Ουσιαστικά, μετά τη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας η αυτοδιοίκηση είναι το τελευταίο καταφύγιο των εκπροσώπων του παλαιοκομματισμού, που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα, ώστε να συνεχίσουν να κυβερνούν στο βασίλειο των πελατειακών σχέσεων. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν και ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα, δεν προσδοκώ ελπιδοφόρα μηνύματα από τις κάλπες. Αντιθέτως, και σε πείσμα όσων δεν πιστεύουν στη νέα οικονομία αλλά εξακολουθούν να ονειρεύονται εργοστασιακά φουγάρα, διαβάζω με μεγάλη ευχαρίστηση τα ελπιδοφόρα νέα από τον τομέα του τουρισμού.
Σύμφωνα λοιπόν με τα επίσημα στοιχεία, το 2013 ήρθαν στην Ελλάδα 20,1 εκατ. τουρίστες, ενώ το 2012 είχαν έρθει 16,9 εκατομμύρια. Το 2011 επισκέφτηκαν την Ελλάδα 16,4 εκατομμύρια τουρίστες, ενώ τη χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων, το 2004, είχαν έρθει 13,3 εκατομμύρια επισκέπτες.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι πέρυσι, σε σύγκριση με το 2004, ήρθαν 6,8 εκατομμύρια περισσότεροι τουρίστες. Η μεταβολή αυτή, σε αντίθεση με την κυβερνητική προπαγάνδα που μιλάει για... κυβερνητική επιτυχία, οφείλεται κυρίως στην παγκόσμια αύξηση του τουρισμού την τελευταία 10ετία. Για να κατανοήσουμε καλύτερα το ρόλο που διαδραματίζει πλέον το τουριστικό προϊόν στην παγκόσμια οικονομία, παραθέτουμε τα εξής στοιχεία που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο ηλεκτρινό “Βήμα”:
“Ο διεθνής τουρισμός αντιπροσωπεύει το 29% των παγκόσμιων εξαγωγών σε υπηρεσίες και το 6% των συνολικών εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών. Ως παγκόσμια κατηγορία εξαγωγών, ο τουρισμός κατέχει την 5η θέση μετά τα καύσιμα, τα χημικά προϊόντα, τα τρόφιμα και τα προϊόντα της αυτοκινητοβιομηχανίας, ενώ έχει την 1η θέση σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες”.
Και όσον αφορά τα έσοδα:
“Στα 1,4 τρισ. δολάρια ανήλθαν τα έσοδα από τον τουρισμό παγκοσμίως το 2013. Σε απόλυτους αριθμούς, τα έσοδα σε προορισμούς σε όλο τον κόσμο αυξήθηκαν κατά 81 δισ. δολάρια (34 δισ. σε ευρώ, λόγω της υποτίμησης του δολαρίου) από τα 1,078 τρισ. δολάρια (839 εκατ. ευρώ) το 2012. Η Ευρώπη, η οποία αντιπροσωπεύει το 42% του συνόλου των διεθνών τουριστικών εσόδων, σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση το 2013, με 35 δισ. δολάρια, φθάνοντας στα 489 δισ. δολάρια (368 δισ. ευρώ). Μεταξύ των 10 κορυφαίων τουριστικών προορισμών σε εισπράξεις, είναι ασιατικοί προορισμοί, όπως η Ταϊλάνδη (23%), το Χονγκ Κονγκ (Κίνα) και το Μακάο (Κίνα), με αύξηση 18% αντίστοιχα, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο (13%) και οι ΗΠΑ (11%) είχαν επίσης διψήφια επίδοση. Οι εισπράξεις στην Ισπανία, τη Γαλλία, την Κίνα, την Ιταλία και τη Γερμανία ενισχύθηκαν μεταξύ 1% και 5%.
Οι αναδυόμενες οικονομίες της Κίνας, της Ρωσίας και της Βραζιλίας παρουσιάζουν ιδιαίτερη δυναμική στον εξερχόμενο τουρισμό τα τελευταία χρόνια. Το 2013 αυτές οι 3 αγορές αντιπροσώπευσαν περίπου 40 δισ. δολάρια από τη συνολική αύξηση των 81 δισ. δολαρίων στις διεθνείς τουριστικές δαπάνες”.
Ζαλιστήκατε με τα ιλιγγιώδη ποσά; Σίγουρα ναι, αλλά θα μου επιτρέψετε να παρουσιάσω λίγους ακόμα αριθμούς για τις ανταγωνίστριες χώρες, προκειμένου να αντιληφθούμε τη δυνατότητα ανάπτυξης του τουριστικού τομέα στην Ελλάδα. Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία της Αlpha Βank, το 2013 επισκέφθηκαν την Κροατία 12 εκατομμύρια τουρίστες, την Τουρκία 39, την Ιταλία 49 και την Ισπανία 69 εκατομμύρια. Η Ελλάδα λοιπόν, διαθέτοντας ένα από τα καλύτερα... οικόπεδα στον κόσμο, πόσα εκατομμύρια τουρίστες μπορεί να προσελκύσει την επόμενη 10ετία;
Σε αυτό το ερώτημα δεν θα κληθούν να απαντήσουν μόνο οι πολιτικοί και οι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον τουριστικό κλάδο. Θα κληθούμε να απαντήσουμε όλοι μας, αφού είναι πλέον ηλίου φαεινότερον ότι ο δρόμος της ανάπτυξης είναι... τουριστικός.
Στην πραγματικότητα πάντως, δεν χρειάζεται ούτε να απαντήσουμε σε κανένα δύσκολο ερώτημα ούτε να κάνουμε πολλά πράγματα για να προσελκύσουμε εκατομμύρια τουρίστες τις επόμενες 10ετίες. Χρειάζεται μόνο να πράξουμε το αυτονόητο και να προστατεύσουμε ως κόρη οφθαλμού το φυσικό περιβάλλον που προσελκύει τους τουρίστες. Αν μάλιστα φερθούμε και λίγο πιο έξυπνα, θα γκρεμίσουμε και όλες τις χουντοκατασκευές που κρύβουν τη θάλασσα - και θα περάσουν οι τουρίστες καλά κι εμείς... καλύτερα.
Είναι εύκολο να γίνουν πράξη όλα αυτά; Θα ήταν πολύ πιο εύκολο, αν στα βιογραφικά των υποψηφίων δεν κυριαρχούσαν τα παλαιοκομματικά ένσημα και αν εκλέγονταν άρχοντες που δεν φοβούνται να συγκρουστούν με τα κοντόφθαλμα συμφέροντα, τα οποία εμποδίζουν την τουριστική ανάπτυξη. Μέχρι τώρα όμως τα ελπιδοφόρα νέα αφορούν μόνο την προοπτική ανάπτυξης του ελληνικού τουρισμού. Η πολιτική νύχτα... παραμένει βαθιά.
lathanasis@yahoo.gr
Θανάσης Λαγός
