Μόνο μέσα στο πλαίσιο της κεντρικά σχεδιασμένης παραγωγής, με στόχο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, όπου οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, οι πρώτες ύλες, τα μέσα παραγωγής, μεταφοράς και διανομής της ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία, μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένας ενιαίος, αποκλειστικά κρατικός φορέας ενέργειας, ως μηχανισμός της εργατικής εξουσίας".
Το παραπάνω απόσπασμα από ανακοίνωση της "Λαϊκής Συσπείρωσης" Πελοποννήσου για το φυσικό αέριο δεν εκφράζει μόνο τον επικεφαλής της παράταξης Νίκο Γόντικα, το ΚΚΕ. Εκφράζει σχεδόν το σύνολο του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, καθώς ελάχιστα είναι τα αιρετά μέλη του που πιστεύουν ότι ο ιδιωτικός τομέας και η αγορά εξυπηρετούν καλύτερα από το κράτος το δημόσιο συμφέρον. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι περιφερειακοί σύμβουλοι και φυσικά όχι μόνο οι κομμουνιστές, πιστεύουν ότι το ιδιωτικό συμφέρον συγκρούεται με το δημόσιο και ότι μόνο το κράτος και η αυτοδιοίκηση μέσω του κεντρικού σχεδιασμού μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του λαού.
Ειλικρινά δεν έχει κανένα νόημα να επαναλάβω επιχειρήματα από όσα έγραψε το 1944 ο Αυστριακός οικονομολόγος και φιλόσοφος Φρίντριχ Χάγιεκ στο βιβλίο του "Ο δρόμος προς τη δουλεία", για να κατανοήσουν οι αιρετοί της Πελοποννήσου πού οδηγεί ο κεντρικός σχεδιασμός. Αξίζει όμως τον κόπο να επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά ότι ο κεντρικός σχεδιασμός είναι αναποτελεσματικός και ότι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη φτώχεια και στη χρεοκοπία.
Η κατάρρευση της πάμπλουτης σε πόρους Σοβιετικής Ενωσης επιβεβαιώνει του λόγου το ασφαλές.
Στον αντίποδα, οι ελεύθερες οικονομίες βρίσκονται στην κορυφή της παγκόσμιας κλίμακας δείχνοντας τον πραγματικό δρόμο για την ανάπτυξη.
Για την ιστορία και μόνο, θα υπενθυμίσουμε ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Περιφέρειας Πελοποννήσου αντιστοιχεί μόνο στο 56% του μέσου ευρωπαϊκού των 28. Και όμως οι πολιτικοί δεν θέλουν να παραδώσουν τα κλειδιά της οικονομίας στην επιχειρηματική κοινότητα. Επιμένουν να σχεδιάζουν μέχρι τελικής πτώσεως
Θανάσης Λαγός
