Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τρίτη, 18 Αυγούστου 2015 17:17

Η αρπαχτή ζει και βασιλεύει

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(13 ψήφοι)
Η αρπαχτή ζει και βασιλεύει

Χιλιάδες επισκέπτες πλημμύρισαν τη Μεσσηνία το Σαββατοκύριακο του  Δεκαπενταύγουστου, και για ένα διήμερο όλα θύμιζαν την ανέμελη εποχή των διακοποδανείων. Σαν να μην πέρασε λοιπόν μια μέρα από τον ανέμελο Αύγουστο του 2007, οι δρόμοι της Μεσσηνίας γέμισαν με ραλίστες που έτρεχαν στις ειδικές διαδρομές για να βρουν ξαπλώστρες στις παραλίες και τραπέζι στα μαγαζιά και τα πανηγύρια.

Οταν έβλεπαν… καρό τραπεζομάντιλο σανίδωναν και στάθμευαν ακριβώς δίπλα στο άδειο τραπέζι, για να θαυμάζουν τη θέα του αυτοκίνητου τους που είναι μοναδική, είτε έχει για φόντο τη θάλασσα είτε την απέναντι πολυκατοικία στο Παγκράτι.
Τελικώς, όσα μνημόνια και να ψηφιστούν, ο Νεοέλληνας θα σταθμεύει το αυτοκίνητό του με τέτοιο τρόπο ώστε να κρύβει τη θέα από τους άλλους επισκέπτες. Οι πεζόδρομοι είναι μόνο για τους “κουτόφραγκους” - και αυτό ας το λάβουν σοβαρά υπόψη τους όσοι φιλοδοξούν να ασχοληθούν στο μέλλον με την τοπική αυτοδιοίκηση και να εκλεγούν. Για περισσότερες πληροφορίες ας ρωτήσουν τo δήμαρχο Καλαμάτας Παναγιώτη Νίκα σχετικά με την τουριστική ατραξιόν της μποτιλιαρισμένης Ναυαρίνου.
Για τις υπηρεσίες χαμηλού επιπέδου που δυσφημούν το τουριστικό προϊόν της Μεσσηνίας, δεν ξέρω ποιον πρέπει να ρωτήσουν· αλλά αυτό που γνωρίζω είναι ότι κι αυτό το Δεκαπενταύγουστο η αρπαχτή πήγε σύννεφο. Ετσι λοιπόν, μεταξύ άλλων, σε ταβέρνες και καφετέριες επιστρατεύτηκαν... συγγενείς και φίλοι για να σερβίρουν - καθώς πολλοί μαγαζάτορες πιστεύουν ότι δεν χρειάζονται επαγγελματίες για την εξυπηρέτηση των πελατών τους. Το αποτέλεσμα; Τουλάχιστον κωμικοτραγικό, καθώς ο ξάδερφος-σερβιτόρος ζητούσε κάθε πέντε λεπτά συγγνώμη επειδή δεν μπορούσε να περάσει ανάμεσα στα τραπέζια χωρίς να τραυματίσει τους πελάτες. Προσωπικά είχα μάλλον την ατυχία να πέσω και σε θεία-μαγείρισσα, κι ακόμα προσπαθώ να καταλάβω γιατί “τιμώρησε” τόσο το γαύρο στο τηγάνι.
Κατά τα άλλα, άκουσα πολλούς να διαμαρτύρονται για την υποτίμηση του εισοδήματός τους - αλλά σχεδόν κανέναν για τις υποτιμημένες υπηρεσίες που εξακολουθούν να πωλούνται σε τιμές εποχής παχιών αγελάδων.
Δεν έχει κανένα νόημα λοιπόν να συζητάμε για μνημόνια και μεταρρυθμίσεις, όταν η αρπαχτή ζει και βασιλεύει δίπλα στους μποτιλιαρισμένους μας δρόμους.
Αυτό το υποβαθμισμένο προϊόν θα πουλιέται ολοένα και φτηνότερα, γιατί κανένας “κουτόφραγκος” δεν πρόκειται να πληρώσει ακριβά εδώ κάτι που θα βρει πολύ οικονομικότερα στην υπανάπτυκτη τουριστική αγορά του Τρίτου Κόσμου.

Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 18 Αυγούστου 2015 17:16