Σε όλη αυτή την ιστορία ο ρόλος της Καλαμάτας είναι κομβικός λόγω της θέσης της. Υπάρχουν αεροδρόμιο και λιμάνι, σιδηροδρομική υποδομή, εγγύτητα με σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους (Ολυμπία, Μυστράς, Πύλος, Μεσσήνη κ.ά.) και τουριστικές υποδομές. Το ζήτημα που υπάρχει όμως είναι ότι η αξιοποίηση αυτών των δυνατοτήτων απαιτεί απαραιτήτως κι άλλες υποδομές - οι οποίες απουσιάζουν. Εδώ και πολλά χρόνια τα ζητήματα που έχουν σχέση με την αναπτυξιακή διάσταση έχουν εγκαταλειφθεί στα χέρια του… αυτόματου πιλότου της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής. 

Ο αυτοκινητόδρομος άρχισε να κατασκευάζεται με το Δήμο Καλαμάτας να πρωταγωνιστεί στην υπόθεση αυτή και να επιδιώκει την εκμετάλλευση κάθε δυνατότητας (θεωρητικής και πρακτικής) που δινόταν σε κάθε περίπτωση. Εχουν καταναλωθεί αμέτρητες εργατοώρες σε παραγωγικές συζητήσεις και έχουν γίνει αμέτρητες ενέργειες σε κάθε κατεύθυνση προκειμένου να μπει το νερό στο αυλάκι. Κάτι που έγινε κατορθωτό τη δεκαετία του 1980 αλλά στη συνέχεια το ενδιαφέρον ατόνησε και τα πάντα κινήθηκαν με βάση σχεδιασμούς και σκοπιμότητες της κεντρικής εξουσίας.

Το ενδιαφέρον όμως δεν ατόνησε μόνον για τον αυτοκινητόδρομο, αλλά και για το σύνολο των υποδομών που έχουν να κάνουν με τις μεταφορές. Οι τοπικές δυνάμεις απεμπόλησαν ουσιαστικά το δικαίωμα και ξέχασαν την υποχρέωση δυναμικής παρέμβασης για τα ζητήματα αυτά. Οι συνέπειες αυτής της στάσης είναι ορατές και αποτυπώνονται στις εξελίξεις οι οποίες συνδέονται με κρίσιμα ζητήματα. Μια ανακεφαλαίωση έχει τη δική της σημασία:

- Η Ολυμπία Οδός έχει πέσει θύμα των επιδιώξεων κατασκευαστικών εταιρειών και τραπεζών οι οποίες εκμεταλλεύονται τις λεόντειες συμβάσεις παραχώρησης. Που δείχνουν τελικά ότι μόνον το κράτος ανέλαβε υποχρεώσεις και κάθε τόσο... τα σκάει χοντρά για να ξεκινήσουν κάποια έργα. Ορθά-κοφτά οι τραπεζοεργολάβοι απαίτησαν να κοπεί το τμήμα του δρόμου από την Πάτρα μέχρι την Τσακώνα και οι κυβερνήσεις το δέχθηκαν ασμένως. Οι υπουργοί κοροϊδεύουν συστηματικά τους βουλευτές που παρεμβαίνουν θεσμικά και στο πλαίσιο των καθηκόντων τους, ολόκληρους μήνες εκκρεμεί το αίτημα για συνάντηση των φορέων της Πελοποννήσου με τον πρωθυπουργό, Ηλεία και Αχαΐα είναι στο πόδι, αλλά στη Μεσσηνία -που θα έπρεπε να είναι και η κυρίως ενδιαφερόμενη- "άκρα του τάφου σιωπή". Με εξαίρεση τις (κατά μόνας) παρεμβάσεις των βουλευτών Γιάν. Λαμπρόπουλου και Θαν. Πετράκου όλοι οι άλλοι θεσμικοί παράγοντες... μουγκαφόν. Οσο για την Περιφέρεια, πέραν των λεονταρισμών εκ του ασφαλούς, πρακτικά κινείται στη γραμμή "μην ενοχλήσουμε την κυβέρνηση" για λόγους (πολιτικά) ευνόητους. 

Από την τελευταία τρικομματική παρέμβαση βουλευτών Ηλείας και Αχαΐας (Γ. Κοντογιάννης, Γιαν. Κουτσούκος, Ν. Τσούκαλης) φαίνεται ότι συζητείται σε ορισμένους κύκλους η αξιοποίηση αναπορρόφητων κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Οι βουλευτές ζητούσαν να πληροφορηθούν «αν έχουν αναζητηθεί άλλες, συμπληρωματικές, πηγές χρηματοδότησης για το έργο μετά την Πάτρα, όπως επί παραδείγματι από κονδύλια έργων που απεντάσσονται στο ΕΣΠΑ στις τρεις Περιφέρειες που εξυπηρετούνται από το έργο (Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, Πελοποννήσου και Ιονίων Νήσων)». Η απάντηση του υπουργού Υποδομών Μιχ. Χρυσοχοΐδη παρακάμπτει το ερώτημα αλλά φαίνεται ότι έχει τεθεί πλέον ανοιχτά το ζήτημα. Περιττό να σημειώσουμε ότι στη Μεσσηνία εξακολουθεί η "άκρα του τάφου σιωπή".

- Το αεροδρόμιο έχει πέσει θύμα των επιδιώξεων του περιφερειάρχη Πέτρου Τατούλη για μετατροπή του στρατιωτικού αεροδρομίου της Τρίπολης σε πολιτικό. Ενώ οι πτήσεις στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας πυκνώνουν, αναδεικνύοντάς το ως σημαντικό κόμβο μεταφορών από και προς την Ευρώπη, τα έργα που έχουν υποδειχθεί από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας έχουν πάει στο... ψυγείο εδώ και χρόνια. Οπως και οι υποσχέσεις Τατούλη πριν από 2 χρόνια όταν κατέβηκε στο νομό "νικητής και τροπαιούχος" μετά την καρατόμηση του αντιπεριφερειάρχη Χρ. Μαλαπάνη. Η σιωπή των τοπικών παραγόντων για το θέμα αυτό πάει παραπέρα κι από την αδιαφορία. Ολοι κόβονται για το δρόμο Καλαμάτα - Ριζόμυλος και διαγκωνίζονται ποιος ενδιαφέρεται περισσότερο, αλλά για την εγκατάλειψη των αναγκαίων έργων για την αναβάθμιση του αεροδρομίου σιωπούν προκλητικά.

- Το λιμάνι έχει ανάγκη σοβαρές υποδομές για να γίνει δυνατή η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού, αλλά οι τοπικοί παράγοντες πήγαν να πλασάρουν σαν λύση την τσιμεντοποίηση του προλιμένα για να κατασκευαστεί νέα μαρίνα. Εργα για την υποδοχή των επισκεπτών, που θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια, μένουν στα χαρτιά· με το ζήτημα των υποδομών για προσέγγιση των κρουαζιερόπλοιων δεν ασχολείται κανένας· και όλος ο καβγάς είναι ποιος θα ελέγχει την παραλιακή ζώνη για να εισπράττει το χρήμα και την πολιτική επιρροή.

Για τρία ζητήματα πρώτης γραμμής, λοιπόν, η βαθμολογία των αυτοδιοικητικών και άλλων τοπικών παραγόντων κινείται περί το μηδέν. Καθόλου περίεργο: Τα δύσκολα δεν φέρνουν ψήφους, αντιθέτως μπορεί να διώξουν, αφού η ενασχόληση με αυτά οδηγεί αναπόφευκτα σε συγκρούσεις με την περιφερειακή και την κεντρική εξουσία. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους επιδιώκοντες την εύνοια για επανεκλογή.

Ηλίας Μπιτσάνης