Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Δευτέρα, 18 Αυγούστου 2014 11:30

Ο αντίπαλος μπαμπούλας συσπειρώνει τους οπαδούς

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(3 ψήφοι)
Ο αντίπαλος μπαμπούλας συσπειρώνει τους οπαδούς

Αν μετά τις εκλογές του 2012 έλεγες ότι ο Αντώνης Σαμαράς το 2014 θα έκανε διακοπές στη Μεσσηνία ως... πρωθυπουργός, οι περισσότεροι θα σε έπαιρναν για τρελό, καθώς καταρχάς θεωρούσαν αδύνατη μια μακροχρόνια συγκυβέρνηση με εταίρους τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. 

Τελικά, ακόμα κι οι πιο απρόθυμοι διαπίστωσαν ότι η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έχουν περισσότερες κοινές θέσεις κι ότι οι διαφορές τους ήταν υπερτονισμένες για επικοινωνιακούς λόγους. Ουσιαστικά τις περασμένες δεκαετίες τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και το ΠΑΣΟΚ χρειάζονταν έναν αντίπαλο μπαμπούλα που να τρομάζει τους οπαδούς τους, ώστε να συσπειρώνονται γύρω από το κόμμα για να αποφύγουν “τα χειρότερα”. Κάπως έτσι το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε για πολλά χρόνια με το σύνθημα “Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά”, ενώ νωρίτερα η Δεξιά κυβερνούσε για πολλές δεκαετίες επισείοντας τον κομμουνιστικό κίνδυνο στους τρομοκρατημένους οπαδούς της. Εννοείται δηλαδή ότι δεν κυβερνούν τα κόμματα που έχουν το καλύτερο πρόγραμμα, αλλά τα κόμματα που κατορθώνουν να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι ο αντίπαλος είναι εξαιρετικά επικίνδυνος για τα συμφέροντα των πολιτών και της Ελλάδας. Αυτό επιχειρούν και σήμερα τόσο ο κυβερνητικός συνασπισμός όσο και ο αντίπαλος ΣΥΡΙΖΑ. 

Ετσι λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι μια κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καταστροφική, και ότι αν κυβερνήσει ο Αλέξης Τσίπρας η Ελλάδα θα γίνει Αργεντινή με συνέπεια οι πολίτες να χάσουν το... σπίτι τους. Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πείσει τους ψηφοφόρους ότι η κυβέρνηση εξυπηρετεί τα συμφέροντα της τρόικας και ότι τελικώς οι πολίτες θα χάσουν το... σπίτι τους επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους που του έχουν επιβληθεί. Είναι όμως κάτι περισσότερο από προφανές ότι η αλήθεια δεν βρίσκεται... κάπου στη μέση, αλλά πολύ μακριά από τις επικοινωνιακές τσιρίδες των αντίπαλων στρατοπέδων. 

Σε κάθε περίπτωση μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και αν προσπαθήσει λόγω αφέλειας να χρεοκοπήσει την οικονομία, δεν θα τα καταφέρει τόσο εύκολα, γιατί μεσοπρόθεσμα η Ελλάδα είναι άρρηκτα δεμένη με το ευρώ και δεν πρόκειται να γίνει Αργεντινή χωρίς τουλάχιστον τη σύμφωνη γνώμη των εταίρων της. Από εκεί και πέρα δεν θεωρώ το Δημήτρη Στρατούλη περισσότερο επικίνδυνο από τον… Γεράσιμο Γιακουμάτο, ούτε το Θανάση Πετράκο λιγότερο ικανό από το Γιάννη Λαμπρόπουλο. Αντιθέτως, πιστεύω ότι τόσο η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν σοβαρό έλλειμμα ικανών στελεχών και προσπαθούν να καλύψουν την ανικανότητά τους προβάλλοντας τις αδυναμίες του αντιπάλου. 

Η προβολή των αδυναμιών του αντιπάλου είναι πιο εύκολη για το κυβερνητικό δίδυμο, επειδή τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι άπειρα και πέφτουν πιο εύκολα στις επικοινωνιακές παγίδες που στήνουν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη όμως και η επικοινωνιακή τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, που υπερπροβάλλει την επικινδυνότητα της τρόικας και των τραπεζών, συνεχίζει να αποδίδει δημοσκοπικούς καρπούς, κυρίως επειδή οι πολίτες πληρώνουν ακριβά τις διάφορες λανθασμένες επιλογές. Οταν π.χ. οι πολίτες βλέπουν τα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ, όχι μόνο πείθονται ότι υπάρχουν πολύ επικίνδυνοι τύποι στο υπουργείο Οικονομίας, αλλά σιγά σιγά αρχίζουν να πιστεύουν ότι τα σπίτια τους δεν κινδυνεύουν τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο από τους κυβερνητικούς φόρους. Εννοείται βέβαια ότι οι πολίτες χρεώνουν τον ΕΝΦΙΑ στην τρόικα... και φυσικά πολύ καλά κάνουν, γιατί οι δανειστές ήταν αυτοί που δέχτηκαν τελικά να επιβληθούν κι άλλοι φόροι για να συντηρηθούν το πελατειακό κράτος και οι κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις. 

Προσωπικά θεωρώ ότι οι πιο επικίνδυνοι από όλους είναι οι πολιτικά άκαπνοι τεχνοκράτες τύπου Λουκά Παπαδήμου και Γιάννη Στουρνάρα, που έχουν μπερδέψει τη σοσιαλδημοκρατία και τον λαϊκό καπιταλισμό με τα επιχειρηματικά κοκτέιλ πάρτι, και οι οποίοι θεωρούν πως η διακυβέρνηση είναι μια απλή εφαρμογή των θεωριών στην πραγματική ζωή. Ανεξάρτητα όμως από τις δικές μου απόψεις και το ποιος χρεώνεται την ανοησία του ΕΝΦΙΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ πιστώθηκε 2-3 δημοσκοπικές μονάδες επειδή χιλιάδες πολίτες πείστηκαν ότι στο υπουργείο Οικονομικών εδρεύουν πραγματικά επικίνδυνοι εγκέφαλοι, κι όσο και να προσπαθήσει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν θα τους τρομάξει περισσότερο από το εκκαθαριστικό της Εφορίας. 

Ουσιαστικά λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκτήσει τώρα ένα επικοινωνιακό προβάδισμα επειδή οι κυβερνητικές ανοησίες τρομάζουν περισσότερο τον κόσμο από τις ασυναρτησίες της αντιπολίτευσης. Βέβαια η κυβέρνηση έχει ακόμα λίγο χρόνο για να σώσει την παρτίδα - καθώς πολλά θα εξαρτηθούν από τον τρόπο που θα χειριστεί την καυτή πατάτα των “κόκκινων” δανείων: Αν δώσει μια πραγματικά ουσιαστική λύση, μάλλον θα μπορέσει να ισοσκελίσει τις απώλειες του ΕΝΦΙΑ και ενδεχομένως να βγει κερδισμένη. 

 Αν όμως κατορθώσει να τα κάνει πάλι τόσο θάλασσα, όσο τα έκανε προσπαθώντας να καταργήσει το “χαράτσι” στο λογαριασμό της ΔΕΗ, τότε απλώς θα έρθει η… ώρα του Αλέξη Τσίπρα να τρομάξει τους πολίτες.

lathanasis@yahoo.gr

Θανάσης Λαγός

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 18 Αυγούστου 2014 11:35