Τα στοιχεία αφορούν το πρώτο πεντάμηνο του 2013, σε σύγκριση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα, που φαίνεται πως αποδίδει καρπούς, μετά τις μεθοδευμένες προσπάθειες του ΟΛΗ τα τελευταία δύο χρόνια. Σύμφωνα με τον κ. Μπρα, υπολογίζεται ότι το 2013 θα καταγραφεί συνολική αύξηση της τάξης του 30%. Εν τω μεταξύ, οι προσπάθειες συνεχίζονται με τον Οργανισμό Λιμένος να διαπραγματεύεται με την TUI Cruises, αντιπροσωπεία της οποίας επισκέφθηκε, την Παρασκευή, το λιμάνι.

"Πολεμάμε για να γίνει το Ηράκλειο home port για την εταιρεία το 2015 και είμαστε σε καλό δρόμο" - είπε ο κ.Μπρας, τονίζοντας όμως ότι είναι μια δύσκολη διαπραγμάτευση”.

Την ίδια ώρα φέτος στην Καλαμάτα αναμένονται μόνο 7 κρουαζιερόπλοια, τα μισά από πέρυσι. Τα 5 από αυτά αναμένονται από την 1η Σεπτεμβρίου και ύστερα, ενώ από τις αρχές του έτους μέχρι τώρα έχει πιάσει το λιμάνι της Καλαμάτας μόνο ένα κρουαζιερόπλοιο.

Γιατί μειώθηκε η κίνηση στο λιμάνι της Καλαμάτας; Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της συναδέλφου Κέλλυς Δημητρούλια που δημοσιεύτηκε στην “Ε” το Νοέμβριο του 2012: "Ανέτοιμο να υποδεχτεί μεγάλα κρουαζιερόπλοια είναι το λιμάνι της Καλαμάτας και χρειάζεται εκβάθυνση και ρυμουλκά για την ασφαλή πλοήγηση των μεγάλων καραβιών. Το λιμάνι είναι ανοχύρωτο απέναντι στους νοτιάδες και για αυτό απαιτούνται ρυμουλκά που δεν έρχονται, επειδή η μικρή κίνηση πλοίων είναι ασύμφορη. Για τη μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση των… νοτιάδων κανένας δεν έχει προβληματιστεί. Οσον αφορά το βάθος, αξίζει να σημειωθεί ότι δεν έχει γίνει επίσημη βυθομέτρηση από το 1973, ενώ σύμφωνα με τους χάρτες το λιμάνι της Καλαμάτας έχει βάθος 8,5 μέτρα". Σύμφωνα μάλιστα με το δήμαρχο Καλαμάτας Παναγιώτη Νίκα το λιμάνι της Καλαμάτας “χρειάζεται εκβάθυνση, χρειάζονται άλλα σοβαρά έργα. Ομως χρειάζονται και 30.000.000 ευρώ για να γίνουν οι απαιτούμενες παρεμβάσεις”.

Συμπέρασμα λιτό και αυτονόητο. Τα χάσαμε τα κρουαζιερόπλοια πατριώτη γιατί οι πολιτικοί και οι επιχειρηματίες της Πελοποννήσου βρίσκονται έναν... αιώνα πίσω από τους Κρητικούς. Μέχρι τώρα η Μεσσηνία και γενικότερα η Πελοπόννησος δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί το κρητικό λάδι, την κρητική διατροφή και τα αεροδρόμια της Κρήτης με τους 2,8 εκατομμύρια επισκέπτες. Ομως πριν λίγα χρόνια μετά την άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα η Κρήτη και η Πελοπόννησος ξεκίνησαν από την ίδια αφετηρία για την κατάκτηση της νέας αγοράς. Γρήγορα όμως τα λιμάνια της Περιφέρειας Πελοποννήσου βρέθηκαν εκτός αγοράς, ενώ η Κρήτη σε δυο χρόνια θα γίνει λιμάνι εκκίνησης (home port) για τον κολοσσό TUI Cruises. Υπενθυμίζουμε ότι για να γίνει ένα λιμάνι home port για κρουαζιερόπλοια θα πρέπει να έχει κοντά του αεροδρόμιο. Σε ολόκληρο το Μοριά και όχι μόνο στην διοικητική Περιφέρεια Πελοποννήσου η μόνη πόλη που έχει λιμάνι και αεροδρόμιο είναι η Καλαμάτα. Για αυτό πολιτικοί και επιχειρηματίες θα έπρεπε να κινήσουν γη και ουρανό προκειμένου το λιμάνι της Καλαμάτας να γίνει home port για κρουαζιέρες. Δεν έκαναν απολύτως τίποτα γιατί δεν μπορούν να αντιληφθούν τις σύγχρονες ανάγκες, καθώς παραμένουν δέσμιοι των πελατειακών σχέσεων που είχαν διαμορφωθεί την εποχή της δανειακής ευημερίας. Ετσι ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης άλλοτε παριστάνει τον... αερολιμενάρχη ζητώντας αεροδρόμιο στην Τρίπολη και άλλοτε θυμάται τον εαυτό του ως βουλευτή και τάζει κατσικόδρομους σε κάθε πικραμένο. Ετσι ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας φτιάχνει... τραπεζόδρομους στη Φαρών για να πάρει ψήφους από τους επαγγελματίες που θα βγάλουν τραπεζάκια στο φαρδύτερο πεζοδρόμιο. Ετσι οι βουλευτές κάνουν ερωτήσεις για... ψύλλου πήδημα προκειμένου να διασφαλίσουν την επανεκλογή τους. Δεν φταίνε όμως μόνο οι πολιτικοί. Φταίνε και οι επιχειρηματίες που έχουν μείνει στον... 20ό αιώνα πιστεύοντας ότι θα κάνουν αρπαχτές πουλώντας καφέ σε διψασμένους Αθηναίους που θα έρθουν στην Καλαμάτα επειδή λειτουργεί ο νέος αυτοκινητόδρομος. Φταίνε οι επιχειρηματίες που δεν θέλουν να μεγαλώσει η “πίτα”, ώστε να συνεχίσουν οι ίδιοι να παίρνουν το μεγαλύτερο κομμάτι. Φταίνε όλοι όσοι προτιμούν να διατηρήσουν τα προνόμια τους σε μια φτωχή και μίζερη περιφέρεια, αντί να προσπαθήσουν να κατακτήσουν μεγαλύτερα μερίδια στη διεθνή αγορά. Φταίνε όσοι αγωνίζονται να μην αλλάξει τίποτα για να συνεχίσουν ανενόχλητοι να κλέβουν τους φόρους και τις ψήφους κραυγάζοντας ότι για όλα φταίει το... μνημόνιο. 

 Υ.Γ. Τα κόμματα της ελληνικής Αριστεράς που ούρλιαζαν κατά της άρσης του καμποτάζ στην κρουαζιέρα τι λένε σήμερα; Συνεχίζουν να υπερασπίζονται με πάθος τα προνόμια όσων εμπόδιζαν τα κρουαζιερόπλοια να πιάσουν ελληνικά λιμάνια; Μήπως τελικώς η υπεράσπιση των προνομίων είναι βαθιά συντηρητική επιλογή, καθώς εμποδίζει την πρόοδο που φέρνει η αύξηση του εισοδήματος; Μήπως τελικώς και τα κόμματα αυτά δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα για να μείνει ανοικτό το μαγαζί τους ώστε να συνεχίσει να πουλάει... “αντί” για αντιμνημόνια, αντιθέσεις και αντίσταση στην πρόοδο;