Η ακρίβεια καταγράφεται σε όλες τις έρευνες κοινής γνώμης ως το σημαντικότερο θέμα που απασχολεί σήμερα τους πολίτες. Η κυβέρνηση επαίρεται ότι αντιμετωπίζει τις συνέπειες της με μέτρα, ιδιαίτερα προς τα χαμηλά εισοδήματα, όπως το market pass και το «καλάθι του νοικοκυριού». Εσείς τα χαρακτηρίσατε μέτρα «ασπιρίνες». Τι περισσότερα θα κάνατε;
Αρχικά να υπενθυμίσω ότι από πολύ νωρίς, με κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις στην Βουλή ήδη από το καλοκαίρι του 2021, είχαμε προειδοποιήσει για το επερχόμενο κύμα ακρίβειας, με πυρήνα το ενεργειακό κόστος. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη μας κατηγορούσε τότε ως καταστροφολόγους, καθησυχάζοντας τους πολίτες ότι η χώρα είναι προστατευμένη. Και απέτυχε οικτρά. Αντέδρασε σπασμωδικά και έφερε ένα εξαιρετικά προβληματικό πρόγραμμα επιδοτήσεων που αντί να συμβάλλει στην αποκλιμάκωση του πληθωρισμού έχει εκ των πραγμάτων λειτουργήσει ως επιδότηση -με κρατικό χρήμα- της κερδοσκοπίας και της αισχροκέρδειας. Με αποτέλεσμα η χώρα μας να συνεχίζει να πληρώνει δυσανάλογο τίμημα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό το μαρτυρούν οι αλλεπάλληλες αρνητικές πρωτιές σε κρίσιμους δείκτες- με πιο χαρακτηριστικό το ενεργειακό κόστος, τις πανευρωπαϊκές πρωτιές στην τιμή της βενζίνης, το δυσβάστακτο κόστος της αγροτικής παραγωγής, τις οξείες συνέπειες του πληθωρισμού στις πιο βασικές βιοτικές ανάγκες των πολιτών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατέθεσε εγκαίρως ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της ακρίβειας με έμφαση στον πυρήνα της κρίσης που είναι το ενεργειακό: με σχέδιο ρυθμιστικής παρέμβασης στην αγορά, ανάκτηση πλειοψηφικού δημόσιου ελέγχου στη ΔΕΗ και πραγματική φορολόγηση των υπερκερδών που παρήχθησαν μέσα στην κρίση. Με μείωση, όπως είναι άλλωστε και η σύσταση της ΕΕ, έμμεσων φόρων που σχετίζονται με τον πυρήνα της πληθωριστικής κρίσης: ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης και ΕΦΚ στα καύσιμα. Ταυτόχρονα, με στήριξη του εισοδήματος νοικοκυριών και επιχειρήσεων: αύξηση του κατώτατου μισθού με τιμαριθμική αναπροσαρμογή, αποφασιστική ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους και ανακατεύθυνση των διαθέσιμων χρηματοδοτήσεων προς όφελος των μικρομεσαίων.
Μιλάτε συχνά για την προβληματική λειτουργία του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα και για νέα γενιά κόκκινων δανείων. Στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επίσης μιλάτε για κρατικοποίηση μιας συστημικής τράπεζας. Σε τι θα βοηθούσε νοικοκυριά και επιχειρήσεις μια τέτοια ενέργεια;
Ενώ το τραπεζικό σύστημα της χώρας παραμένει απρόσιτο για χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην προχωρήσει σε αποτελεσματικές ρυθμίσεις των οφειλών έχει οδηγήσει σε μια νέα γενιά κόκκινων και μη εξυπηρετούμενων δανείων που προσεγγίζουν τα 110 δισ. Το γεγονός αυτό παράλληλα και με την αύξηση των επιτοκίων και την πληθωριστική κρίση συνιστά μια ωρολογιακή βόμβα για εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες, φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα, στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι ελληνικές ΜμΕ παραμένουν αποκλεισμένες και από τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, αφού τα πρώτα 455 εκατ. των χαμηλότοκων δανείων κατευθύνονται με πολιτική επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε 13 μόνο μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, το Δημόσιο οφείλει να ανακτήσει τα πλήρη δικαιώματά του ως μέτοχος των συστημικών τραπεζών. Δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό, εφ’ όσον η τάση αυτή παρατηρείται πλέον σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Ο σύγχρονος προοδευτικός τρόπος χάραξης δημόσιων πολιτικών διεθνώς κινείται πλέον σε αυτή την κατεύθυνση: ισχυρή δημόσια παρουσία σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, όπως το τραπεζικό σύστημα και η ενέργεια. Στις σημερινές δύσκολες, γεμάτες προκλήσεις συνθήκες, ζητούμενο είναι μια νέα σχέση συνεργασίας και όχι ανταγωνισμού μεταξύ δημόσιου, ιδιωτικού και κοινωνικού τομέα της οικονομίας. Σε αυτό το πλαίσιο, βασική μας προτεραιότητα αποτελεί επίσης η πλήρης αξιοποίηση της Αναπτυξιακής Τράπεζας, αλλά και του εργαλείου των μικροπιστώσεων, δύο πολύ σημαντικών θεσμών που δημιούργησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά παρέμειναν παροπλισμένοι επί κυβέρνησης Μητσοτάκη. Θεσμών που πρέπει να ενεργοποιηθούν πλήρως για να αποκτήσουν πλέον δυνατότητα πρόσβασης σε χρηματοδότηση με ευνοϊκούς όρους οι πολύ μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες.
Ο Νομός Μεσσηνίας αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αγροτοπαραγωγικές περιοχές της χώρας. Τα τελευταία δύο χρόνια σε όποιο σημείο του Νομού μας βρεθούμε, ακούμε από τους παραγωγούς για το δυσβάστακτο κόστος παραγωγής αλλά και την έλλειψη εργατών γης, ζητήματα που οδηγούν σε μείωση των καλλιεργειών και ερημοποίηση της υπαίθρου. Με ποιες ενέργειες προτίθεστε ως επόμενη κυβέρνηση να ανατρέψετε την ζοφερή αυτή κατάσταση;
Στην ύπαιθρο και τις μεγάλες παραγωγικές περιοχές της Μεσσηνίας, το τρίπτυχο «Κόστος παραγωγής – ακρίβεια καυσίμων – δραματική έλλειψη εργατών γης» ακούγεται πλέον με απόγνωση από όλους τους αγρότες – παραγωγούς του Νομού μας. Επιπρόσθετα, ιδιαίτερα οδυνηρή είναι η εγκατάλειψη εμβληματικών προϊόντων του Νομού μας όπως η σταφίδα. Η απουσία μέριμνας και ενίσχυσης αλλά και η κοροϊδία, επιτρέψτε μου να πω, από πλευράς ηγεσίας του αρμόδιου υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης προς τους παραγωγούς, οδηγεί το προϊόν σε αφανισμό. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέλεξε αυτά τα τέσσερα χρόνια, αφού άλλαξε τρεις υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης, να αποδείξει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι ο αγροτικός αναπτυξιακός σχεδιασμός ήταν εκτός των πλάνων της.
Κατά την γνώμη μου, το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι πρωτίστως παραγωγικό. Η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη συγκεντροποιεί την παραγωγή σε λίγους, μεγάλους «παίκτες» και ταυτόχρονα μέσω βίαιων εξαγορών και συγχωνεύσεων οδηγεί και σε σταδιακό αφελληνισμό του παραγωγικού ιστού της χώρας.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ η στήριξη του πρωτογενούς τομέα και η ενίσχυση με συγκεκριμένα αναπτυξιακά κριτήρια των μικρομεσαίων παραγωγών και κυρίως των νέων αγροτών αποτελούν πρωταρχικούς στόχους. Σας αναφέρω ορισμένες από τις σημαντικότερες δεσμεύσεις μας:
* Ανασχεδιασμός και ανακατεύθυνση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και της νέας ΚΑΠ για τη στήριξη των μικρών και μεσαίων παραγωγών και των νέων αγροτών
* Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης για την ηλικιακή ανασύνθεση του αγροτικού πληθυσμού και ενίσχυση των προγραμμάτων εκπαίδευσης και επιμόρφωσης αγροτών
* Ρύθμιση οφειλών των αγροτικών χρεών, άμεση άρση κατασχέσεων, διαγραφή τόκων και μακροχρόνια ρύθμιση αποπληρωμών των δανείων της πρώην Αγροτικής Τράπεζας
* Απαλλαγή από την καταβολή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο για αγροτική χρήση σε όλους τους παραγωγούς και επιδότηση στην αγορά λιπασμάτων
* Χορήγηση μικροπιστώσεων έως 25.000 ευρώ, με την εγγύηση του Ταμείου Εγγυήσεων Αγροτικής Ανάπτυξης, χρηματοδοτούμενο από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης
* Αναθεώρηση του κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε να διατηρηθεί ο δημόσιος και αλληλέγγυος χαρακτήρας του και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της κλιματικής κρίσης
* Νομοθετική παρέμβαση για την επίλυση του προβλήματος της εξεύρεσης εργατών γης με αναβάθμιση της ενημέρωσης των αγροτών και παροχή κινήτρων ενσωμάτωσης των μεταναστών-εργατών στις τοπικές κοινότητες υποδοχής
Τέλος, επιτρέψτε μου και μία αναφορά στο μεγαλύτερο έργο αγροτικών υποδομών του νομού μας, το πολύπαθο Φιλιατρινό Φράγμα. Παρά τις υποσχέσεις της ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, ήδη από το 2019, σε αλλεπάλληλες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις που κατέθεσα, για δημοπράτηση των αναγκαίων αρδευτικών δικτύων, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη ούτε η καταγραφή των απαραίτητων απαλλοτριώσεων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκανε αγώνα δρόμου για να ολοκληρώσει την κατασκευή του Φράγματος το 2017 και να διασφαλίσει την αναγκαία χρηματοδότηση για τα δίκτυα το 2019. Έκτοτε όμως, η απόλυτη αδράνεια. Τέσσερα χαμένα χρόνια που στοιχίζουν πολύ ακριβά στον αγροτικό κόσμο της περιοχής μας. Τα προβλήματα ξηρασίας και έλλειψης υδάτινων πόρων θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια λόγω κλιματικής κρίσης. Η υλοποίηση λοιπόν των αναγκαίων έργων αρδευτικών υποδομών αποτελεί αδήριτη ανάγκη και βασική προγραμματική επιδίωξη για την επόμενη προοδευτική κυβέρνηση.
