Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Σάββατο, 17 Ιουλίου 2021 22:57

Προβληματισμός για τον κυβερνητικό ρυθμό

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(6 ψήφοι)

Πριν από τρεις μέρες συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας, αλλά όποιος επιχειρήσει να κάνει αντικειμενικό απολογισμό του έργου της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Μεσσηνία, δύσκολα θα αποφασίσει αν το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο.

Βεβαίως οι φανατικοί νεοδημοκράτες θα πουν ότι είναι σε τροχιά υλοποίησης πολλά έργα και ότι δεν μπορούσαν να γίνουν σε 24 μήνες όσα δεν έγιναν τα τελευταία 24 χρόνια. Στην απέναντι όχθη η αντιπολίτευση θα υποστηρίξει με μεγάλη άνεση ότι όλες οι διαδικασίες προχωρούν με απελπιστικά αργούς ρυθμούς και ότι όλα τα έργα και οι υποθέσεις του νομού παραμένουν σε επίπεδο... εξαγγελιών. Περισσότερο προβληματισμένοι και μάλλον αναποφάσιστοι για το βαθμό προόδου του κυβερνητικού έργου στη Μεσσηνία είναι προφανώς οι κεντρώοι και κεντροαριστεροί που ψήφισαν Νέα Δημοκρατία τον Ιούλιο του 2019 και έδωσαν τη νίκη στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Σε κάθε περίπτωση ο πρωθυπουργός θα πρέπει να προβληματιστεί από το ρυθμό με τον οποίο προχωρούν οι διαδικασίες, ακόμα κι αν δεν ευθύνονται οι υπουργοί του για το θεσμικό πλαίσιο των διαγωνισμών ή των αποκρατικοποιήσεων. Έτσι κι αλλιώς είναι αδιανόητο ένας διαγωνισμός να ξεκινά το 2019 για να ανακηρυχθεί ανάδοχος το 2022. Δυστυχώς όμως για τη Μεσσηνία, με αυτό το ρυθμό εξελίσσεται ο διαγωνισμός για το Καλαμάτα - Πύλος - Μεθώνη, και οι Μεσσήνιοι μάλλον θα ρίξουν πυροτεχνήματα αν τελικώς το έργο ξεκινήσει εντός του 2022. Απογοητευτικός για ένα ευρωπαϊκό κράτος είναι και ο ρυθμός αποκρατικοποίησης του Αερολιμένα "Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος", καθώς μέχρι τώρα έχουν προκηρυχθεί μόνο οι θέσεις των συμβούλων που θα διαχειριστούν το διαγωνισμό παραχώρησης...

Ανοίγοντας παρένθεση, αξίζει να σημειώσουμε ότι οι απαλλοτριώσεις 50 στρεμμάτων για την αναβάθμιση του Αερολιμένα έγιναν με βάση το μάστερ πλαν του 2002, που είναι ήδη ξεπερασμένο σήμερα, αφού θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες έως το 2020. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί απαλλοτριώθηκαν μόνο 50 στρέμματα και όχι 200, ώστε να δημιουργηθούν οι θέσεις στάθμευσης αεροσκαφών που απαιτούνται για να μετατραπεί ο αερολιμένας "Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος" σε πύλη της Πελοποννήσου και να αξιοποιήσει τη δυναμική του. Ούτε κατάλαβα επίσης για ποιο λόγο το υπουργείο Υποδομών κρατά στα συρτάρια του τη μελέτη για το Καλό Νερό - Τσακώνα και δεν συζητά καν την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου με επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του "Μορέα".

Προσωπικά έχω ξαναπεί ότι δεν βλέπω στον ορίζοντα άλλη μέθοδο κατασκευής για το Καλό Νερό - Τσακώνα, μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που απαγορεύει ουσιαστικά τη λειτουργία αυτοκινητόδρομου στο τμήμα Πύργος - Καλό Νερό. Έχω επίσης υποστηρίξει πάλι ότι η Αδριατική Οδός και η νότια απόληξή της, η Ολυμπία Οδός, μπορούν να συνδεθούν με τον αυτοκινητόδρομο Α7 μόνο μέσω ενός αυτοκινητόδρομου Αρχαία Ολυμπία - Μεγαλόπολη. Ο αυτοκινητόδρομος αυτός θα συνδέσει ουσιαστικά τους αρχαιολογικούς χώρους της Ολυμπίας, του Επικούριου Απόλλωνα, του Μυστρά και των Μυκηνών. Κατά την ταπεινή μου άποψη, η κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Μεγαλόπολη - Αρχαία Ολυμπία ενδεχομένως να είναι, μετά το Αεροδρόμιο, το σημαντικότερο αναπτυξιακό έργο της Πελοποννήσου – αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση δεν δείχνει διατεθειμένη να το προωθήσει με πόρους του Ταμείου Μετάβασης στη μεταλιγνιτική εποχή. Η κυβέρνηση επίσης δεν δείχνει καμία διάθεση να σχεδιάσει το σιδηροδρομικό δίκτυο του 21ου αιώνα, και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα μείνει με το μετρικό δίκτυο της εποχής του Τρικούπη και σε ταχύτητες που καθιστούν απαγορευτικές τις μετακινήσεις με τρένο. Εννοείται ότι η μετάβαση από το μετρικό στο κανονικό δίκτυο δεν μπορεί να γίνει ούτε από τη μια χρονιά στην άλλη ούτε με χρήματα του... λεφτόδεντρου. Χρειάζεται ένας προσεκτικός σχεδιασμός, με ορίζοντα τουλάχιστον δεκαετίας, για να αλλάξει η χάραξη του Τρικούπη και να συνδεθεί η Πελοπόννησος με το ευρωπαϊκό ηλεκτροκινούμενο σιδηροδρομικό δίκτυο κανονικού εύρους.

Αν στη συνέχεια αδειάσουμε το νερό από το μισογεμάτο (ή μισοάδειο) ποτήρι του υπουργείου Υποδομών και επιχειρήσουμε να το γεμίσουμε με το νερό του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, θα πάθουμε... Φιλιατρινό φράγμα. Με απλά λόγια: Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης παίρνει βαθμό κάτω από τη βάση, γιατί δυο χρόνια τώρα δεν κατάφερε να δημοπρατήσει το αρδευτικό δίκτυο του Φιλιατρινού φράγματος. Από εκεί και πέρα είναι περιττή κάθε συζήτηση για αειφόρο ανάπτυξη και νέα φράγματα. Περιττή είναι επίσης κάθε συζήτηση και για την προστασία της ΠΟΠ "Ελιά Καλαμάτας". Φαντάζομαι ότι ο πρωθυπουργός έχει ενημερωθεί πλήρως από τους νεοδημοκράτες βουλευτές Γιάννη Λαμπρόπουλο και Περικλή Μαντά, που έχουν συγκρουστεί ανοιχτά με την ηγεσία του υπουργείου. Κλείνοντας, θα ήταν λάθος να μην τονίσουμε ότι βαθμό πάνω από τη βάση για το κυβερνητικό έργο παίρνει άνετα μόνο η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη (αρχαία Υπαπαντής, Κάστρο Μεθώνης κ.λπ.).

Αντιθέτως, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος μένει ανεξεταστέος, επειδή απαξίωσε να ενημερώσει τους Μεσσήνιους για την αναβάθμιση της 120 ΠΕΑ. Ανεξεταστέος μένει και ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας, που έχει αφήσει την Περιφέρεια Πελοποννήσου να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Ο βαθμός του υπουργείου Εσωτερικών θα εξαρτηθεί από τις εντάξεις έργων στο "Αντώνη Τρίτσης" – και κυρίως από το αποτέλεσμα της προσπάθειας να λυθεί το πρόβλημα λειψυδρίας της Δυτικής Μάνης.

Το υπουργείο Ανάπτυξης θα βαθμολογηθεί στο τέλος της τετραετίας, με βασικό κριτήριο το φυσικό αέριο, ενώ το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δύσκολα θα περάσει τη βάση αν δεν τοποθετήσει κάμερες ασφαλείας σε δρόμους, πόλεις και χωριά.

lathanasis@gmail.com

Θανάσης Λαγός

 

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 19 Ιουλίου 2021 12:24