Συγκεκριμένα οπλαρχηγοί, κοτζαμπάσηδες, κλέφτες και αρματολοί είδαν από την πρώτη στιγμή το νεοϊδρυθέν ελληνικό κράτος ως λάφυρο για τη συμμετοχή τους στην επανάσταση. Οπλαρχηγοί, κοτζαμπάσηδες, κλέφτες και αρματολοί κατέλαβαν γρήγορα όλες τις καίριες θέσεις εξουσίας θέτοντας παράλληλα εμπόδια σε όποιον προσπάθησε να δημιουργήσει ένα σύγχρονο κράτος. Πρώτο θύμα τους υπήρξε ο Ιωάννης Καποδίστριας που ήρθε σε σύγκρουση μαζί τους επειδή προσπάθησε να γκρεμίσει τις φεουδαρχικές δομές και να ιδρύσει ένα αστικό κράτος. Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια οι κοτζαμπάσηδες έγιναν κομματάρχες και επικράτησαν στην πολιτική σκηνή κάνοντας ρουσφέτια με τα χρήματα που έκλεβαν από το κράτος. Την ανεξέλεγκτη δράση τους επιχείρησε να σταματήσει ο Χαρίλαος Τρικούπης. Μεταξύ άλλων ο Τρικούπης απέλυσε σχεδόν όλους τους φοροεισπράκτορες επειδή έβαζαν στην... τσέπη τους τους φόρους που εισέπρατταν. Παράλληλα έδιωξε και τους μισούς δικαστικούς γιατί ήταν αργυρώνητοι. Τη συνέχεια την ξέρετε. Στις επόμενες εκλογές ο Χαρίλαος Τρικούπης έχασε πανηγυρικώς από τον αρχιλαϊκιστή κοτζαμπάση Θεόδωρο Δηλιγιάννη. Ο Τρικούπης δεν κατόρθωσε να εκλεγεί βουλευτής και στη θέση του εκλέχτηκε ο απόγονος των αρματολών Μιλτιάδης Γουλιμής. Ο Τρικούπης αποχώρησε από την πολιτική δηλώνοντας “ανθ' ημών Γουλιμής” και ο Δηλιγιάνης εφάρμοσε ανενόχλητος την πολιτική του. Μείωσε τους φόρους και δημιούργησε ένα σύστημα προσλήψεων στο Δημόσιο χωρίς απαίτηση τυπικών προσόντων. Τη συνέχεια επίσης την ξέρετε. Η Ελλάδα χρεοκόπησε και οι προστάτιδες δυνάμεις της επέβαλαν διεθνή οικονομικό έλεγχο.
Η επόμενη, και τελευταία κατά την ταπεινή μου γνώμη, προσπάθεια εκσυγχρονισμού του ελληνικού κράτους έγινε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Μεταξύ άλλων ο Βενιζέλος κάνει υποχρεωτική την κατώτερη εκπαίδευση με δαπάνες του κράτους, επιβάλλει τις απαλλοτριώσεις και καθιερώνει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Ακολουθούν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, ο εθνικός διχασμός, ο Α' Παγκόσμιος και η Μικρασιατική Καταστροφή. Ο Βενιζέλος ξαναπροσπαθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1920 να δημιουργήσει σύγχρονο ελληνικό κράτος αλλά τον... προλαβαίνει το κραχ του 1929 και η ελληνική οικονομία χρεοκοπεί το 1932. Μαζί της χρεοκοπούν και οι τελευταίες προπολεμικές ελπίδες για δημιουργία σύγχρονου κράτους.
Μετά το Β' Παγκόσμιο και τον Εμφύλιο δημιουργείται το “κράτος της Δεξιάς”. Συγκεκριμένα οι νικητές του Εμφυλίου βλέπουν το κράτος σαν λάφυρο και μοιράζουν βάσει κοινωνικών φρονημάτων θέσεις στο Δημόσιο και χρήματα στους εργολάβους. Οποιος είναι ή δηλώνει δεξιός ή... κεντροδεξιός παίρνει μέρος στο πάρτι που έχει στηθεί με τη βοήθεια που στέλνουν οι Αμερικανοί στο πλαίσιο του σχεδίου Μάρσαλ. Τα 2/3 των Ελλήνων δηλώνουν δεξιοί και... κεντροδεξιοί και ταυτόχρονα κλείνουν τα μάτια στις διώξεις του κομμουνιστών. Κανένας αστός πολιτικός δεν συγκρούστηκε με το κράτος της Δεξιάς και της... Κεντροδεξιάς. Αντιθέτως οι Κωνσταντίνος Καραμανλής και Γεώργιος Παπανδρέου εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τις πελατειακές σχέσεις δημιουργώντας έτσι τη βάση πάνω στην οποία θα στηριχτεί ο μεταπολιτευτικός δικομματισμός. Τις πελατειακές σχέσεις του κράτους της Δεξιάς συνέχισε και η χούντα. Στο πλαίσιο αυτής της πελατειακής λογικής οι συνταγματάρχες χάρισαν δάνεια σε αγρότες και έφτιαχναν δρόμους για την εξυπηρέτηση των πελατών. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής παρέλαβε το 1974 από τη χούντα το κράτος της Δεξιάς και το... εκσυγχρόνισε. Νομιμοποίησε το ΚΚΕ, έβαλε την Ελλάδα στη ΕΟΚ αλλά συνέχισε να διορίζει στο Δημόσιο κυρίως... δεξιούς και ελάχιστους κεντροδεξιούς. Την “ατέλεια” αυτή τη διόρθωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1981 μετατρέποντας το κράτος της Δεξιάς σε... σύγχρονο πελατειακό κράτος. Πλέον πελάτες δεν ήταν μόνο οι δεξιοί. Ολοι μπορούσαν να πάρουν μέρος στο πάρτι που στήθηκε με δανεικά από το μέλλον. Διορίστηκαν χιλιάδες ανίκανοι στο Δημόσιο με μοναδικό κριτήριο την κομματική ταυτότητα. Ετσι δόθηκαν σε ημέτερους επιχειρηματίες πολλά δισεκατομμύρια ευρώ. Την ίδια ώρα και στο όνομα της δωρεάν υγείας πολλοί γιατροί πλουτίζουν παίρνοντας "φακελάκια". Την ίδια ώρα και στο όνομα της δωρεάν παιδείας πολλοί εκπαιδευτικοί του Δημοσίου πλουτίζουν κάνοντας ιδιαίτερα. Την ίδια ώρα οι εφοριακοί αφήνουν ανενόχλητους τους φοροφυγάδες πελάτες. Την ίδια ώρα οι...
Σε κάθε περίπτωση αυτό το μόρφωμα δεν ήταν και δεν είναι κοινωνικό κράτος. Ηταν και παραμένει ένα βαθιά διεφθαρμένο πελατειακό κράτος. Το κωμικοτραγικό είναι ότι τις διεφθαρμένες αυτές δομές τις υπερασπίζεται με μεγαλύτερο πάθος από όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις η... Αριστερά. Ενδεχομένως κάποιοι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως αριστεροί έχουν μπερδέψει μέσα στο μυαλό τους το κράτος του πατερούλη με το κράτος της Δεξιάς και νομίζουν ότι ο σοσιαλισμός ισούται με την κατάληψη της εξουσίας. Κάποιοι άλλοι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως αριστεροί απλώς θέλουν να μετατρέψουν το κράτος της Δεξιάς σε κράτος της Αριστεράς για να διορίσουν και τα παιδιά τους. Υπάρχουν βεβαίως και οι αυτοπροσδιοριζόμενοι αριστεροί που θέλουν να συνεχίσουν να παίρνουν "φακελάκι" ή να κάνουν ιδιαίτερα όταν βγουν από την τάξη του σχολείου. Υπάρχουν βεβαίως και αυτοί που θέλουν να μην εκδοθούν άλλες επαγγελματικές άδειες ώστε να μονοπωλούν την αγορά αυτοί που πήραν άδεια από το... κράτος της Δεξιάς.
Ολοι αυτοί κλείνουν το αριστερό μάτι στο διεφθαρμένο κράτος προσδοκώντας να κατακτήσουν την εξουσία. Ολοι αυτοί βλέπουν το κράτος ως λάφυρο και ετοιμάζουν νέα γιουρούσια στα ταμεία. Ολοι αυτοί εκμεταλλεύονται τους αγώνες και το αίμα των αγωνιστών της Αριστεράς για να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του... δεξιού χαλίφη. Η ελληνική Αριστερά είναι έτοιμη να κληρονομήσει το κράτος της Δεξιάς φωνάζοντας ότι για όλα φταίει το μνημόνιο και η τρόικα. Για αυτό κλείνει το αριστερό μάτι στους πελάτες αφήνοντας να εννοηθεί ότι όταν έρθει στην εξουσία θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να δώσει το φιλί της ζωής στο χρεοκοπημένο κράτος της Δεξιάς. Ετσι κλείνει το μάτι στις συντεχνίες που ενδιαφέρονται να διατηρήσουν τα προνόμιά τους και γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την κοινωνική δικαιοσύνη.
Η ελληνική Αριστερά για να κυβερνήσει φλερτάρει το κράτος της Δεξιάς. Το μόνο που μένει να δούμε είναι αν θα γίνει γάμος ή αν θα μείνουμε στο φλερτ.
