Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Δευτέρα, 16 Φεβρουαρίου 2015 11:17

Επανεκκίνηση της οικονομίας με “ιδρώτα, δάκρυα, λύπη και αίμα”

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(3 ψήφοι)
Επανεκκίνηση της οικονομίας με “ιδρώτα, δάκρυα, λύπη και αίμα”

 

Ο ελληνικός λαός, μετά την απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων, είναι έτοιμος να πανηγυρίσει ένα ακόμα θρίαμβο και φυσικά κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα εμποδίσει την κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου να λέει τα σύκα… σκάφη, προκειμένου να συνεχιστεί η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. 

 

 Αλλωστε και οι προηγούμενες κυβερνήσεις άλλα έλεγαν προεκλογικώς -πριν προσπαθήσουν να βγάλουν από τη μύγα ξίγκι- για να μη διαταραχθεί η κατεστημένη τάξη πραγμάτων. Μόλις λοιπόν τελειώσει το αντιμνημονιακό παραμύθι, η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας και θα κληθεί να δώσει μάχες για αύξηση του εισοδήματος και της απασχόλησης. 

Σύμφωνα με τις υπουργικές εξαγγελίες, η κυβέρνηση για να αυξήσει το εισόδημα και την απασχόληση θα εφαρμόσει ένα μείγμα κεϊνσιανών συνταγών και ομοιοπαθητικής ιατρικής, με στόχο η αύξηση των κρατικών δαπανών να μην οδηγήσει σε μεγαλύτερο έλλειμμα, αλλά σε μεγέθυνση του ΑΕΠ. Εκτιμώ ότι δεν θα καταφέρει τίποτα περισσότερο από όσα κατόρθωσε η κυβέρνηση Καραμανλή με τις προσλήψεις Παυλόπουλου και τα πακέτα Χατζηγάκη. Η κυβέρνηση Καραμανλή μοιράζοντας χρήμα για να αυξηθεί η ενεργός ζήτηση, εκτόξευσε το έλλειμμα του προϋπολογισμού στο 15% του ΑΕΠ. Εννοείται ότι παράλληλα αυξήθηκε και η ενεργός ζήτηση των… εισαγωγών, αφού τα ελληνικά προϊόντα δεν είναι ανταγωνιστικά. Με απλά λόγια: Οταν ο Προκόπης Παυλόπουλος μονιμοποίησε τους έκτακτους και αύξησε το μισθό τους, δεν αυξήθηκε αντίστοιχα η ζήτηση των ελληνικών προϊόντων γιατί οι μονιμοποιηθέντες με τα επιπλέον χρήματα έσπευσαν να αγοράσουν καλύτερο μοντέλο αμερικανικού ή κορεάτικου κινητού. Εισαγόμενα μηχανήματα και εφόδια αγόρασαν και οι αγρότες με τα 500 εκατομμύρια ευρώ που τους μοίρασε ο Σωτήρης Χατζηγάκης. 

Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι να ενισχύσουμε την ενεργό ζήτηση της Κορέας και της Γερμανίας, αλλά να παράγουμε ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες. Σύμφωνα με το κυβερνητικό πρόγραμμα, το οποίο βεβαίως εγκρίνει και η συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, αυτό μπορεί να επιτευχθεί τόσο από δημόσιες επιχειρήσεις όσο και από κρατικοδίαιτες ιδιωτικές επιχειρήσεις που κρατιόνται ζωντανές με επιδοτήσεις και ρυθμίσεις. Σύμφωνα επίσης με την κυρίαρχη αντίληψη, η διαφθορά, η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή αφορούν μόνο το μεγάλο κεφάλαιο και αρκεί η πολιτική βούληση για να εξαλειφθούν. Ολα αυτά κατά την ταπεινή μου άποψη είναι παραμύθια για κακομαθημένους ψηφοφόρους, που δεν θέλουν να ακούσουν ότι η πραγματική επανεκκίνηση της οικονομίας θα γίνει με “αίμα και δάκρυα”. Η ελληνική οικονομία θα πάρει μπροστά μόνο όταν μετακινηθούν παραγωγικοί συντελεστές από αντιοικονομικές δραστηριότητες προς ανταγωνιστικούς κλάδους. Οσον αφορά το ανθρώπινο κεφάλαιο αργά ή γρήγορα, όπως έχω εξηγήσει αναλυτικά σε παλιότερο άρθρο, περίπου 1.000.000 Ελληνες θα αναγκαστούν να αλλάξουν εργασία, γιατί η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει δημιουργήσει νέες ανάγκες στη θέση των παλιών. Η μετακίνηση αυτή θα οδηγήσει σε συρρίκνωση του δημόσιου τομέα κατά τουλάχιστον 250.000 θέσεις εργασίας, σε λουκέτο 250.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις με (500.000 απασχολούμενους) και 250.000 ελευθέρους επαγγελματίες σε άλλο επάγγελμα ή άλλη χώρα. Εννοείται ότι οι αλλαγές αυτές δεν θα γίνουν από την μια μέρα στην άλλη και ότι φυσικά θα είναι πολύ οδυνηρές. Γι' αυτό το κράτος αντί να διορίζει πελάτες σε θνησιγενείς θέσεις του Δημοσίου, θα έπρεπε να ωθεί τους άνεργους σε μόνιμες θέσεις εργασίας κλάδων αιχμής, όπως ο τουρισμός. Γι' αυτό το κράτος αντί να επιδοτεί με δανεικά τις κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις θα έπρεπε να αφήσει ελεύθερη την τραπεζική αγορά ώστε να μπορεί να χρηματοδοτεί νέες καινοτόμες προτάσεις με τα χρήματα που έδιναν και δίνουν για ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του ελληνικού Δημοσίου. Γι' αυτό το κράτος αντί να κάνει τα στραβά μάτια σε όσους κλέβουν ΦΠΑ και εισφορές, θα έπρεπε να ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό κλείνοντας φυλακή όσους κλέβουν συστηματικά δημόσιο χρήμα. Γι' αυτό το κράτος αντί να μοιράζει χρήματα στους κρατικοδίαιτους ολιγάρχες, θα έπρεπε να έχει δημιουργήσει μηχανισμούς κατά της δημιουργίας μονοπωλίων και ολιγοπωλίων.   

 Γι' αυτούς και για άλλους χίλιους λόγους στις σύγχρονες κοινωνίες το κράτος έχει διαφορετικό ρόλο από αυτόν που είχε στον 20ό αιώνα και έχει σήμερα μόνο στα διεφθαρμένα καθεστώτα. Οσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα βγούμε από το τούνελ της ύφεσης. Πάντα όμως με “αίμα και δάκρυα”. Οποιος υπόσχεται εύκολες λύσεις ή λαοπλάνος είναι ή ηλίθιος. Και αν η ελληνική κοινωνία συνεχίσει να αναζητεί την εύκολη λύση, πολύ φοβάμαι ότι παραπάνω από 1.000.000 Ελληνες δεν θα αναγκαστούν να αλλάξουν μόνο επάγγελμα. Θα χρειαστεί να αλλάξουν και… χώρα γιατί όσοι μείνουν στον παράδεισο του 20ού αιώνα θα επιβιώνουν με μισθούς Βουλγαρίας. 

lathnanasis@yahoo.gr

 

Θανάσης Λαγός 

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 16 Φεβρουαρίου 2015 11:29