Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Δευτέρα, 11 Ιουλίου 2022 10:15

Αντιπλημμυρικό, “άρχοντες” και “κομιστές”...

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)
Αντιπλημμυρικό, “άρχοντες” και “κομιστές”...

Ηχηρό “όχι” στο “Μορέα” από το δημοτικό συμβούλιο Καλαμάτας που απέρριψε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

“Οριακά” κατά την γνωστή έκφραση (21-20) αλλά χωρίς να ξεχνάμε εκείνο που ξέχασαν αυτοί που ζήτησαν την ψήφο για την παράταξή τους και την προσέφεραν σε εκείνη του δημάρχου, ο οποίος επίσης εκλέχτηκε “οριακά”. Αναγκαία υπενθύμιση στην υπερχειλίζουσα αλαζονεία εκείνων που διοικούν ελέω του αυτοδιοικητικού πραξικοπηματία Θεοδωρικάκου που αλλοίωσε τη λαϊκή βούληση με νομοθετήματα τα οποία ήδη άρχισαν να ξηλώνονται στο Συμβούλιο Επικρατείας.

Εκείνων που ξεχνούν ότι εξελέγησαν ως “άρχοντες” και όχι ως “κομιστές” αποφάσεων της κεντρικής εξουσίας με όλα όσα συμπεριλαμβάνει αυτή ειδικά ετούτους τους καιρούς. Εφτασε στα χέρια τους η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων το Νοέμβριο του 2021 και τον κράτησαν στα συρτάρια τους μέχρι το Μάιο. Δεν ενημέρωσαν όχι μόνον τους πολίτες, αλλά ούτε και τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου, το κράτησαν “επτασφράγιστο μυστικό”. Το εμφάνισαν 6 ημέρες πριν τη συνεδρίαση στα τέλη Μαΐου επιχειρώντας να “πάρουν” βιαστικά απόφαση. Και χρειάστηκαν παρεμβάσεις στην Περιφέρεια από παράγοντες της μειοψηφίας για να παραταθεί στοιχειωδώς ο χρόνος συζήτησης προκειμένου να μελετηθεί το περιεχόμενο της πρότασης.

Παραμύθι γενικώς η “διαβούλευση” και φερετζές για την εξασφάλιση δημοκρατικού άλλοθι για προειλημμένες αποφάσεις, αλλά εδώ ούτε που σκέφτηκαν να το κάνουν. Και έμειναν οι δημοτικοί σύμβουλοι των μειοψηφιών και ορισμένοι ενεργοί πολίτες και δημοσιογράφοι να πασχίζουν για την ενημέρωση των πολιτών, η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων δεν έχει ακόμη αντιληφθεί τι σχεδιάζεται. Ως εκ τούτου ας μην παρεξηγηθούν οι χειροκροτητές του “Μορέα” όταν χρησιμοποιώ τη λέξη “κομιστές”, δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να αποδείξουν ότι είναι “άρχοντες”. Οτι δηλαδή είναι αυτοί και οι πολίτες που αποφασίζουν (γι'αυτό άλλωστε υπάρχει η αυτοδιοίκηση) και όχι τα υπουργεία και οι εταιρείες των οποίων μεταφέρουν τις απόψεις.

Το αποκορύφωμα είναι ο τρόπος που οργανώθηκε η συνεδρίαση: Δεν ενημερώθηκαν και δεν προσκλήθηκαν οι φορείς της πόλης για να ακούσουν και να εκφράσουν γνώμη, η συνεδρίαση έγινε στο “κλουβί” της Αριστομένους εν μέσω πανδημίας έτσι ώστε να μην παραστούν οι πολίτες. Αλλά βρέθηκαν μπροστά στην “έκπληξη” της ευρείας αντίδρασης η οποία εκδηλώθηκε τις κρίσιμες ημέρες και με ένα μπαράζ δημοσιευμάτων την ημέρα της συνεδρίασης.

Οι πολίτες απόντες αλλά ολόκληρο το σύστημα υπουργείου και “Μορέα” στη συνεδρίαση. Μια παρουσία η οποία ποιοτικά και ποσοτικά αντανακλούσε την ανησυχία για το αποτέλεσμα και απέπνεε την ψευδαίσθηση ότι θα “ισοπεδώσουν” εκείνους που αντιδρούν. Με τον διευθύνοντα σύμβουλο του “Μορέα” να διευθύνει την ομάδα που κατέφθασε για “εκτός έδρας νίκη” αντιμετώπισαν με υπεροψία τους δημοτικούς συμβούλους που αντιδρούσαν, αλλά βρήκαν απέναντί τους ανθρώπους με γνώση, προτάσεις και αγωνία για την πόλη.

Δεν μπορώ να γνωρίζω αν βρέθηκαν προ εκπλήξεως ή περίμεναν ότι θα βρουν τεκμηριωμένες απόψεις απέναντι στα φαραωνικά τους σχέδια. Εκείνο που γνωρίζω όμως είναι ότι και… ταχυδακτυλουργίες έγιναν με αυθαίρετους υπολογισμούς και τρόπους υπολογισμών, αλλά και επιχείρηση απόκρυψης εκτυλίχθηκε. Για όσους παρακολουθούν τα πράγματα της πόλης είναι γνωστό ότι από τότε που συζητήθηκε η μελέτη κατασκευής του αυτοκινητοδρόμου είχαν εκφραστεί σοβαρές αντιδράσεις για την ανεπάρκεια των αντιπλημμυρικών έργων.

Οχι μόνον από εκείνους που αντιδρούσαμε, αλλά και από εκείνους οι οποίοι υποστήριζαν την κατασκευή του. Το λόγο τον γνωρίζουν πολύ καλά εκείνοι που στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου υποστήριξαν ότι είναι επαρκής η αντιπλημμυρική προστασία στο έργο του αυτοκινητοδρόμου: Το μεγάλο κόστος των έργων θα αποτελούσε αιτία να “κοπεί” στο σύνολό του από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ενα “αφελές” ερώτημα: Εγινε οριοθέτηση των ρεμάτων πριν την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου και κατασκευάστηκαν τα τεχνικά έργα που είναι αναγκαία έτσι ώστε να γίνεται ανεμπόδιστα η ροή του νερού ή κατασκευάστηκαν φράγματα με… τρύπες για να περνάει όσο νερό χωράει; Τι γίνεται στον αστικό το γνωρίζουμε πολύ καλύτερα από εκείνους που ήρθαν να μας κάνουν… μαθήματα και το έχουμε επισημάνει-καταγγείλει αμέτρητες φορές. Με το φράξιμο της φυσικής ροής των νερών στο ύψος του αυτοκινητοδρόμου θα μας πουν τι έγινε;

Οπως έχει γίνει γνωστό, η ένταξη του αντιπλημμυρικού του αυτοκινητοδρόμου είναι μέρος συνολικής αντιπλημμυρικής παρέμβασης στους αυτοκινητοδρόμους, πράγμα που σημαίνει ότι η αφετηρία δεν είναι ο Νέδοντας και τα ρέματα αλλά ανάλογα προβλήματα που παρουσιάστηκαν και σε άλλες περιοχές. Το πρόβλημα του χειμάρρου που έχει σχέσεις “αγάπης και μίσους” με την πόλη χρονολογείται από τότε που οι παράγοντες σχεδίασαν μια πόλη που θα αναπτυσσόταν τιθασεύοντας το Νέδοντα. Και αντιμετωπίστηκε σε μεγάλο βαθμό τη δεκαετία του 1930-1940 με την κατασκευή φραγμάτων κατά μήκος της ροής του και την μηχανική εκβάθυνση της κοίτης με την απομάκρυνση των φερτών υλικών.

Με τα άλλα ρέματα δημιουργήθηκε μια χαώδης κατάσταση καθώς όχι μόνον καταπατήθηκαν μεγάλα τμήματα αλλά… εντάχθηκαν και στο σχέδιο καθώς δεν υπήρχαν μελέτες οριοθέτησης. Η επισήμανση για την επικινδυνότητα του Νέδοντα χρονολογείται από 30 χρόνια και όλες οι μελέτες που έγιναν από τότε θεωρούσαν ότι είναι υπερβολικός ο πλημμυρικός κίνδυνος με “φουσκωμένους” υπολογισμούς. Και αφού έγινε η μελέτη από τη ΔΕΥΑΚ που προτείνει συγκεκριμένους τρόπου αντιμετώπισης χωρίς καθαιρέσεις δοκών η οποία “βάλτωσε” για λόγους τους οποίους ουδέποτε εξήγησαν επαρκώς οι δημοτικοί και περιφερειακοί παράγοντες, έρχεται η μελέτη του “Μορέα” που προτείνει να πέσουν όλα τα νερά από δυτική και ανατολική πόλη μέσα στο Νέδοντα.

Οπότε ο… λογαριασμός “φουσκώνει” πραγματικά (πόσο “φουσκώνουν” και οι υπολογισμοί δεν είμαστε ειδικοί να κρίνουμε) και η τσιμεντένια κοίτη δεν αντέχει. Συνακόλουθα επιλέγεται η λύση να… μεγαλώσει και ως εκ τούτου εκβάθυνση και διαπλάτυνση κατά τμήματα. Με ό, τι συνεπάγεται αυτό για την πόλη και τις λειτουργίες της.

Ας μην μονοπωλούν την ευαισθησία και την έγνοια για τους συμπολίτες μας οι “κομιστές”, έχουμε πολύ περισσότερα χρόνια ζήσει και την αγωνία των ανθρώπων με τις πλημμύρες, τις αιτίες που τις προκαλούν και τις προσπάθειες ορισμένων δημοτικών αρχών να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά σοβαρά προβλήματα. Δημοτικοί παράγοντες και ενεργοί πολίτες εδώ και χρόνια απαιτούμε λύσεις αποτελεσματικές και συμβατές με τη φύση του προβλήματος και τις λειτουργίες της πόλης.

Το δίλημμα “’η τα λεφτά στο φαραωνικό έργο του Μορέα ή αντιπλημμυρικό δεν έχει” είναι πολιτικά ανήθικο και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Η Πολιτεία οφείλει να αντιμετωπίσει “σήμερα” κιόλας το θέμα από μηδενική βάση, να ακούσει τις αντιρρήσεις και τις προτάσεις, να ενθαρρύνει λύσεις αποταμίευσης του νερού και όχι λύσεις που οδηγούν στην απώλειά του σε εποχές που η κλιματική αλλαγή απειλεί στον υδροφόρο ορίζοντα στις νοτιότερες περιοχές της χώρας. Σε όλο αυτό το διάσημα αποδείχθηκε ότι υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις, ακόμη και σε συνδυασμό με την ύδρευση της Δυτικής Μάνης.

Τις έχουν καταθέσει οι μειοψηφίες, τις έχουν επεξεργαστεί επιστήμονες και τις… υποδεικνύει η ιστορία. Ας μην προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα λεφτά στο “Μορέα” είναι η “αντιπλημμυρική ευκαιρία”, μόνο… κοψοχρονιάς δεν ψωνίζουμε. Δεν ψάχνουμε “ευκαιρίες” αλλά “πολιτικές” και μελέτες με εναλλακτικές προτάσεις και λύσεις. Σε αυτή τη λογική θα έπρεπε να συμπορευτεί και η δημοτική αρχή αλλά επιλέγει το ρόλο του “κομιστή”. Και επιστρατεύει επιχειρήματα που υποδηλώνουν πανικό και ανικανότητα διαχείρισης των δημοτικών υποθέσεων. Μιλάει για “αντιπολίτευση” αλλά δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι τη μεγαλύτερη αντιπολίτευση την κάνει η ίδια στον εαυτό της με την παραγωγή μηδενικού έργου και το βάλτωμα σχεδόν όλων των μεγαλεπήβολων έργων, από την Αναγνωσταρά μέχρι το Ανοιχτό Θέατρο.

Μιλάει για αντιπολίτευση σε ένα έργο του οποίου (δυστυχώς) την πατρότητα έχει ο… ΣΥΡΙΖΑ με την ανάθεση της μελέτης στο “Μορέα” (λες και αν το έκανε τσάμπα δεν θα το προσάρμοζε στις δικές του ανάγκες), γεγονός που επιβεβαιώνει η αργοπορημένη και ελλιπής παρέμβαση της τελευταίας στιγμής. Ας μην ψάχνουν οι δημοτικοί άρχοντες για “εχθρούς” και ας σκεφτούν πραγματικά “φιλικά” για την πόλη απαιτώντας λύσεις λογικής που θα την προστατεύσουν και δεν θα τινάξουν στον αέρα τις λειτουργίες της.

ΥΓ1: Στο περιθώριο της πρόσφατης επίσκεψης του Πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη στην Καλαμάτα, έγινε συνάντηση με ιδιοκτήτες ημερήσιων εφημερίδων της περιοχής. Από έναν εκ των παρισταμένων τέθηκε το ζήτημα του αντιπλημμυρικού και η απάντηση ήταν αυτή που δεν φαντάζονται… στο δήμο. Ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι οι ειδικοί εκφράζουν την άποψη ότι όσο πιο ψηλά γίνεται η επέμβαση τόσο πιο αποτελεσματική και οικονομική γίνεται η αντιπλημμυρική προστασία. Ας φροντίσουν λοιπόν να επιβάλλουν μια τέτοια λογική (και αν αμφιβάλλουν ας ρωτήσουν κάποιον από τους παριστάμενους).

ΥΓ2: Ως γνωστόν το δημοτικό συμβούλιο γνωμοδοτεί και η κεντρική εξουσία αν δεν της αρέσει η γνωμοδότηση τη στέλνει στον κάλαθο των αχρήστων με πιο πρόσφατο παράδειγμα την απόφασή του για το Ριζόμυλος-Καλαμάτα.

ΥΓ3: Το αν και πότε θα… συνταξιοδοτηθώ από τη δημόσια δράση θα το αποφασίσω εγώ και δεν έχω σκοπό να το κάνω… σύντομα, υπενθύμιση για όσους ψωνίζουν γνωμικά από τον καζαμία.

ΥΓ4: Το φαινόμενο της “καμαρίλας” είναι θλιβερό για όσους το θεωρούν ως κάτι το… φυσιολογικό για τα μέτρα και τις αντιλήψεις τους.