Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τετάρτη, 08 Ιανουαρίου 2014 14:47

Η εφαρμογή του αυτονόητου στη λειτουργία των πυρηνελαιουργείων

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)

Η μη  επίλυση μικρών ή μεγάλων προβλημάτων τοπικού ενδιαφέροντος είναι το διαχρονικό μειονέκτημα των τοπικών ηγεσιών. Οι περισσότεροι τοπικοί παράγοντες μένουν στις διαπιστώσεις του τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι, ενώ οι ίδιοι αποφεύγουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να δώσουν λύση σε προβλήματα που είναι σύνθετα ή έχουν πολιτικό κόστος. Το ενδιαφέρον εκδηλώνεται και τερματίζεται συνήθως στον χαρτοπόλεμο των ερωτήσεων και των επιστολών. Στο ίδιο πλαίσιο επίδειξης ενδιαφέροντος εντάσσονται και διάφορες συναντήσεις ή συσκέψεις που έχουν τις περισσότερες φορές εθιμοτυπικό χαρακτήρα.

Θα ήταν λάθος να μηδενιστούν όλες οι προσπάθειες άσκησης πίεσης, ακόμα και ο χαρτοπόλεμος είναι κάτι περισσότερο από το τίποτα, αλλά αυτό που μετρά είναι το αποτέλεσμα. Για να υπάρξει όμως αποτέλεσμα απαιτείται η ύπαρξη σχεδίου με ρεαλιστικές και υλοποιήσιμες προτάσεις. Το να θέλει κάποιος την παγκόσμια ειρήνη, την εξαφάνιση της φτώχειας και την αποκατάσταση της υγείας όλων των αρρώστων είναι απολύτως θεμιτό και μεγαλόκαρδο,  αλλά δεν πρόκειται να συμβεί όσες ευχές και να γίνουν, όσα ψηφίσματα και να εκδοθούν. Το ίδιο συμβαίνει και με την επίλυση των προβλημάτων. Ο καθένας μπορεί να θέλει την κατασκευή αυτοκινητοδρόμων, αεροδρομίων, λιμανιών και οτιδήποτε άλλο θεωρεί σημαντικό, και όλα αυτά να τα ζητά με επιστολές, ερωτήσεις και ψηφίσματα. Το ζήτημα όμως είναι τι μπορεί να υλοποιηθεί και  μέσα σε ποιο πολιτικό πλαίσιο μπορούν αυτά να πραγματοποιηθούν. Δεν μπορεί να έχεις ως πολιτική αντίληψη τον απομονωτισμό και την περιχαράκωση και να ζητάς αεροδρόμιο σύνδεσης με τον υπόλοιπο κόσμο. Τι τα θες τα αεροδρόμια, αφού έχεις ως πολιτική επιλογή να μείνεις μόνος σου;

 

Η ρύπανση του περιβάλλοντος από την επεξεργασία της ελιάς είναι ένα πρόβλημα που συζητείται χρόνια στο νομό. Το μεγάλο ζήτημα ήταν παλιότερα τα απόβλητα των ελαιουργείων, το οποίο έμενε σε εκκρεμότητα μέχρι που η εξέλιξη της τεχνολογίας έδωσε λύση στο πρόβλημα. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει πρόβλημα με τη  λειτουργία των πυρηνελαιουργείων της περιοχής. Ο καπνός από τα φουγάρα των πυρηνελαιουργείων στην περιοχή του Μελιγαλά πνίγει την ευρύτερη περιοχή ενώ υπάρχουν μέρες που οι επισκέπτες του νομού περνούν τον αυτοκινητόδρομο κυριολεκτικά μέσα από σύννεφο. Εκτός όμως από τα φουγάρα, υπάρχει κάποιες μέρες ζήτημα οσμών και στην πόλη της Καλαμάτας, ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Ο καπνός από τα φουγάρα των πυρηνελαιουργείων και οι αντίστοιχες οσμές, ακόμα και αν δεν προκαλούν  βλάβες στην υγεία και δεν θεωρούνται επικίνδυνες, αποτελούν αισθητική ρύπανση.  Η κατάσταση είναι γνωστή σε όλους αλλά οι πολιτικές που μέχρι τώρα έχουν εφαρμοστεί δεν έχουν δώσει χειροπιαστά αποτελέσματα και ουσιαστικές λύσεις.

 

Οι τοπικοί παράγοντες δείχνουν εγκλωβισμένοι στο πρόβλημα. Προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ της ανάγκης να πραγματοποιηθεί η επεξεργασία του βασικού προϊόντος του νόμου και των παραγώγων του με το μικρότερο δυνατό κόστος και της ρύπανσης που εμφανώς προκαλείται. Οι πολίτες λόγω της εποχικότητας του προβλήματος δείχνουν ανοχή. Όλοι, τέλος, συμφωνούν ότι χρειάζεται η στήριξη επιχειρηματικών δράσεων που αφορούν την επεξεργασία της ελιάς και  δίνουν θέσεις εργασίας στη περιοχή. Είναι προφανές ότι οι παράμετροι που πρέπει να συνυπολογιστούν είναι πολλοί προκειμένου να βρεθεί η κοινή συνισταμένη που θα λειτουργεί προς όφελος όλων των πλευρών.

 

Χρειάζεται να εκπονηθεί μια ολοκληρωμένη και απολύτως εφαρμόσιμη πρόταση που θα γεφυρώνει τα αντικρουόμενα συμφέροντα και τις διαφορετικές επιδιώξεις.  Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να συγκροτηθεί ένα παρατηρητήριο με τη συμμετοχή επιστημόνων, κατοίκων της περιοχής και επιχειρηματιών που θα αποφάσιζε την λειτουργία υπό όρους προκειμένου να μην υπάρχουν επιπτώσεις τις μέρες που οι καιρικές συνθήκες ευνοούν τη συγκράτηση του καπνού σε κατοικημένες περιοχές ή τη μεταφορά οσμών στο κέντρο της πόλης. Το να κλείνουμε τα μάτια στο πρόβλημα και να μην βλέπουμε το καπνό ούτε να μυρίζουμε τις οσμές δεν είναι αποδεκτό. Η λύση δεν βρίσκεται βέβαια στο να κλείσουν τα εργοστάσια  αλλά στο να εφαρμοστούν όροι στη λειτουργία τους που θα μειώνουν τις αρνητικές επιπτώσεις. Τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα και η εφαρμογή του αυτονόητου και στην περίπτωση των πυρηνελαιουργείων είναι το πολιτικό ζητούμενο. 

 

 

panagopg@gmail.com

Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 08 Ιανουαρίου 2014 18:35