Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Σάββατο, 05 Ιανουαρίου 2013 10:08

Οι παρόλες για τους τσιγγάνους και το επίπλαστο ενδιαφέρον

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)
Οι παρόλες για τους τσιγγάνους και το επίπλαστο ενδιαφέρον

Η οικονομική κρίση έχει φέρει στο προσκήνιο πολιτικό φανατισμό που παραπέμπει σε εποχές του παρελθόντος. Οι ιδιαίτερα υψηλοί τόνοι καταγγελίας και οι χαρακτηρισμοί περισσεύουν σε μια εποχή που οι συνθήκες απαιτούν περισσότερη σοβαρότητα και κυρίως νηφαλιότητα. Το ευτύχημα είναι ότι το φανατισμό των τυφλωμένων από την κομματική οπτική και την σκοπιμότητα αλλά και τα κηρύγματα μίσους που προσπαθούν να στήσουν διαχωρισμούς μεταξύ πατριωτών και μιασμάτων, ηθικών και ανήθικων, δεν τα ακολουθεί η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Οι περιθωριακές αψιμαχίες και οι διαπληκτισμοί ακραίων ομάδων μένουν, επί του παρόντος, στο περιθώριο ενώ ο ακραίος καταγγελτικός λόγος στην καλύτερη των περιπτώσεων αντιμετωπίζεται με …κατανόηση. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η κατάσταση δεν μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο, με ή χωρίς σοβαρή αφορμή.

Στο πλαίσιο αυτό των υπερβολικών διακηρύξεων, των υψηλών τόνων και καταγγελιών, ενεπλάκη τις τελευταίες ημέρες και το θέμα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας των τσιγγάνων. Το χορό της αντιπαράθεσης ξεκίνησε ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης με μια τουλάχιστον υπερβολική δήλωση σύμφωνα με την οποία υποστήριζε: «Ζήτησα από τον αρχηγό της Αστυνομίας στην Πελοπόννησο να διαλυθούν όλοι οι υφιστάμενοι καταυλισμοί των Ρομά στην Πελοπόννησο… Διαφορετικά η Περιφέρεια θα λάβει πολιτικές αποφάσεις αντιμέτρων στην κυβέρνηση εφόσον δεν ληφθούν οι αναγκαίες ενέργειες». Η συγκεκριμένη δήλωση στερείται πολλών στοιχείων για να την πάρει κανένας τοις μετρητοίς. Αμα έδινε εντολές στην Αστυνομία ο κάθε περιφερειάρχης και ο κάθε δήμαρχος και αν έπαιρνε αντίμετρα κατά της κυβέρνησης ο κάθε τοπικός παράγοντας που ζει το δικό του μύθο, δεν θα είχαμε κράτος αλλά ομοσπονδία αυτόνομων κρατιδίων με φύλαρχους και ηγεμόνες. Επειδή, λοιπόν, ευτυχώς δεν έχουμε ακόμα φτάσει σε αυτό το επίπεδο διάλυσης, η συγκεκριμένη δήλωση μπορεί να τεθεί στο «μεγάλο κατάλογο του λαϊκισμού» που έχει ανοίξει ο συγκεκριμένος πολιτικός παράγοντας με στόχο να χαϊδέψει τα αυτιά των πολιτών.

Το κακό όμως δεν σταμάτησε εκεί. Εσπευσαν οι Οικολόγοι σε πρώτη φάση, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια να απαντήσουν στον Τατούλη, δίνοντας στο θέμα των δηλώσεων μεγαλύτερη διάσταση από αυτή που έχει, παίζοντας εντέλει το παιχνίδι του. Αν κάποιος ήθελε να απαντήσει στη συγκεκριμένη δήλωση θα έπρεπε να αναδείξει το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος παράγοντας κοροϊδεύει τον κόσμο όταν θεωρεί ότι μπορεί να διατάξει την Αστυνομία να διαλύσει καταυλισμούς ανθρώπων και να λυθεί έτσι το πρόβλημα. Μήπως θα ήταν καλύτερα να ζητήσει από το στρατό εκτελέσεις για να τελειώνουμε με το θέμα; Θα έπρεπε, δηλαδή, να αποδομηθεί το ζήτημα ως προς την σοβαρότητά του και επιπρόσθετα να αναδειχθεί η ευθύνη της Περιφέρειας σε σχέση με την ανυπαρξία μέτρων κοινωνικής ένταξης της συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας.

Αντί αυτού επιλέχθηκε ο δρόμος της αντιπαράθεσης, με τον ΣΥΡΙΖΑ -χαρακτηριστικό παράδειγμα- να ανεβάζει τους τόνους και να υποστηρίζει ότι ο Τατούλης ξεπέρασε και τη Χρυσή Αυγή υιοθετώντας τις ναζιστικές αντιλήψεις περί συλλογικής ευθύνης: «Υπενθυμίζουμε στον κ. περιφερειάρχη σ’ ένα κράτος δικαίου υπεύθυνοι για τις όποιες παράνομες πράξεις είναι τα άτομα που τις τελούν και όχι οι συγγενείς τους, οι γείτονές τους, τα μέλη της κοινότητάς τους. Και σε κάθε περίπτωση η τιμωρία τους δεν μπορεί να περιλαμβάνει τον εκπατρισμό ή το διωγμό από την οικία…». Για να ακολουθήσει η απάντηση από το περιβάλλον Τατούλη: «Ακουσον - άκουσον μιλούν για τους Ρομά οι Σταλινικοί του ΣΥΡΙΖΑ, που εξαφάνισαν τους Ρομά από την Σοβιετική Ενωση και όπου γης….». Στήθηκε έτσι ένα σκηνικό οξύτητας που κρύβει το πραγματικό πρόβλημα. Το θέμα δεν θα είχε ενδιαφέρον αν δεν αφορούσε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα που τίθεται από τα γεγονότα και όχι από τις ανακοινώσεις. Οι κάτοικοι των περιοχών στις οποίες ασκείται η παραβατικότητα των τσιγγάνων δίνουν δίκιο στον Τατούλη και είναι έτοιμοι να σταθούν με κάθε μέσο στο πλευρό του. Η απάντηση, δηλαδή, σε υψηλούς τόνους και χαρακτηρισμούς έδωσε περιεχόμενο σε μια παρόλα. Το θέμα των τσιγγάνων είναι καιρός να καταλάβουν όλοι ότι δεν λύνεται ούτε με λαϊκίστικες κορώνες περί αστυνομικών μέτρων, ούτε με επίδειξη ευαισθησίας και ανθρωπισμού από την ασφάλεια της απόστασης από τα γεγονότα. Οπως πολλές φορές έχουμε αναλυτικά επισημάνει χρειάζεται πλέγμα μέτρων που θα περιλαμβάνει και τα δύο, και αυστηρή αστυνόμευση και μέτρα ένταξης και αποκατάστασης. Με παρόλες και χαρακτηρισμούς δεν κερδίζει κανένας άλλος παρά η οξύτητα και το μίσος.

panagopg@gmail.com

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 04 Ιανουαρίου 2013 20:17