Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Πέμπτη, 05 Σεπτεμβρίου 2019 14:40

Προς τους νέους ταγούς μας...

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)
Προς τους νέους ταγούς μας...

Μόνο πικρά μπορούν να είναι τα συναισθήματα που γεννά η μόνιμη πλέον απουσία του τρένου στη Μεσσηνία και φυσικά μόνο θλίψη μπορεί να προκαλεί η ουσιαστική εξάλειψη του τρένου από την Πελοπόννησο, ιδιαίτερα στους άξονες Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα και Καλαμάτα - Πύργος - Πάτρα, επειδή το μέσον αυτό, λέει, δεν ήταν πια ανταγωνιστικό...

Σε μια Ελλάδα που επιχειρεί να αποδράσει από τη δίνη της οικονομικής κρίσης, μια Ελλάδα που για πολλά χρόνια επέλεξε -περιέργως- να περικόψει δημόσιες επενδύσεις, μισθούς, συντάξεις, μια Ελλάδα που -εντός ή εκτός μνημονίων, αδιάφορο πλέον- εξακολουθεί να αυτοκαταργείται κοινωνικά ξυπνώντας τους χειρότερους εφιάλτες της, δεν θα ήταν δυνατό να επιτραπεί -στην Πελοπόννησο, τουλάχιστον- η “πολυτέλεια” μιας συγκοινωνίας οικονομικής, οικολογικής και κυρίως λαϊκής.

Αυτό που ενδιαφέρει, ωστόσο, είναι αν θα κληθεί ποτέ κάποιος να πληρώσει γι’ αυτή την κατάντια...

Θα ήταν ενδιαφέρον να υποδειχθούν και να υποστούν τις συνέπειες οι υπαίτιοι για το δίκτυο που για ενάμιση και πλέον αιώνα παρέμενε με τις υποδομές της εποχής του Τρικούπη και το οποίο, λίγο μετά τη χρονοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία στοιχειώδους εκσυγχρονισμού του, καταργήθηκε στην πράξη, για να ακολουθήσουν οι βανδαλισμοί και το πλιάτσικο στις εγκαταλελειμμένες υποδομές...

Εξ ίσου ενδιαφέρον θα ήταν να υποδειχθούν και να υποστούν τις συνέπειες και οι υπαίτιοι για την εντελώς παράλογη απόφαση με την οποία, κάποια χρόνια πριν το οριστικό τέλος, σταμάτησε το τρένο στον Μοριά να αποτελεί μέσο μεταφοράς εμπορευμάτων και υλικών εν γένει, με συνέπεια να αποστερηθεί κι εκείνο το ελάχιστο όφελος που προέκυπτε.

Δεν αυταπατώμαι περιμένοντας απαντήσεις σε παλιά ερωτήματα, όπως τα πιο πάνω. Αλλωστε η πραγματικότητα και η καθημερινότητα που αυτή επιβάλλει είναι ακόμα πολύ σκληρές από μόνες τους για να επιτρέπουν αισιοδοξία, χώρια που οι κατά καιρούς “ταγοί” μας σε Περιφέρεια και κατά τόπους δήμους ελάχιστα έως καθόλου ενδιαφέρθηκαν ουσιαστικά για το μέσον αυτό.

Οριστικό “αντίο” λοιπόν στο τρένο που χάσαμε, κυριολεκτικά και μεταφορικά...

Βασίλης Γ. Μπακόπουλος

Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 05 Σεπτεμβρίου 2019 13:13