Γιατί η ψήφος κάθε Ελληνα και κάθε Ελληνίδας θα παίξει καθοριστικό ρόλο, στο περιεχόμενο της νέας εποχής. Στην ταυτότητα και τον προσανατολισμό της χώρας. Ακόμα και στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, το πρώτο δίλημμα είναι καθοριστικό: Ευρώ ή δραχμή.
Εμείς λέμε, ευρώ. Λέμε, ότι είναι επιτακτική ανάγκη να μείνουμε στην ευρωζώνη! Γιατί αν φεύγαμε, δεν θα λύναμε κανένα πρόβλημα. Αντίθετα αν κατρακυλούσαμε στη δραχμή, θα δημιουργούνταν πολύ περισσότερα και πολύ σοβαρότερα. Εκτός ευρώ το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού θα έπεφτε στο ένα τέταρτο του σημερινού. Και ο πληθωρισμός θα το θέριζε κι αυτό. Χώρια η κοινωνική έκρηξη που θα ακολουθούσε.
Απέναντί μας, ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει «μονομερή καταγγελία» της δανειακής σύμβασης και «κατάργηση των εφαρμοστικών νόμων».
Κι αυτό οδηγεί σε παύση χρηματοδότησης, δηλαδή σε έξοδο από το ευρώ. Κι αν βγει η Ελλάδα από το ευρώ, θα βρεθεί σε τόσο απελπιστική θέση, ώστε σύντομα θα αναγκαστεί να συνθηκολογήσει υπογράφοντας νέο μνημόνιο πολύ χειρότερο από το σημερινό.
Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δηλώνει ότι «το νόμισμα δεν είναι φετίχ», αφήνοντας ανοιχτές τις πόρτες της εξόδου. Και επιμένοντας σε διακηρύξεις για μονομερή καταγγελία της δανειακής σύμβασης, οδηγεί κατευθείαν στην έξοδο. Το επισημαίνουν και προειδοποιούν για τις συνέπειες οι πάντες, από τον «πράσινο» Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ως το σοσιαλιστή Γάλλο υπουργό Μοσκοβισί.
Το δεύτερο δίλημμα είναι: Ανάπτυξη ή καταστροφή…
Εμείς επιλέγουμε ανάπτυξη. Και επιμένουμε να τροποποιηθεί το μνημόνιο για να υπάρξει επανεκκίνηση της οικονομίας και ανακούφιση της κοινωνίας. Γιατί, αν δεν το αλλάξουμε, η οικονομία θα καταλήξει «δι’ ασφυξίας, στο θάνατο». Και η κοινωνία, που δεν αντέχει άλλο, θα αποσυντεθεί. Προτείνουμε δέκα μέτρα διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και άλλα οκτώ που θα βάλουμε σε άμεση εφαρμογή. Αποφασισμένοι να κάνουμε όλες εκείνες τις αλλαγές και να πάρουμε όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες που είναι αναγκαίες για να υπάρξουν επενδύσεις και θέσεις εργασίας. Διότι η ανεργία είναι το πιο μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. Και δεν θέλουμε πια ψευδαίσθηση «ανάπτυξης» με δανεικά…
Θέλουμε ανάπτυξη με ανταγωνιστικότητα. Και εξωστρέφεια. Και ιδιωτικοποιήσεις. Και αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Και συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Και συμβάσεις παραχώρησης. Οπως έκαναν εδώ και χρόνια, τόσες και τόσες χώρες και πέτυχαν αναπτυξιακά άλματα. Και μείωση της ανεργίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη πλευρά, θέλει να ματαιώσει επενδύσεις, να διώξει επιχειρήσεις, να κρατικοποιήσει ξανά τα πάντα (με χρήματα που δεν υπάρχουν) και να επιβάλει ακόμη περισσότερους φόρους. Κυρίως στη μεσαία τάξη, στους επαγγελματίες και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Επιστρατεύει το λαϊκισμό και σχεδιάζει επιστροφή στον κρατισμό. Δηλαδή συνταγή καταστροφής! Που την έχουν απορρίψει όλες οι χώρες του κόσμου. Και ιδίως οι πρώην «σοσιαλιστικές».
Εμείς έχουμε ζητήσει να τροποποιηθούν οι πολιτικές της ύφεσης. Εχουμε ειδοποιήσει τους δανειστές μας ότι αυτό θα ζητήσουμε. Και η Ευρώπη σήμερα αρχίζει να δέχεται ότι πρέπει να υπάρξουν πολιτικές ανάπτυξης, πράγμα που απέρριπτε ως τώρα.
Ενα τρίτο δίλημμα αφορά στον προσανατολισμό της πατρίδας μας: Θέλουμε μια Ελλάδα που έχει διεθνή ρόλο και συμμαχίες, ή μιαν Ελλάδα απομονωμένη.
Εμείς, ως πρωταγωνιστές του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και της ένταξής μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, θεωρούμε καθοριστικής σημασίας την παραμονή της χώρας μας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Και σχεδιάζουμε να τους αξιοποιήσουμε για να αναδείξουμε τον εθνικό μας πλούτο. Ανάμεσα σε πολλά άλλα, και τον ενεργειακό μας πλούτο. Οπως έκανε η Κύπρος, που πρώτα μπήκε στην Ευρώπη κι ύστερα προχώρησε στην ανακήρυξη της ΑΟΖ.
Απέναντί μας ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλει να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ, στο περιθώριο της Ευρώπης και έξω από το ΝΑΤΟ. Και δηλώνει ότι «θα ρισκάρει» με την Τουρκία. Χωρίς να συνειδητοποιεί ότι μια Ελλάδα απομονωμένη και αποδυναμωμένη διεθνώς, δεν θα μπορέσει, ούτε τον πλούτο της να αναδείξει, ούτε κι αυτά που έχει να υπερασπιστεί, αποτελεσματικά. Χωρίς να συνειδητοποιεί ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, οι εθνικοί κίνδυνοι θα γίνονταν πιο άμεσοι και πιο σοβαροί. Γιατί πολλοί θα έμπαιναν στον πειρασμό να εκμεταλλευτούν την αδυναμία της Ελλάδας.
Ενα τέταρτο δίλημμα είναι: Ασφάλεια ή φόβος.
Εμείς, μπροστά στην έκταση της λαθρομετανάστευσης και την εφιαλτική έκρηξη της εγκληματικότητας, καταθέτουμε ολοκληρωμένη πρόταση, με σκοπό να υπάρξει ασφάλεια και να εμπεδωθεί το αίσθημα ασφαλείας για κάθε πολίτη, όπου κι αν ζει. Σχεδιάζουμε ό,τι κάνουν όλες οι σύγχρονες δημοκρατίες: Να πάψει η ατιμωρησία των ενόχων, το «χάιδεμα» στους κουκουλοφόρους, η ανοχή στο έγκλημα -οργανωμένο και απλό- η αδράνεια απέναντι στη λαθρομετανάστευση και το παραεμπόριο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά να… αφοπλιστεί η Αστυνομία, να νομιμοποιηθούν οι λαθρομετανάστες, να φέρουν και τις οικογένειές τους, αλλά και να παίρνουν επίδομα ανεργίας. Από ένα προϋπολογισμό που δεν καλύπτει πια ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες των φορολογουμένων.
Ενα πέμπτο δίλημμα είναι ανάμεσα στο νέο και το παλιό.
Εμείς προτείνουμε νέο αναπτυξιακό πρότυπο, όχι αγκύλωση στο χρεοκοπημένο. 
Ανταγωνιστικότητα, επενδύσεις, θέσεις εργασίας και όχι φόροι.
Αξιοποίηση εθνικού πλούτου και όχι κρατικοποιήσεις.
Εκμετάλλευση συγκριτικών πλεονεκτημάτων και αιχμαλωσία στην αδράνεια. Ανοιγμα αγορών, όχι κλείσιμο επιχειρήσεων.
Εξωστρέφεια, όχι απομονωτισμό.
Ευκαιρίες για όλους, όχι επιδόματα που δεν φτάνουν για κανένα.   
Παραγωγή και όχι αναδιανομή δανεικών.
Θέσεις εργασίας και όχι στρατιές ανέργων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για το «νέο», αλλά έχει μαζέψει όλο το «βαθύ ΠΑΣΟΚ». Και δίνουν από κοινού τη μάχη για να μην αλλάξει τίποτε. Αναμηρυκάζουν το χτες που χρεοκόπησε, χωρίς να προσθέτουν τίποτε νέο. Η πρότασή του είναι επιστροφή σε ό,τι χειρότερο κυριάρχησε τις περασμένες δεκαετίες και μας έφερε ως εδώ. Είναι αγκύλωση σε στρεβλώσεις, ιδεοληψίες, εμμονές κρατισμού. Είναι η επιστροφή στο «λεφτά υπάρχουν» και σε μια ακατάσχετη παροχολογία κούφιων υποσχέσεων. Είναι η καταδημαγώγηση του λαού με οικονομικό «πρόγραμμα» που δεν έχει ούτε ένα στοιχείο, ούτε έναν αριθμό.
Είναι το παλιό που μας έφερε ως εδώ. Η οπισθοφυλακή του χθες που αρνιέται να φύγει. Ο απόηχος που σβήνει από μια εποχή που ανήκει πια στο παρελθόν. Είναι θέσεις που δεν «χωρούν» κανένα. Δεν χωράνε ούτε καν τους ίδιους! Διχάζουν το λαό. Και τον εγκλωβίζουν σε ένα παρελθόν που ξόφλησε.
Ολα τα κόμματα κάναμε λάθη. Εμείς διδασκόμαστε απ’ αυτά. Ο ΣΥΡΙΖΑ συμπυκνώνει και εκπροσωπεί όλα τα λάθη όλων αυτών που συστεγάζει. Και τα αναδεικνύει σε… «υπέρτατη αρετή».
Μέσα από όλα αυτά, προκύπτει ένα έκτο διττό δίλημμα: Σοβαρότητα και αλήθεια ή παραμύθι και ιδεοληψία.
Οι πολίτες μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Και να αποφασίσουν.
Οι θέσεις της Νέας Δημοκρατίας, σ’ όλα αυτά τα διλήμματα, αφορούν όλους τους Ελληνες. Ενώνουν τον λαό και φέρνουν το μέλλον πιο κοντά.
Από την πολιτική μας θα ωφεληθούν, όχι μόνον όσοι μας ψηφίσουν, αλλά όλοι οι Ελληνες και όλες οι Ελληνίδες.
Η απόφαση της Κυριακής μάς αφορά άμεσα όλους και όλες. Αφορά τη Νέα Μεταπολίτευση. Αφορά το μέλλον μας και το μέλλον της πατρίδας μας. Αφορά την πορεία μας στα πολλά επόμενα χρόνια.