Δεδομένου ότι το 46% των Ευρωπαίων ζει σε πολυκατοικίες, στην πραγματικότητα λίγοι ένοικοι έχουν πρόσβαση σε φορτιστές ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Αυτό αποτελεί και ένα από τα σημαντικά προβλήματα ανάπτυξης της ηλεκτροκίνησης. Στις σκανδιναβικές χώρες και στη Γαλλία, το 60% των κατόχων ηλεκτρικών αυτοκινήτων φορτίζουν τα αυτοκίνητα στη δουλειά τους, καθώς είναι πολύ διαφορετικές οι συνθήκες διαμονής τις ώρες εργασίας τους. Ακολουθούν η Γερμανία, η Αυστρία και η Ελβετία, όπου μεγάλο ποσοστό σπιτιών ή χώρων εργασίας παρέχουν συγκεκριμένες θέσεις παρκινγκ. Το 75% των αυτοκινήτων που φορτίζουν στη δουλειά φορτίζει τις μπαταρίες του μεταξύ 8:00 πμ και 4:00μμ, ενώ το υπόλοιπο 25% φορτίζει μεταξύ 4:00μμ μέχρι και τα μεσάνυχτα.

Αυτά τα δεδομένα αναμένεται πολύ σύντομα να αλλάξουν, καθώς η τεχνολογία σε πολύ λίγα χρόνια από σήμερα θα δίνει τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες ηλεκτρικών αυτοκινήτων να πουλούν ηλεκτρική ενέργεια σε ώρες αιχμής και να την αναπληρώνουν σε ώρες μη αιχμής όπου αυτή θα είναι φθηνότερη. Σε πολλές περιπτώσεις το κέρδος σε αυτή την περίπτωση θα ανέρχεται σε αρκετά ευρώ κάθε μήνα.

Στην 3η θέση των επιλογών φόρτισης των ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι οι δημόσιοι φορτιστές, μεταξύ των οποίων μπορεί κανείς να διακρίνει τα δημόσια και τα «ημιδημόσια» σημεία. Στα δημόσια οι ιδιοκτήτες ηλεκτρικών αυτοκινήτων έχουν πρόσβαση όλο το 24ωρο και μπορούν να υπάρχουν σε δημόσιους δρόμους, αυτοκινητόδρομους ή βενζινάδικα και η δεύτερη κατηγορία (ημιδημόσια) περιλαμβάνει σημεία που βρίσκονται σε ιδιωτική ιδιοκτησία και με περιορισμένη προσβασιμότητα, όπως παρκινγκ ξενοδοχείων ή εμπορικά κέντρα.

Και στις δύο περιπτώσεις το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας είναι πολύ ακριβότερο σε σχέση με το αντίστοιχο κόστος στην εργασία ή το σπίτι. Στην περίπτωση των σπιτιών κή των χώρων εργασίας οι ταχυφορτιστές είναι συνήθως μικρότερης δυναμικής σε σχέση με τους δημόσιους όπου έχουν μεγάλη δυναμική φόρτισης.

ΑΠΕ - ΜΠΕ