Αγαπητέ @JusesCrustHD,
Από τότε που ξεκίνησα το blog για τον γιο μου Quinn και την αναπηρία του, ήξερα πως αυτή η μέρα θα έρθει. Είναι αρκετοί οι άνθρωποι που ενοχλούν στο διαδίκτυο γράφοντας κακόβουλα σχόλια με σκοπό τη διασκέδαση μέσα από την προσβολή (trolling). Κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία μιας οθόνης και την επιλογή ενός ψευδώνυμου η πρόθεσή τους είναι ξεκάθαρη, να γίνουν σκληροί και απάνθρωποι. Έχω γίνει μάρτυρας της επιθετικότητάς τους πολλές φορές στο παρελθόν. Για να είμαι ακριβής μετά από την πρόσφατη ληστεία που έγινε στον Οργανισμό του Συνδρόμου Down στο Houston όπου εκλάπη τεχνολογία αξίας $10,000 δεν υπήρχε έλλειψη κακόβουλων και αδαών σχολίων εκεί που αναφερόταν το περιστατικό. Ένας χρήστης αφήνοντας ένα κακόβουλο σχόλιο στο οποίο ουσιαστικά αναφέρθηκε στις ανεπαρκείς ικανότητες των ατόμων με σύνδρομο Down. Ένας άλλος ισχυρίστηκε πως το να σκορπάμε λεφτά για υπολογιστές σε ‘καθυστερημένους’ ανθρώπους ήταν χαζό ούτως ή άλλως και πως ο Οργανισμός άξιζε να τον ληστέψουν. Αυτά τα σχόλια, μολονότι είναι προσβλητικά, εξυπηρετούν απλά στο να προβάλλουν την άγνοια των ανθρώπων που είναι γεμάτοι από μίσος και που προφανώς δεν αξίζουν καθόλου από το χρόνο μου. Όταν τα διαβάζω παίρνω διάφορες γκριμάτσες, μετά όμως συνειδητοποιώ πως είναι λίγα αυτά που μπορούμε να κάνουμε για να πολεμήσουμε τη βλακεία τους. Όμως το προηγούμενο Σάββατο ο ίδιος μου ο γιος έγινε στόχος και αντί να είμαι εξαγριωμένη, θα δώσω μια συμβουλή στον άνθρωπο που μίλησε για το παιδί μου: Μην γίνεσαι αχρείος, θα γυρίσω για να σε κυνηγήσω.
Δεν θέλω να κάνω υποθέσεις για σένα, αλλά θεωρώ πως δεν έχεις ιδέα το πόσο ανήμποροι αισθάνονται οι γονείς όταν φροντίζουν ένα άρρωστο βρέφος με αναπνευστικά προβλήματα. Ο Quinn ήταν άρρωστος όλη την προηγούμενη εβδομάδα αλλά την Παρασκευή αισθάνθηκε πολύ καλύτερα. Αποφασίσαμε να κάτσουμε στην αυλή και να ‘ρουφήξουμε’ λίγο ήλιο μετά το σχολείο. Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα σε αυτόν τον κόσμο που να συγκρίνονται με το να βλέπεις τον πρόσφατα άρρωστο γιο σου να λάμπει με ένα χαμόγελο! Και έτσι τον απαθανάτισα σε μερικές φωτογραφίες για να γιορτάσουμε την ανάρρωση. Έπειτα τις ανάρτησα στο Instagram με την ετικέτα #downsyndrome. Μ΄αρέσει να τις ξανακοιτάζω στον ελεύθερό μου χρόνο, γιατί αυτά τα παιδιά είναι αξιαγάπητα. Εσύ λοιπόν, JusesCrustHD σκέφτεσαι διαφορετικά, καθώς βλέποντας τη φωτογραφία του μωρού μου θεώρησες καλό να αφήσεις σαν σχόλιο μια απλή λέξη:
Άσχημος.
Το ότι βρίσκεις το παιδί μου άσχημο ίσως είναι ένα θέμα. Έχεις όμως το δικαίωμα να έχεις την άποψή σου. Το γεγονός όμως οτι σκόπιμα έψαξες την ετικέτα #downsyndrome για να βρεις φωτογραφίες και να προσβάλλεις (δυστυχώς ο γιος μου δεν είναι το μόνο θύμα της συμπεριφοράς σου, βρήκα κι άλλα δηλητηριώδη σχόλια σου) είναι παιδαριώδες και συνάμα στενάχωρο. Το προφίλ σου είναι γεμάτο από προσβλητικές αναρτήσεις και χοντροκομμένες δηλώσεις. Σε μια τέτοια φωτογραφία δε, που απεικονίζονται δυο παιδιά με σύνδρομο Down εσύ κρίνεις πως πρέπει να βάλεις το σχόλιο «νευρόσπαστα», νευριάζεις γιατί πολλοί, μα ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι επικαλούνται την προκατάληψή σου. Ισχυρίζεσαι πως ήταν ένα αστείο και πως οι άνθρωποι θα έπρεπε να χαλαρώσουν περισσότερο. Αλλά για ποιον λόγο να ψάχνεις σκόπιμα φωτογραφίες των παιδιών μας; Τί έχεις να πεις στο οτι μια όμορφη φωτογραφία του παιδιού μου αμαυρώθηκε από το μίσος σου; Αυτό δεν είναι αστείο. Είναι ηλεκτρονικός εκφοβισμός. Περιττό να πω πως ανέφερα το προφίλ σου.
Το γεγονός πως κάποιος μειώνει τον γιο μου, γιατί είναι διαφορετικός δε θα είναι και το τελευταίο. Δε θα είναι είναι η τελευταία φορά που κάποιος κάνει πλάκα εις βάρος του, αλλά να ψάχνεις ενεργά ανθρώπους για να τους κοροϊδέψεις είναι κάτι παραπάνω από άσπλαχνο. Είναι απάνθρωπο.
Κατανοώ πως η πρόθεσή σου είναι να με δεις νευριασμένη με το ‘αστείο’ σου. Θα είμαι ειλικρινής. Είναι δύσκολο να μην νευριάσει κανείς με αυτό, αλλά δεν μπορώ να επιτρέψω στον εαυτό μου να κουβαλήσει τέτοιο βάρος στους ώμους μου. Δεν μπορώ να επιτρέψω γενικά στον εαυτό μου να νιώθει ο,τιδήποτε άλλο εκτός από λύπη για ένα άτομο που δεν έχει ίχνος ευγένειας. Γιατί στο τέλος, εσύ θα βρεθείς προ των ευθυνών σου για τις επιλογές σου μια μέρα. Υπάρχουν λίγοι άνθρωποι που ανέχονται τέτοιου είδους βλακώδη νοοτροπία, και τελικά θα αντιμιλάς σε λάθος άνθρωπο. Υποθέτω πως ήδη ξέρεις πως δεν υπάρχει ανοχή σε αυτά που λες, γι’ αυτό και κρύβεσαι πίσω από ένα ψευδώνυμο.
Ένας Θεός ξέρει πόσοι σκληροί έφηβοι υπήρχαν στη δική μου εποχή: αγόρια που έβρισκαν ευχαρίστηση σε φάρσες και αστεία σε βάρος άλλων. Υπήρχαν μάλιστα μερικοί που στόχευσαν και εμένα, όμως εγώ έγινα πιο δυνατή και ώριμη μέσα από μια τέτοια κακομεταχείριση. Ίσως γι’ αυτό το προσπερνώ και είμαι πρόθυμη να το ξεχάσω. Ξέρω πού κατέληξαν όλα αυτά τα παιδιά και πιστέψέ με δε θα ήθελα να είμαι εκεί. Σαν δασκάλα, έχω δει πολλά παιδιά σαν και εσένα να συγκρούονται και να καίγονται. Βγες έξω. Διάβασε ένα βιβλίο. Πες έναν καλό λόγο σε κάποιον. Και πιο σημαντικό: φώτισε τον εαυτό σου. Υπάρχει αρκετή σκληρότητα σε αυτόν τον κόσμο, και όποιος αξίζει τον σεβασμό μας πρέπει να μοχθεί για να κάνει αυτό το μέρος καλύτερο και όχι χειρότερο.
Εγώ απλά ελπίζω τα παιδιά μου να μάθουν να αφήνουν πίσω αδαή και κακόβουλα σχόλια και πράξεις και να συμπεριφέρονται στους άλλους με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Σε όλους μας αξίζει μια τέτοια συμπεριφορά, ακόμα και σε σένα.
Μια περήφανη μαμά!
Μετάφραση: Έφη Λαγωνίκα Πηγή μετάφρασης: www.diekdikw.gr
Πηγή: huffingtonpost.com
[sexypolling id="4"]
