Τετάρτη, 22 Ιανουαρίου 2020 17:39

Διαμαρτυρία για αποκλεισμό από συγκρότηση Δ.Σ. στην Α’ ΕΛΜΕ

Για τον αποκλεισμό της από τη συγκρότηση του Δ.Σ. της Α’ ΕΛΜΕ Μεσσηνίας διαμαρτύρεται η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» (ΑΣΕ), που πρόσκειται στο ΚΚΕ.

Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι “η παράταξη της ΔΑΚΕ (ΝΔ) μαζί με την παράταξη της ΠΕΚ (ΠΑΣΟΚ), απέκλεισαν από το προεδρείο της ΕΛΜΕ την «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» (ΑΣΕ), που είναι 2η δύναμη και μάλιστα με μεγάλη άνοδο στις τελευταίες εκλογές +45% (+44 ψήφοι, 141 ψήφοι συνολικά)” και παρατηρεί:

“Η ΔΑΚΕ έφτασε στο σημείο να ζητά συνεργασία με όλους εκτός από εμάς (την ΑΣΕ). Είχαν το θράσος να μας πουν ότι θα μπορούσαμε να συμμετάσχουμε «μόνο υπό τους παρακάτω όρους»: Να πειθαρχούμε στις αποφάσεις της πλειοψηφίας του Δ.Σ., όποιες και αν είναι, χωρίς να βγάζουμε προς τα έξω (δηλαδή προς τους συναδέλφους) τη διαφωνία μας. Να πειθαρχούμε στις αποφάσεις των συνδικαλιστικών ηγεσιών (π.χ. να παρευρισκόμαστε υποχρεωτικά στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και να χειροκροτούμε τους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές, αντί να παίρνουμε μέρος στις ταξικές συγκεντρώσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ)”.

Η ΑΣΕ αναφέρει πως “δεν μας προκαλεί έκπληξη η συγκρότηση προεδρείου από τις πιο πάνω δυνάμεις. Αντίστοιχα γεγονότα εκτυλίσσονται σε όλη την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας πριν από 1 μήνα. Εκεί οι δυνάμεις της ΝΔ μαζί με τις δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑΕ απέκλεισαν από το προεδρείο του ΕΚ τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που είναι 2η δύναμη στο ΕΚ Καλαμάτας (και μάλιστα η μόνη δύναμη που ανέβηκε στις τελευταίες εκλογές)”.

Η ΑΣΕ παρατηρεί ότι “σήμερα είναι ώρα κάθε συνάδελφος να βγάλει τα συμπεράσματά του. Στο συνδικαλιστικό κίνημα διαμορφώνονται 2 μπλοκ. Από τη μία οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που παρά τις όποιες διαφορές τους, έχουν κοινό έδαφος την στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής. Τους ενώνει η υπονόμευση των αγώνων (ανοιχτή και έμμεση απεργοσπασία), η καλλιέργεια της μοιρολατρίας και της ηττοπάθειας στους συναδέλφους, η λογική του εφικτού στο πλαίσιο της κυρίαρχης πολιτικής. Από την άλλη οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, που κάνουν συστηματικά την προσπάθεια ώστε ο λαός να οργανώσει τον αγώνα του, να αποκρούσει την αντιλαϊκή πολιτική, να διεκδικήσει ό,τι σήμερα έχει ανάγκη”.