Το "γιάλα" συναντάται ως επιφώνημα σε πολλά παραδοσιακά μας τραγούδια και έχει την έννοια της προτροπής για γλέντι, χορό, ξεσηκωμό και θετική διάθεση. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Γιάννης Χίνος, ο Αλέξανδρος Ιερωνυμίδης και ο Εκτoρας Κυριάκου το επέλεξαν ως όνομα για το συγκρότημά τους.
Το μουσικό σχήμα "Γιάλα" εδώ και έξι χρόνια, δημιουργώντας ένα γνήσια παρεΐστικο κλίμα, εμφανίζεται σε όλη την Ελλάδα σε μουσικές σκηνές και φεστιβάλ, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε την πρώτη δισκογραφική δουλειά του με τον ίδιο τίτλο. Αυτό στάθηκε και η αφορμή για μια κουβέντα μαζί τους.

- Τι είναι οι "Γιάλα", πώς προέκυψαν και πώς "βαφτίστηκαν";
«Είμαστε ένα μουσικό σχήμα που αποτελείται από τρεις μουσικούς με κοινές αλλά και διαφορετικές καταβολές. Ξεκινήσαμε να παρουσιάζουμε αγαπημένα μας σύγχρονα και έντεχνα τραγούδια και στη συνέχεια παραδοσιακές μελωδίες και τραγούδια, από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, με επίκεντρο όμως την Κρήτη. Αλλωστε από την Κρήτη είναι οι καταγωγές και των τριών μας όπως και ο ήχος μας. Τα προσαρμόσαμε, όλα σε μια δική μας αισθητική, προσπαθώντας όμως να μην τα κακοποιήσουμε.
Το σχήμα προέκυψε, όπως και τόσα άλλα, από την ανάγκη που έχει ο κάθε καλλιτέχνης να εκφράζει και να μοιράζεται όσα έχει μέσα του, που τον προβληματίζουν ή τον εξυψώνουν. Ξεκινήσαμε με μια διαφορετική σύνθεση ατόμων, η παρέα κάποια στιγμή μεγάλωσε και τελικά καταλήξαμε οι τρεις που είμαστε τώρα.
Η λέξη "γιάλα" είναι αραβο-τουρκικής προέλευσης και συναντάται σε πολλά παραδοσιακά μας τραγούδια, κυρίως της Κρήτης και άλλων νησιών. Ο τρόπος που χρησιμοποιείται στα τραγούδια έχει την έννοια της προτροπής για γλέντι, χορό, ξεσηκωμό και γενικά έχει μια θετική διάθεση. Αυτοί ήταν οι λόγοι που την επιλέξαμε για όνομα του σχήματος».

- Πόσο καιρό σας πήρε η δημιουργία και η κυκλοφορία του πρώτου cd;
«Σχεδόν δυόμισι χρόνια. Και πολύ επίπονα. Είναι μια μαγική διαδικασία. Ομως χρειάστηκε να καταβάλουμε πολύ μεγάλο κόπο κυρίως γιατί την παραγωγή, την κάναμε μόνοι μας. Ηταν βέβαια μια απόλυτα συνειδητή επιλογή αλλά είχε δύσκολο δρόμο. Εχεις να κάνεις κι εδώ με πολλή γραφειοκρατία, που σε συνδυασμό με την απειρία μας, τις οικονομικές δυσκολίες αλλά και τις αναποδιές και τα απρόοπτα που είναι μέσα στο πρόγραμμα, σε καθυστερούν και σου δημιουργούν πολλές φορές εκνευρισμό. Το κακό είναι πως έχεις να ασχοληθείς με χίλια δυο, άσχετα με τη δουλειά σου, πράγματα. Ομως είχαμε πολύ καλούς συνεργάτες, που μας βοήθησαν πάρα πολύ στην υλοποίηση αυτής της δουλειάς. Κι έτσι είμαστε εδώ, έτοιμοι να τη μοιραστούμε μαζί σας».

- Το χαρακτηριστικό του cd σας είναι ο παραδοσιακός ήχος; Τι περιέχει;
«Το χαρακτηριστικό του cd μας είναι η προσέγγιση με τον κρητικό παραδοσιακό ήχο και στίχο, πάντα όμως σε συνάρτηση με το προσωπικό ύφος του καθενός μας, που εμπεριέχει, λιγότερο ή περισσότερο, στοιχεία του σήμερα. Οπως αναφέρουμε και στο cd "οι επιρροές της κρητικής μουσικής παράδοσης λειτούργησαν για εμάς ως αφετηρία και βάση".
Στο cd περιέχονται οκτώ δικές μας δημιουργίες και τρεις διασκευές γνωστών κρητικών τραγουδιών. Τους στίχους ενός τραγουδιού έγραψε ο Νικόλας Ευαντινός, ενώ από τις διασκευές έχει ξεχωριστή σημασία για εμάς το ότι διασκευάσαμε το πρώτο τραγούδι που δισκογράφησε ο Νίκος Ξυλούρης σε δισκάκι 45 στροφών».

- Με τους τρεις σας κατά καιρούς, συμπράττουν κι άλλοι καλλιτέχνες;
«Είναι κάτι που το επιδιώκουμε όσο μπορούμε. Οσο περνάει ο καιρός είναι και πιο δύσκολο, μιας και στενεύουν τα οικονομικά περιθώρια. Είναι όμως μεγάλη ανάγκη για εμάς και χαρά να βρισκόμαστε με άλλους καλλιτέχνες και να στήνουμε κάτι, πέρα από αυτό που παρουσιάζουμε οι τρεις μας. Εχουμε βρεθεί στη σκηνή μαζί με νέους αλλά και γνωστούς τραγουδιστές, μουσικούς και καλλιτέχνες άλλων τεχνών. Οπως τις Μαρία Κώτη και Γεωργία Νταγάκη, τον Ψαρογιώργη, τους μουσικούς Αλέξη Νόνη, Ανδρέα Αρβανίτη, Κώστα Πιστιόλη, Δημήτρη Μπρέντα, Μιχάλη Μπακάλη, κ.ά. Ιδιαίτερες ήταν οι παραστάσεις που κάναμε παρέα με το "Θέατρο του Παπουτσιού" και τους καραγκιοζοπαίχτες Αθω Δανέλη και Ηλία Καρελά. Ηταν όλες οι στιγμές ξεχωριστές και θα επιδιώξουμε όσες περισσότερες μπορούμε στο μέλλον».

- Σε τι επίπεδο είναι σήμερα η ελληνική έντεχνη-παραδοσιακή μουσική σκηνή;
«Σε ένα μάλλον μεταβατικό στάδιο. Και στις δύο σκηνές πάντως, με ίσως μικρές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους, βλέπουμε πως αρχίζει να συστήνεται μια νέα γενιά που προσπαθεί να προτείνει καινούργια πράγματα, με πολύ όμορφη αισθητική και πολύ καλές μουσικές βάσεις, είτε στην παραδοσιακή μορφή είτε στη δυτικότροπη μουσική. Να εκφράζει το σήμερα με ειλικρίνεια. Φαίνεται επίσης, πως έχουν αρχίσει να αξιοποιούν τις δυνατότητες και ευκολίες που τους δίνει η νέα τεχνολογία, ώστε να μπορούν να παράγουν αλλά και να αναπαράγουν μόνοι τους τις δημιουργίες τους, ξεφεύγοντας από τις αγκυλώσεις και την εκμετάλλευση της αγοράς.
Η παραδοσιακή μουσική είχε για χρόνια τη ρετσινιά που την ακολουθούσε από την περίοδο της χούντας. Επίσης είχε κακοποιηθεί και είχε χάσει την ουσία της όλα τα χρόνια μετά, με αποτέλεσμα μια αποστροφή του κόσμου. Ομως η επιμονή κάποιων μουσικών, ο κόσμος κυρίως στα χωριά και η συμβολή των μεγάλων ερευνητών που κατέγραψαν την παραδοσιακή μουσική όπως εκφραζόταν παλιά, έδωσαν τη δυνατότητα σε πολλά νέα παιδιά να την ερευνήσουν, να την αγαπήσουν, να τη διαδώσουν και βέβαια να την εξελίξουν, που είναι και το ζητούμενο. Στην Κρήτη η παραγωγή και η εξέλιξη δε σταμάτησε ποτέ και ίσως αυτός είναι ο λόγος που ο κρητικός ήχος είναι πολύ οικείος σε πολύ κόσμο ανά την Ελλάδα. Βλέπουμε λοιπόν πια, μια πολύ θετική στροφή του κόσμου και ιδιαίτερα των νέων. Μέσω της παράδοσης άλλωστε ο κόσμος εξέφραζε πάντα όσα περνούσε. Πιθανόν και σήμερα να αρχίσει να κάνει το ίδιο».

- Είναι δύσκολο να γίνονται πια live λόγω της κρίσης;
«Ναι, είναι δύσκολο και περισσότερο να τα κάνεις με τους όρους που θες, εννοώντας το ηχητικό σου αποτέλεσμα. Δυστυχώς υπάρχουν μουσικοί χώροι που κλείνουν, τα οικονομικά, όπως είναι λογικό, περιορίζονται κατά πολύ για όλους και επικρατεί μια απίστευτη ανασφάλεια. Υποχρεωτικά όμως προσαρμοζόμαστε στις συνθήκες που υπάρχουν. Η ανάγκη του εκάστοτε καλλιτέχνη είναι να επικοινωνήσει με το κοινό μέσα από οποιεσδήποτε δυσκολίες. Πάντα υπήρχαν δυσκολίες για εμάς, λόγω και του είδους στο οποίο κινούμασταν. Ομως με την επιμονή μας και τη στήριξη από κάποιους ανθρώπους βρίσκαμε πάντα τον τρόπο. Κατανόηση, καλή διάθεση, ειλικρίνεια και αλληλεγγύη, μια λέξη που την είχαμε ξεχάσει, χρειαζόμαστε και θα τα κάνουμε όλα καλύτερα… Ελπίζουμε δε, σύντομα να έρθουμε να παίξουμε και στην Καλαμάτα, την οποία και οι τρεις μας γνωρίζουμε και από άλλες εμφανίσεις μας εκεί, αλλά και από διακοπές που έχουμε κάνει τα καλοκαίρια στη Μεσσηνία».

Οι "Γιάλα" είναι:
Γιάννης Χίνος: κιθάρα, λαούτο, τραγούδι
Αλέξανδρος Ιερωνυμίδης: λύρες, λαούτο, μαντολίνο, τραγούδι
Εκτoρας Κυριάκου: λαούτο, ούτι, μπουλγαρί, τραγούδι