«Για όλες τις κυβερνήσεις υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο καμπής, το οποίο σηματοδοτεί το τέλος της ανοχής και την αρχή της κατάρρευσης. Αυτό το σημείο καμπής συνήθως εμφανίζεται για πρώτη φορά στις δημοσκοπήσεις όταν τα ποσοστά της αξιωματικής αντιπολίτευσης γίνουν μεγαλύτερα από τα κυβερνητικά ποσοστά σε τέτοιο βαθμό, ώστε να δώσουν στη μειοψηφία την επικοινωνιακή ώθηση που χρειάζεται για να γίνει κυβέρνηση. Σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά βρίσκεται σε ένα τέτοιο σημείο καμπής, και αν η πολιτική της δεν αποδώσει το συντομότερο δυνατό ορατούς καρπούς, εντός των επόμενων μηνών θα αρχίσει να καταγράφεται πρώτα η δημοσκοπική κατάρρευση και στη συνέχεια η εκλογική».

Πέρυσι τον Οκτώβριο, σχολιάζοντας εκείνο το προπέρσινο άρθρο, καταλήγαμε σε αυτήν εδώ τη στήλη: 

«Το μόνο σίγουρο αυτή τη στιγμή είναι ότι ο κ. Σαμαράς δεν θέλει ή δεν μπορεί να συγκρουστεί με τις προνομιούχους συντεχνίες και τα κρατικοδίαιτα συμφέροντα. Θα παραμείνει λοιπόν στην εξουσία όσο περισσότερες μέρες μπορεί, και στη συνέχεια “σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος"...». 

Πράγματι, ο κ. Σαμαράς «σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος» παρέδωσε τον Ιανουάριο στον Αλεξη Τσίπρα - και σήμερα, πριν περάσουν καν 10 μήνες, μετά από ένα δημοψήφισμα και μια ακόμα εκλογική αναμέτρηση το Σεπτέμβριο, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ βρίσκεται εκεί όπου βρισκόταν η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ το φθινόπωρο του 2013. Βρίσκεται σε ένα «κρίσιμο σημείο καμπής, το οποίο σηματοδοτεί το τέλος της ανοχής και την αρχή της κατάρρευσης». Επειδή όμως ο πολιτικός χρόνος έχει συμπυκνωθεί ακόμα περισσότερο εξαιτίας των διαρκών επαναλήψεων του ίδιου έργου... η δημοσκοπική και εκλογική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ θα συντελεστεί συντομότερα από την κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας. Ή, αν προτιμάτε τα ελάχιστα παραφρασμένα γραπτά του 2013: «Σήμερα η κυβέρνηση Τσίπρα βρίσκεται σε ένα τέτοιο σημείο καμπής, και αν η πολιτική της δεν αποδώσει το συντομότερο δυνατό ορατούς καρπούς, εντός των επόμενων εβδομάδων θα αρχίσει να καταγράφεται πρώτα η δημοσκοπική κατάρρευση και στη συνέχεια η εκλογική».

Το κρίσιμο πολιτικό σημείο καμπής για την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ήταν οι αποδοκιμασίες κατά του πρωθυπουργού ενώ κατέθετε στεφάνι στο Πολυτεχνείο. Η εσπευσμένη αναχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από τον συμβολικό για την Αριστερά χώρο του Πολυτεχνείου δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πλέον δυνάμεις για να προστατέψει τα κυβερνητικά στελέχη από ολιγομελείς διαμαρτυρόμενες ομάδες. 

Οι αποδοκιμασίες αυτές κατά του κ. Τσίπρα δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είχαν προηγηθεί στο Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας οι αποδοκιμασίες κατά του υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου από μέλη του ΠΑΜΕ, αλλά τότε το επικοινωνιακό σύστημα της εξουσίας κατάφερε να μη δοθεί μεγάλη διάσταση στο επεισόδιο. 

Ομως, τόσο στο Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας όσο και στο Πολυτεχνείο ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής η απουσία των μελών και των φίλων του ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι πριν από λίγους μήνες λειτουργούσαν ως ασπίδα για τα στελέχη του κόμματος. Οι "ασπίδες" επέστρεψαν απογοητευμένες στα σπίτια τους - όπως είχαν επιστρέψει πριν από λίγα χρόνια και οι "ασπίδες" του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, επιτρέποντας στις ολιγομελείς ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ, της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και της Ακροδεξιάς να κυνηγούν τους βουλευτές, μετά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου του 2012. 

Οι κυβερνώντες, λοιπόν, θα μάθουν αυτό που έμαθαν πριν από λίγα χρόνια το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία: Οι "ασπίδες" υπερασπίζονται μόνο όσους μοιράζουν χρήματα και ελπίδες για διορισμούς στο Δημόσιο ή για επιδοτήσεις και θαλασσοδάνεια. Οταν διαπιστώσουν ότι «λεφτά δεν υπάρχουν»... πάνε σε άλλες συγκεντρώσεις, χωρίς να εξετάζουν αν είναι πιο αριστερές ή πιο δεξιές. Πάνε σ' αυτόν που υπόσχεται περισσότερα. 

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα βρίσκεται αυτή την περίοδο στη θέση που βρισκόταν πέρσι το φθινόπωρο η κυβέρνηση Σαμαρά. Κλείνω λοιπόν και αυτό το άρθρο με το ίδιο συμπέρασμα με το οποίο έκλεισα και πέρσι τον Οκτώβριο: 

«Το μόνο σίγουρο αυτή τη στιγμή είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν θέλει ή δεν μπορεί να συγκρουστεί με τις προνομιούχους συντεχνίες και τα κρατικοδίαιτα συμφέροντα. Θα παραμείνει λοιπόν στην εξουσία όσο περισσότερες μέρες μπορεί, και στη συνέχεια “σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος"…».

Θανάσης Λαγός

e-mail: lathanasis@yahoo.gr