Ήταν τόσοι πολλοί οι ανήλικοι και «μεγάλοι» κινηματογραφιστές που βραβεύτηκαν το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου στην Νομαρχία Πύργου, που, αν αναφερθούν όλοι, δεν θα μείνει χώρος να ειπωθεί τίποτα άλλο… Απ’ την άλλη, είναι τόσα πολλά τα εκθειαστικά που μπορούν να ειπωθούν για το 24ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου για Παιδιά και Νέους Ολυμπίας , το οποίο διεξάχθηκε από 27 Νοεμβρίου μέχρι 4 Δεκεμβρίου με φυσική παρουσία (και μάσκες και πιστοποιητικά, και κανονικούς ελέγχους, και αποστάσεις…).
Μιλώντας για επαινετικά λόγια και πολλά βραβεία, δικαιωματικά φτάνουμε στην Πολωνέζα ηθοποιό, Ζόφια Στάφγιε, που κέρδισε το Βραβείο Ερμηνείας Κοριτσιού υποδυόμενη μια οργισμένη μα ευαίσθητη 17χρονη στην πολυβραβευμένη κοινωνική δραμεντί του Πιότρ Ντομαλέφσκι, «Ποτέ δεν κλαίω» (Jak najdalej stad, 2020, Πολωνία-Ιρλανδία).
Η 22χρονη ανερχόμενη ηθοποιός με το παιδικό φυζίκ επιφύλαξε, μάλιστα, μια ωραιότατη έκπληξη στο κοινό, την τρίτη-τέταρτη φορά που ανέβηκε στην σκηνή του Συνεδριακού Κέντρου της Νομαρχίας για να παραλάβει, ως μοναδική παρούσα, τα βραβεία της ταινίας (Καλύτερης Ταινίας Μεγάλου Μήκους, Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας).
Αφού, λοιπόν, ευχαρίστησε ακόμη μια φορά, η Ζόφια είπε από μικροφώνου πως, «στην Πολωνία έχουμε μια πολύ καλή κακή κυβέρνηση» ζητώντας την αλληλεγγύη μας. Αναφερόταν, βέβαια, στην αναχρονιστική διακυβέρνηση Ματέους Μοραβιέτσκι, η οποία, ας πούμε, έθεσε τον περασμένο μήνα εκτός νόμου την άμβλωση…
Πολυεθνικό και πολυτάλαντο
Ήταν η πρώτη μου φορά στο Φεστιβάλ, που πραγματοποιείται στον Πύργο και στην γειτονική Αμαλιάδα, με κάποιες επιλεγμένες δράσεις να φιλοξενούνται σε άλλα σημεία του νομού. Εντυπωσιάστηκα κανονικά –από την αρτιότατη οργάνωση, από το επίπεδο των ταινιών, από την υπέροχη και ζεστή φιλοξενία, ή την αυταπόδεικτη διεθνή απήχηση και καταξίωση του φεστιβάλ.
Το μακράν καλύτερο, όμως, ήταν εκείνη η ασύγκριτη αίσθηση… οικουμενικότητας στην πόλη, λόγω της παρουσίας όλων αυτών των εφήβων και 20άρηδων από την Ολλανδία, ξερωγώ, ή το Ισραήλ, την Δανία, την Πολωνία, κλπ. Που στήνουν πολυεθνικά πηγαδάκια έξω από το Θέατρο Απόλλων, ή στην Κεντρική Πλατεία του Πύργου κουβεντιάζοντας με αφορμή το σινεμά. Ή σωστότερα, κουβεντιάζοντας περί δημιουργίας. Γιατί αυτό που κάνουν αυτά τα εκατοντάδες παιδιά, ντόπια και ξένα, είναι ξεκάθαρη δημιουργία.
Με γονική/ διδασκαλική καθοδήγηση, ή μόνα τους, με παρέα και… αυτοφυώς, τα παιδιά γυρίζουν απίθανα βιντεάκια (λάιβ, ανιμέισιον, κομπιουτερίστικα, ντοκιμαντέρ), τα οποία διαγωνίζονται στην «αδελφή» οργάνωση του Φεστιβάλ, την Κάμερα Ζιζάνιο (Camera Zizanio) που έκλεισε 21 χρόνια παρουσίας στους κόλπους του. Στην 21η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας Camera Zizanio, όπως ονομάζεται επισήμως, η δημιουργικότητα, η φαντασία και η ευγλωττία των μηνυμάτων στα ταινιάκια μικρών (ενίοτε, πολύ μικρών) παιδιών χτύπησαν κόκκινο.
Συνέχεια στο διαδίκτυο
Επενδύοντας στην εμπειρία που άφησε η διοργάνωση του 2020 –με όλα αυτά τα ψηφιακά υποκατάστατα της φυσικής παρουσίας–, οι επιτροπές της Camera Zizanio λειτούργησαν φέτος διαδικτυακά. Τα μέλη-παιδιά από την Ηλεία, αλλά και ολόκληρη την χώρα, είδαν επί 10 μέρες ταινίες φτιαγμένες από συνομηλίκους τους, τις κουβέντιασαν μέσω τηλεδιασκέψεων, και τελικά διάλεξαν εκείνες που έκριναν ότι ήταν πιο ξεχωριστές σε μορφή και περιεχόμενο.
Το δράμα "Γείτονες" του Μανό Κχαλίλ βραβεύτηκε από την Βουλή και την αντιπροσωπεία της Κομισιόν στην Ελλάδα RH
Μάλιστα, στην τελετή βράβευσης και λήξης το Σάββατο το βράδυ, τα παιδιά των επιτροπών, χωρισμένα σε ομάδες με βάση την ηλικία (από τα… 4 [σοβαρά, τώρα;] έως τα 20), προβάλλονταν στην οθόνη του Συνεδριακού σε έξι-εφτά μαγνητοσκοπημένα Zoomοπαράθυρα και μας ανακοίνωναν την κρίση τους. Έξοχο εύρημα. Όπως και κάμποσα άλλα. Που, μαζί με τον αυθορμητισμό που εγγυώνται οι εκδηλώσεις με παιδιά, έκαναν ζωντανή κι ενδιαφέρουσα την τετράωρη τελετή.
Συγχρόνως, πάλι χάρη στην ψηφιακή επικοινωνία, είδαμε στην διάρκεια της τελετής σούπερ ευχαριστήρια βιντεάκια που έστειλαν τσακ-μπαμ παιδιά και έφηβοι νικητές από χώρες μακρινές σαν την Ταϊλάνδη, την Ινδονησία, τις ΗΠΑ… Στο ίδιο διαδικτυακό πνεύμα, να υπενθυμίσουμε, πως το φετινό Φεστιβάλ Ολυμπίας θα συνεχιστεί ιντερνετικά μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου, με τις ταινίες της φετινής σοδειάς διαθέσιμες σε όλους. Απαιτείται κράτηση θέσης.
Τέλος, την Τρίτη 7 Δεκεμβρίου στις 18:00, θα στριμαριστεί ζωντανά μέσω Facebook με ταυτόχρονη αναμετάδοση από το κανάλι του Φεστιβάλ στο YouTube και τις Υπηρεσίες Βίντεο του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου συζήτηση με θέμα «Βήματα προς την εξάλειψη της κακοποιητικής συμπεριφοράς των ενηλίκων προς τα παιδιά» Συμμετέχουν κορυφαίοι επιστήμονες, σκηνοθέτες, εκπρόσωποι του κινήματος #ΜeΤoo, δημοσιογράφοι, καθώς και η ολυμπιονίκης και ψυχολόγος Σοφία Μπεκατώρου.
Αντί επιλόγου
Κλείνοντας, δυο παρατηρήσεις. Θετικές, θετικότατες. Πρώτον, τι ανταμοιβή, τι χαρά για τον σκηνοθέτη Δημήτρη Σπύρου, τον ιδρυτή, καλλιτεχνικό διευθυντή και ψυχή του Φεστιβάλ Ολυμπίας, που κάθε φορά που εμφανίζεται –ακόμα και ως καρικατούρα στο κλιπάκι του φεστιβάλ– ξεσπάνε τρελά χειροκροτήματα από τα παιδιά. Απόλυτη δικαίωση.
Δεύτερον, τι δώρο αυτό το φεστιβάλ για τον Πύργο και τα πέριξ (ο ίδιος ο Σπύρου γεννήθηκε στα Διάσελα Ολυμπίας)! Αν και τα ουσιαστικά οφέλη μια τέτοιας διεθνούς διοργάνωσης για μια πόλη ούτε 25.000 κατοίκων παραμένουν ελαφρώς ανεκμετάλλευτα, φοβάμαι… Φαίνεται, όμως, πως έρχονται πραγματικά καλύτερες μέρες. Για το Φεστιβάλ και τον τόπο.
Όπως, λοιπόν, τόνισε ο Βασίλης Γιαννόπουλος, αντιπεριφερειάρχης Ηλείας και προέδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ, στην ομιλία του που έκλεισε την τελετή, «η επανάχρηση του ΑΣΟ, όπου θα στεγαστούν όλες οι δράσεις του Φεστιβάλ είναι επιβεβλημένη. Πιστεύουμε πως στην 25η διοργάνωση θα έχουμε να σας παρουσιάσουμε κάτι πιο απτό.» Όπου ΑΣΟ, το παροπλισμένο και αρχιτεκτονικά διατηρητέο Σταφιδεργοστάσιον ΑΣΟ Πύργου, που φαίνεται πως υπάρχει πολιτική βούληση και (ευρωπαϊκά) κονδύλια, ώστε να γίνει το μόνιμο σπίτι του Φεστιβάλ και των συν αυτώ. Άμποτε, παιδιά...
Πηγή: news247.gr
