Μέσα στο γνώριμο πλαίσιο η Αριστερά θα διεκδικήσει για μια ακόμα φορά το μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας και η Δεξιά το μονοπώλιο του πατριωτισμού, ενώ οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες, με το ικανόμετρο στο χέρι, θα αλληλοκατηγορούνται για το έλλειμμα αποτελεσματικότητας που διακρίνει την ελληνική αυτοδιοίκηση.
Έτσι κι αλλιώς το «επιτελικό κράτος» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μετά από τρία χρόνια πλήρους επικοινωνιακής κυριαρχίας, δεν κατάφερε να αλλάξει τις δομές του πελατοκεντρικού πολιτικού συστήματος -με συνέπεια να συνεχίζεται η παρεοκρατία, όχι μόνο στην εκπαίδευση και στην οικονομία, αλλά και σε χώρους ζωτικούς για τη δημοκρατία, όπως αυτός της δικαιοσύνης. Στα διπλανά έδρανα η αριστερή αντιπολίτευση, κατηγορώντας ως «νεοφιλελεύθερη» την κυβέρνηση που μοίρασε τα περισσότερα και μεγαλύτερα επιδόματα από καταβολής του ελληνικού κράτους, αποδεικνύει ότι ενδιαφέρεται μόνο για τη λαφυραγώγηση του κράτους από τις δικές της παρέες, αδιαφορώντας πλήρως για τις μεταρρυθμίσεις της οικονομίας που θα επιτρέψουν τη σύγκλιση με την ανεπτυγμένη Ευρώπη.
Σε κάθε περίπτωση η ελληνική Αριστερά βρίσκεται αντιμέτωπη κυρίως με το έλλειμμα εμπιστοσύνης, που προκάλεσε το χάσμα υποσχέσεων και εφαρμοσμένης πολιτικής των κυβερνήσεων του Γιώργου Παπανδρέου και του Αλέξη Τσίπρα. Ειδικά οι ψηφοφόροι του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ δεν έχουν ξεπεράσει ακόμα ούτε το σοκ της περικοπής των μισθών και των συντάξεων ούτε τη συμπόρευση με την «επάρατη Δεξιά». Ομοίως, πολλοί δεξιοί ψηφοφόροι αδυνατούν να χωνέψουν ότι δεν καταργήθηκε μέρα μεσημέρι η Συνθήκη των Πρεσπών και ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν μπόρεσε να επιβάλει ούτε καν τον περιορισμό των ολιγομελών διαδηλώσεων που ταλαιπωρούν το κέντρο της Αθήνας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αμφισβήτησης, η επόμενη εθνική εκλογική αναμέτρηση μάλλον θα κριθεί πάλι από τις ψήφους των κομματικά άστεγων κεντρώων ψηφοφόρων, που δεν γοητεύονται από δεξιές και αριστερές ρητορικές υπερβολές. Ο προσανατολισμός των κεντρώων ψηφοφόρων, αν και επηρεάστηκε από το σκάνδαλο παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, παραμένει φιλικά διακείμενος στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, κυρίως λόγω της εξωτερικής φιλοευρωπαϊκής πολιτικής του προέδρου της. Αντιθέτως, η αμφίσημη στάση της Αριστεράς απέναντι στο καθεστώς Πούτιν και τους ανελεύθερους συμμάχους του Ταγίπ Ερντογάν και του ισλαμικού Ιράν απομακρύνει τους κεντρώους ψηφοφόρους τόσο από τα κόμματα της Αριστεράς όσο και από τις αυτοδιοικητικές αριστερές παρατάξεις, που ενώ καταθέτουν ψηφίσματα κατά της Δύσης για ψύλλου πήδημα, στον πόλεμο της Ουκρανίας τηρούν ίσες αποστάσεις από την εισβολέα Ρωσία και την αμυνόμενη υπέρ βωμών και εστιών Ουκρανία.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί για μία ακόμη φορά ότι όλα τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά και οικολογικά κόμματα και οι ομόχρωμες αυτοδιοικητικές παρατάξεις καταδικάζουν απερίφραστα και καθημερινά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Στην Ευρώπη, μόνο η Ακροδεξιά τάσσεται υπέρ του καθεστώτος Πούτιν υιοθετώντας πλήρως τη ρωσική προπαγάνδα περί ηθικής παρακμής της Δύσης... που θα οδηγήσει αρχικά στη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τελικώς στην καταστροφή των ΗΠΑ. Μόνο η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά ασπάζεται επίσης τη ρωσική προπαγάνδα για την ενεργειακή κρίση, σύμφωνα με την οποία για τα πάντα είναι υπεύθυνο το... ΝΑΤΟ και η Δύση που τώρα θα πεινάσει και θα επιστρέψει στον Μεσαίωνα.
Στην Ελλάδα οι αντιδυτικές φιλορωσικές δυνάμεις (που στεγάζονται σε όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα) επισήμως τηρούν στάση σιωπηρής ουδετερότητας, ενώ ανεπισήμως στα κοινωνικά δίκτυα αναπαράγουν τη ρωσική προπαγάνδα περί ηθικής παρακμής της Δύσης και του «νεοφιλελευθερισμού». Η προπαγάνδα αυτή θα επηρεάσει τους ψηφοφόρους μόνο αν σταματήσει η οικονομική ενίσχυση των πολιτών και των επιχειρήσεων για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Δύση όμως απέδειξαν κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης ότι αφενός δεν τσιγκουνεύονται τους πόρους και αφετέρου έχουν τα μέσα και την τεχνογνωσία να αντιμετωπίσουν την κρίση. Το πάθημα της οικονομικής κρίσης και η αποτυχημένη προσπάθεια τιμωρίας των σπάταλων PIIGS έγιναν μάθημα στην Ε.Ε. Και ας μην ξεχνάμε ότι έχει αποσυρθεί από την πολιτική σκηνή του Βερολίνου η πρώην συντρόφισσα του Βλαντιμίρ Πούτιν και πρώην καγκελάριος Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ. Μένει μόνο να δούμε τι θα πιάσουν στις ελληνικές κάλπες όσοι κρυφά και φανερά στηρίχτηκαν από το καθεστώς Πούτιν και το στήριξαν.
Θανάσης Λαγός
