμε διορισμό και εσύ μας έστειλες για δουλειά»!!! Το παλιό αυτό ανέκδοτο θυμηθήκαμε προχθές όταν διαβάσαμε ότι μείνανε ακάλυπτες 30 θέσεις από τις 230 που είχαν προκηρυχτεί στο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας του Δήμου Καλαμάτας.
Στην Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας το να μένουν κενές θέσεις σε πρόγραμμα απασχόλησης και μάλιστα σε φορέα του Δημοσίου είναι τουλάχιστον παράδοξο και αξίζει ιδιαίτερης προσοχής γιατί προκύπτουν χρήσιμα συμπεράσματα. Η εξήγηση ότι αυτό συνέβη λόγω της καθυστέρησης από την υποβολή αιτήσεων μέχρι την έναρξη του προγράμματος είναι επιφανειακή γιατί θεωρεί ότι υπάρχουν πολλές ευκαιρίες απασχόλησης και πολλαπλές επιλογές. Αυτό δεν προκύπτει όμως από πουθενά. Προφανώς κάτι άλλο συμβαίνει και αυτό βρίσκεται στην προκήρυξη των θέσεων και στον τρόπο επιλογής. Οι θέσεις μένουν κενές γιατί δεν υπάρχουν υποσχέσεις για ανανέωση των συμβάσεων και μετατροπή τους σε διορισμό, όπως κατά κόρον γινόταν στο παρελθόν. Αφορούν επιπρόσθετα συγκεκριμένες δουλειές και οι προσληφθέντες δεν μπορούν με ευκολία να μεταταγούν - μεταφερθούν σε γραφεία και θέσεις ευθύνης. Με δυο λόγια πρόκειται για δουλειά και όχι για διορισμό, γι' αυτό και το ενδιαφέρον παρέμεινε περιορισμένο.
Οι κενές θέσεις δείχνουν τέλος ότι οι παρεμβάσεις ήταν από περιορισμένες έως ανύπαρκτες - παρά τις περί του αντιθέτου θεωρίες συνωμοσίας και ανέξοδες γενικόλογες καταγγελίες που διακινήθηκαν τις τελευταίες ημέρες. Η εμπειρία του παρελθόντος δείχνει ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις προγραμμάτων η κάλυψη των θέσεων ήταν εύκολη. Το δύσκολο ήταν να ικανοποιηθούν τα αιτήματα γνωστών, φίλων και πελατών! Την εποχή που οι δείκτες ανεργίας ήταν μονοψήφιοι η κάλυψη θέσεων κοινωνικής εργασίας ήταν πολύ πιο εύκολη απ' ό,τι τώρα με ανεργία πάνω από 20%!!! Πώς γινόταν αυτό το μαγικό; Ο ανιψιός προσλαμβανόταν ως οδοκαθαριστής και επειδή η παρουσία του κρινόταν ως άκρως απαραίτητη στο γραφείο του αντιδημάρχου, καλλώπιζε το διάδρομο του δημαρχείου απ' το να σκουπίζει το απέναντι πεζοδρόμιο. Ο ανιψιός «οδοκαθαριστής» ανανέωνε τη σύμβαση μέχρι να έρθει ο καλός ο υπουργός ή η απόφαση του δικαστηρίου να τον δικαιώσει και να προχωρήσει μετά στην μετάταξή του από εργάτη σε διοικητικό. Εννοείται ότι για εργάτης είχει κάνει χαρτιά ως απόφοιτος δημοτικού, ενώ διέθετε πτυχίο πανεπιστημίου το οποίο εμφανίζει στη συνέχεια για να καταλάβει με μετάταξη την αντίστοιχη οργανική θέση γραφείου.
Οι κενές θέσεις του προγράμματος αποτελούν απόδειξη του συνολικότερου προβλήματος στην αγορά εργασίας στην χώρα. Υπάρχουν δουλειές οι οποίες δεν καλύπτονται γιατί οι άνεργοι έχουν άλλα ενδιαφέροντα και επιδιώξεις οι οποίες προσδιορίζονται από τα υψηλά τους προσόντα. Εχουμε δηλαδή επιστημονικό προσωπικό το οποίο αναζητά απεγνωσμένα μια δουλειά αλλά δεν έχουμε εργάτες για τους δήμους και τα χωράφια στα χωριά. Αυτό προφανώς -λόγω της κρίσης- μέρα με την μέρα ανατρέπεται, αλλά γίνεται με επώδυνο τρόπο. Οσο κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα πωλώντας ψεύτικες ελπίδες και καλλιεργώντας χίμαιρες, τόσο θα φουντώνει η οργή των παιδιών μας που θα οδηγούνται στα άκρα της αυτοκαταστροφής.
panagopg@gmail.com
