Τη Δευτέρα η κ. Σπανού μαζί με αντιπροσωπεία από συλλόγους της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου συμμετείχαν στο συλλαλητήριο που διοργανώθηκε στην Αθήνα, για να "διεκδικήσουμε τα δικαιώματα και την αξιοπρεπή διαβίωση των ατόμων με αναπηρία", όπως χαρακτηριστικά λέει.
ΣΤΗ ΘΕΑΝΩ ΦΩΤΙΟΥ
Πολυάριθμη και δυναμική ήταν η συμμετοχή συλλόγων από την Πελοπόννησο στο συλλαλητήριο στην Αθήνα, κάτω από την ομπρέλα της Περιφερειακής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Πελοποννήσου. Με επικεφαλής τον πρόεδρο της Εθνικής Συνομοσπονδίας ΑΜΕΑ Γιάννη Βαρδακαστάνη κατέθεσαν υπόμνημα στην αναπληρώτρια υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θ. Φωτίου και "διεκδικούμε μια αξιοπρεπή διαβίωση και ποιότητα ζωής για όλα τα ΑΜΕΑ" επισημαίνει. Και προσθέτει ότι ειδικά για τα παιδιά αλλά και ενήλικες με εμφανείς αλλά και αόρατες αναπηρίες (όπως ο αυτισμός) θα πρέπει να καθιερωθεί επιτέλους η διά βίου εκπαίδευση. Γιατί "τελειώνοντας το σχολείο και αποφοιτώντας από το ΕΕΕΕΚ δεν υπάρχουν διέξοδοι, δεν υπάρχει εκπαίδευση". Επίσης στις διεκδικήσεις τους είναι η παράλληλη στήριξη στα σχολεία τυπικής ανάπτυξης, η ικανοποίηση απαιτήσεων για τις συντάξεις και την υγειονομική τους περίθαλψη, καθώς και για μόνιμο προσωπικό στα ειδικά σχολεία αντί για το διορισμό αναπληρωτών όπως γίνεται τώρα.
ΣΕ ΑΝΑΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΝ
Μάλιστα, όπως λέει στην "Ε" η κ. Σπανού περιμένουν αυτή την Κυριακή την κάθοδο του Γ. Βαρδακαστάνη στην Τρίπολη, ώστε να ενημερωθεί η Ομοσπονδία Πελοποννήσου (και κατ' επέκταση οι σύλλογοι ΑΜΕΑ) αν δόθηκε από την υπουργό απάντηση στο αίτημά τους να γίνουν σε όλους τους δήμους Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ) ΑΜΕΑ, καθώς και Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης και Κέντρα Διημέρευσης. "Πρέπει επιτέλους ο κάθε δήμος να αναλάβει ένα πρόγραμμα για άτομα με αναπηρία", τονίζει η ίδια και προσθέτει ότι στη Μεσσηνία εκτός από το Δήμο Καλαμάτας κανένας άλλος δήμος δεν έχει κάποιο ανάλογο πρόγραμμα. Το θλιβερό αποτέλεσμα είναι νεαροί ενήλικες και μετέφηβοι μετά το ΕΕΕΕΚ να μένουν εγκλωβισμένοι στα χωριά τους, απομονωμένοι από μια δημιουργική απασχόληση και τη δυνατότητα κοινωνικής επαφής. Εξάλλου, ο Δήμος Καλαμάτας δεν μπορεί να εξυπηρετήσει νεαρά άτομα με αναπηρίες από χωριά των Δήμων Οιχαλίας, Μεσσήνης και Πύλου, αν και υπάρχει ανάγκη.
25 ΜΕ 30 ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΒΑΡΙΑΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΜΕΝΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΔΟΜΩΝ
Μετά το σχολείο ή το ΕΕΕΕΚ το μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουν τα παιδιά με βαριά αναπηρία, γιατί όπως εξηγεί η κ. Σπανού, δεν είναι μόνο η αντίδραση που αντιμετωπίζουν οι γονείς από τον κόσμο ο οποίος ενοχλείται στην παρουσία ενός νεαρού με αναπηρία και το δείχνει, είναι ότι και οι φορείς και τα προγράμματα τα οποία υπάρχουν, λειτουργούν με περιορισμένες θέσεις, γιατί δεν έχουν πολύ προσωπικό και με προτεραιότητα στα παιδιά υψηλής λειτουργικότητας. "Επειδή δεν έχουν εξειδικευμένο προσωπικό δεν υπάρχει και υποστήριξη στα παιδιά με τις βαριές αναπηρίες", σημειώνει. Και προσθέτει ότι ακόμα και εκείνα που γίνονται δεκτά στο ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ του Δήμου Καλαμάτας, θα πάνε μόνο 4 φορές μέσα στην εβδομάδα για ένα δίωρο και ώρες που είναι δύσκολες για τους γονείς. "Πρέπει όμως να στηρίζονται και οι βαριές αναπηρίες", τονίζει η ίδια και προσθέτει ότι "το σχολείο δέχεται όλες τις αναπηρίες, μετά οι υπάρχουσες δομές δεν δέχονται τα βαριά περιστατικά", όπως και το ΚΕΦΙΑΠ που σε αιτήματα γονέων απαντά ότι δεν έχει πολύ προσωπικό. Τέτοια περιστατικά, που παραμένουν εκτός ανάλογων δομών μετά το σχολείο και είναι ενήλικες με βαριά αναπηρία από 18 χρόνων και πάνω, η ίδια γνωρίζει κάπου 25 με 30.
ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΗΜΕΡΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ
Η Αθηνά Σπανού στην πρόσφατη συνέλευση του συλλόγου τους, όπου επανεξελέγη πρόεδρος, είπε ότι ήρθε αντιμέτωπη με απελπισμένους γονείς, που δεν ξέρουν πώς να βοηθήσουν τα παιδιά τους, τα οποία έχουν εγκλωβιστεί μετά το σχολείο στο σπίτι. Ωστόσο, όπως λέει, "μαθαίνουμε ότι έχει δρομολογηθεί για να γίνει ένα Κέντρο Διημέρευσης, σε συνεννόηση Δήμου Καλαμάτας και Μητρόπολης Μεσσηνίας (θα παραχωρήσει τις εγκαταστάσεις σύμφωνα με την ενημέρωση της Α. Σπανού), και μετά θα διεκδικήσουμε και τη Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης". Βέβαια, η ίδια θεωρεί ότι θα έπρεπε να γίνουν ταυτόχρονα, αλλά και έτσι ελπίζουν ότι η συγκεκριμένη αναφορά που τους έγινε σε συνάντηση στο Δημαρχείο Καλαμάτας θα είναι ένα πολύ θετικό βήμα.
Δεν ξεχνά πάντως ότι είναι και τα άτομα με αναπηρία που έχουν την ανάγκη τους και εκτός Δήμου Καλαμάτας και εκεί προσανατολίζονται: "Είναι παιδιά που έχουν τελειώσει το σχολείο και τώρα είναι στα σπίτια τους, σε χωριά εκτός της Καλαμάτας και πρέπει να δούμε πώς θα τα βοηθήσουμε", λέει καταλήγοντας η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Φίλων του ΕΕΕΕΚ.
