Στην μικρή όμως πόλη που προαναφέρω, ο έμπορος, περιμένει να τσιμπήσει ο πελάτης, να μπει στο κατάστημα και τότε του λέει το κόστος του προϊόντος που τον ενδιαφέρει και τον υποχρεώνει κιόλας με την στερεότυπη φράση «Κάνει τόσο αλλά για σένα θα το αφήσω πιο φθηνό (φραγκοδίφραγκο δηλαδή κι όχι παραπάνω η διαφορά).
Η νοοτροπία του 1960 δυστυχώς δεν άλλαξε σ’ αυτή την πόλη καίτοι έχουν περάσει 63 ολόκληρα χρόνια από τότε και η ερμηνεία της είναι η εξής: «Ελα μέσα κουτέ χωριάτη ή συμπολίτη κι όπου σε πιάσω».
Ετσι ο κουτός χωριάτης και ο συμπολίτης που έχει ξυπνήσει μετά από 63 χρόνια, καβαλάει ένα από τα αυτοκίνητά του και πάει στην κοντινή πρωτεύουσα ή και στην Αθήνα όπου οι επίσης κουτοί έμποροι έχουν βάλει τιμές των προϊόντων τους στις βιτρίνες, ψωνίζει ότι του αρέσει και γυρίζει στο σπίτι του, κι ο έμπορος (της νοοτροπίας του 1969) ξεσκονίζει το απούλητο εμπόρευμά του ή διώχνει τις μύγες με τη μυγοσκοτώστρα.
Με αυτή τη νοοτροπία, η μικρή πόλη της Στερεάς Ελλάδας, που κάποτε ήταν εμπορικό κέντρο της περιοχής της δεν μπορεί να πάρει τα επάνω της και μαραζώνει καθημερινά ενώ η κοντινή πρωτεύουσα του νομού αναπτύσσεται ραγδαία.
Εμαθα όμως και το εξής εκπληκτικό. Οτι ένα (και μόνον ένα) κατάστημα που πουλάει παπούτσια, έχει τιμές στα προϊόντα του, αλλά ο έμπορος αυτός δεν κατάγεται, δυστυχώς από την πόλη αυτή, αλλά από χωριό. Αραγε οι λοιποί επαγγελματίες θα σκεφτούν με νοοτροπία, όχι του 1960 αλλά του 2023 ή θα συνεχίσουν να θεωρούν κουτό τον χωριάτη και τον συμπολίτη και
θα πηγαίνουν κόντρα στην ανάπτυξη της πόλης τους αλλά και στα δικά τους συμφέροντα;
Γιατί η πρωτεύουσα του νομού αυτού στη Στερεά Ελλάδα απέχει ελάχιστα από την μικρή πόλη για την οποία μιλάμε με την νοοτροπία των εμπόρων της του 1960.
Και μια ιδέα που μου είπε ένας κάτοικος της μικρής αυτής πόλης. Αν οι έμποροί της επιλέξουν ποιοτικά προϊόντα και βάλουν τιμές στις βιτρίνες τους, ανταγωνιστικές με αυτές της πρωτεύουσας θα κερδίσουν τους χαμένους πελάτες τους και γιατί όχι;
Ισως φέρουν στην πόλη τους και πελάτες από την πρωτεύουσα του νομού. Και μου είπε και κάτι εντελώς κοινότυπο αλλά τόσο αληθινό. Οτι οι έμποροι και ειδικά αυτοί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάνε «ότι η κατανάλωση φέρνει το κέρδος».
Χρίστος Χριστόπουλος
πρώην Δήμαρχος Μεσσήνης
