Τα δημογραφικά στοιχεία είναι συντριπτικά. Ο πληθυσμός στη Μεσσηνία αλλά και σε όλη τη χώρα μειώνεται δραματικά. Κάθε χρόνο η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη χωρίς να υπάρχει προοπτική αναστροφής της κατάστασης. Η Μεσσηνία και η Ελλάδα χρόνο με το χρόνο γερνούν και μειώνονται πληθυσμιακά. Αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας είναι η μείωση της παραγωγής και του εισοδήματος. Η έλλειψη εργατών για γεωργικές εργασίες αλλά και για τομείς αιχμής, όπως ο τουρισμός, είναι πλέον η νέα πραγματικότητα, η οποία οφείλεται στη γήρανση αλλά και στη μείωση του πληθυσμού.

Μαγικές λύσεις προφανώς και δεν υπάρχουν. Τα νέα ζευγάρια Ελλήνων δεν πρόκειται να κάνουν 5-6 παιδιά, ούτε υπάρχει περίπτωση να εγκατασταθούν στα χωριά της Μεσσηνίας. Στην καλύτερη των περιπτώσεων να έχουμε σταθεροποίηση της κατάστασης ως προς τις γεννήσεις, σε ένα επίπεδο που δεν θα καλύπτει απόλυτα τη σχέση με τους θανάτους, αλλά θα κλείνει την ψαλίδα που κάθε χρόνο ανοίγει όλο και περισσότερο. Για να συμβεί αυτό χρειάζεται οικονομική ανάπτυξη που θα δίνει τη δυνατότητα στα νέα ζευγάρια να μπορούν να συντηρήσουν αξιοπρεπώς οικογένειες με 2 παιδιά. Να σημειωθεί όμως εδώ ότι όσο περισσότερο ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο σε μια κοινωνία τόσο μειώνονται οι γεννήσεις. Για το σκοπό αυτό δεν αρκεί μόνο το εισόδημα, αλλά χρειάζονται και δομές που θα διευκολύνουν τα νέα ζευγάρια. Η παραδοσιακή ελληνική οικογένεια, όπου τα παιδιά μεγάλωναν από τον παππού και τη γιαγιά, έχει κλείσει τον κύκλο της.

Παραμένει βέβαια το ζήτημα της εγκατάστασης νέων οικογενειών. Είναι πλέον φανερό ότι στην επαρχία και τα δεκάδες χωριά της ελάχιστα νέα ζευγάρια έχουν απομείνει και τα επόμενα χρόνια ο αριθμός θα μειωθεί ακόμα περισσότερο. Υπάρχει όμως η οικονομία της υπαίθρου αλλά και ένας τεράστιος πλούτος ακινήτων, τα οποία αν δεν αξιοποιηθούν θα ρημάξουν σε βάρος της οικονομίας και της χώρας. Όποιος συνεχίζει να κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα από τις ιδεοληψίες της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, προσφέρει κακές υπηρεσίες στη χώρα και τους πολίτες της.