«“Λυπούμαι διότι προσφάτως η Πελοπόννησος χαρακτηρίστηκε βάσει των στοιχείων της Eurostat ως η φτωχότερη περιοχή της Ελλάδας. Αλλά και η πρόσφατη μελέτη της ICAP έδειξε ότι η Πελοπόννησος παρουσιάζει μείωση ως προς τα επενδεδυμένα κεφάλαια και τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων”.Την επισήμανση αυτή έκανε ο διευθύνων σύμβουλος της ICAP Δημήτρης Μανιατάκης μιλώντας στην ημερίδα που οργάνωσε η Παμμεσσηνιακή Ομοσπονδία Αμερικής - Καναδά, επιβεβαιώνοντας πρόσφατο πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της “Ε”. Και πρόσθεσε:
“Το 2002 σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, τόσο το πλήθος των νέων μονάδων οποίες ιδρύθηκαν στην Πελοπόννησο όσο και τα κεφάλαια που εισέρρευσαν μειώθηκαν αισθητά και κυμάνθηκαν στα χαμηλότερα επίπεδα της πενταετίας.
Συγκεκριμένα, το 2002 δημιουργήθηκαν μόλις 75 νέες μονάδες (ΑΕ και ΕΠΕ) με συνολικά κεφάλαια 13,8 εκ. ευρώ, έναντι 109 μονάδων με συνολικά κεφάλαια 28,7 εκ. ευρώ το 2001. Παρατηρήθηκε δηλαδή μείωση κατά 31% στον αριθμό των μονάδων και κατά 52% στα συνολικά κεφάλαια”.
Αναφερόμενος ειδικά στη Μεσσηνία ο κ. Μανιατάκης είπε ότι η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, σημειώνοντας τα εξής: “Το κατά κεφαλήν εισόδημα στο νομό αντιστοιχεί μόλις στο 68% του αντιστοίχου μεγέθους της χώρας (ήταν περίπου 8.100 ευρώ ετησίως). Η ίδια μελέτη της ICAP αναφέρει ότι την τελευταία πενταετία οι επενδύσεις και ο αριθμός των νέων εταιρειών με νομική μορφή ΑΕ και ΕΠΕ μειώνεται συνεχώς. Το 2002 δημιουργήθηκαν 6 νέες εταιρείες με συνολικά κεφάλαια 1,1 εκ. έναντι 16 μονάδων με συνολικά κεφάλαια 4,1 εκ. ευρώ το 2000. Παρατηρήθηκε δηλαδή μείωση κατά 64% στον αριθμό των νέων μονάδων και κατά 73% στα συνολικά κεφάλαια”.
Αφού κατέθεσε κάποιες σκέψεις για τις αιτίες που δημιουργούν αυτή την υστέρηση, εστιάζοντας στο ζήτημα των υποδομών, αναφέρθηκε γενικά στις σημερινές επιχειρηματικές αντιλήψεις και χαρακτήρισε τους ομογενείς ως “εξαιρετικούς αγωγούς για τη μεταφορά των νέων επιχειρηματικών πρακτικών στην Ελλάδα”, τονίζοντας ότι “με τον τρόπο αυτό θα συμβάλλετε και στην αλλαγή του επιχειρηματικού κλίματος στην περιοχή και την ανάληψη και άλλων πρωτοβουλιών”.
Καταλήγοντας ο κ. Μανιατάκης πρότεινε τη δημιουργία ενός Ινστιτούτου Ανάπτυξης του οποίου το συντονισμό θα αναλάβει η ICAP σε συνεργασία με το Μανιατάκειο Ίδρυμα και την Παμμεσσηνιακή Ομοσπονδία. Το Ινστιτούτο θα έχει ως κύριο σκοπό τη μελέτη των προβλημάτων της Μεσσηνίας. Περιγράφοντας το έργο του Ινστιτούτου, ανέφερε ότι θα βασίζεται σε δύο άξονες:
Ο πρώτος άξονας θα αναφέρεται στη διερεύνηση των απαραίτητων υποδομών και θα έχει στόχο την εκπόνηση τεκμηριωμένων μελετών που θα καταγράφουν τις υφιστάμενες υποδομές και τις απαραίτητες βελτιώσεις τους, ώστε να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της περιοχής. Παράλληλα θα τεκμηριώνεται η σκοπιμότητα υλοποίησης των έργων ανάπτυξης υποδομών προς την κυβέρνηση και τους λοιπούς αρμόδιους φορείς.
Ο δεύτερος άξονας θα αναφέρεται στην υποστήριξη της επιχειρηματικότητας και θα έχει σαν στόχο τη διαμόρφωση και την υποβολή προτάσεων για τους τρόπους και τους τομείς στους οποίους μπορεί να αναπτυχθεί η οικονομία της Μεσσηνίας, και την προώθηση της επιχειρηματικότητας με καινοτόμες ιδέες».
Ο κ. Μανιατάκης υπενθυμίζοντας το παραπάνω ρεπορτάζ παρατηρεί: «Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν τις ιδιαίτερες ανθρώπινες μνημονικές ικανότητες στην τιτανίδα θεότητα Μνημοσύνη. Αναρωτιέμαι αν αυτή η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης ή καλύτερα της ανάληψης δράσης».
Εμείς δυστυχώς είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι σε δέκα χρόνια θα κάνουμε ξανά τις ίδιες διαπιστώσεις, αφού κανένας δεν δείχνει την πρόθεση ν’ αλλάξει ούτε το ρυθμιστικό πλαίσιο της επιχειρηματικής δράσης, που εμποδίζει τον ανταγωνισμό, ούτε τον δημοσιονομικό ζουρλομανδύα που θέτει τροχοπέδη στις επενδύσεις. Μόνο ένα θαύμα μπορεί να απογειώσει την οικονομία της Μεσσηνίας, αλλά δυστυχώς η ηγεσία της δεν πιστεύει στον... τουρισμό.
Θανάσης Λαγός
