Οπενχάιμερ: 13 υποψηφιότητες
Το τόλμημα του Κρίστοφερ Νόλαν να εγκαταλείψει το φιλικά προσκείμενο στούντιο της Warner και να γίνει καλλιτεχνικός μετανάστης στη Universal φαίνεται νικηφόρο. Πρωταγωνίστησε στο Box Office με μικρή διαφορά από τη «Barbie» και κατάφερε με την τρίωρη δημιουργία του να μην κουράσει τον μέσο -σαφώς σαστισμένο από την υπερπληροφόρηση- θεατή. Στη συνέχεια φιγουράρει στις βραβεύσεις των περισσοτέρων ακαδημιών και σωματείων ανά την υφήλιο και φορτσάρει να είναι «Ο Βρετανός Κύριος Όσκαρ» της σαιζόν.
13 υποψηφιότητες για Όσκαρ, επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω. Πυρηνικός όλεθρος αν χαθεί από τον Κίλιαν Μέρφυ το Όσκαρ που έχει ήδη στο τσεπάκι. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τον Ρόμπερτ Ντάουνυ τζούνιορ με μικρές πιθανότητες ανατροπής. Η Έμιλυ Μπλαντ, δίνει όντως μια δυναμική ερμηνεία και αυτό της αναγνωρίζεται και στα Όσκαρ, δυστυχώς παίζει με αντιπάλους μεγαθήρια. Μέγας νικητής ο Νόλαν (ξέρω, προτρέχουμε αλλά τα προγνωστικά αυτό λένε) στην κατηγορία καλύτερου σκηνοθέτη (μικρές «αντενδείξεις» στην πανδημική του σαρωτική πορεία, ελάχιστοι από τους ταλαντούχους συνυποψήφιους του).
Poor Things: 11 υποψηφιότητες
Η Ιστορία της Μπέλα Μπάξτερ έχει κερδίσει φανατικούς υποστηρικτές που πλήρωναν και 300$ για ένα DVD της ταινίας «Poor Things» αλλά και θεατές που απλά δεν μπορούσαν να την κατατάξουν σε είδος και ύφος, άρα δεν την κατάλαβαν. Το μοναδικό σίγουρο είναι ότι η οπτική απεικόνιση της διεκδίκησης της σεξουαλικότητας με Φροϋδικούς όρους, έχει ενθουσιάσει το γυναικείο κοινό ανά την υφήλιο. Η σύγχρονη ιστορία μιας γυναίκας Φρανκενστάιν που επανατροφοδοτεί τη σκέψη της από την αγέννητη κόρη της, σε ένα μεταμοντέρνο μέλλον/παρελθόν/παρόν (δεν έχει σημασία), έχοντας την αυτοδιάθεση ως μοναδική πυξίδα στο ταξίδι για το «γνώθι σαυτόν» έχει ενθουσιάσει το ελληνικό κοινό μαζεύοντας μέχρι τις χθεσινές προβολές 280.000 εισιτήρια μόνο στην Ελλάδα.
11 υποψηφιότητες για Όσκαρ, με αυτό της Έμμα Στόουν να μοιάζει αν όχι ασφαλές στοίχημα, σίγουρα να ήταν δεδομένο πριν την ανακοίνωση. Συμφωνούν και όσοι αγάπησαν την ταινία αλλά και όσοι δεν γοητεύτηκαν από αυτόν τον αχαρτογράφητο κόσμο. Ο Μαρκ Ράφαλο έχει πλέον περισσότερους λόγους να χαίρεται για την υποψηφιότητά του καθώς η ζυγαριά πιθανής διπλής υποψηφιότητας σε μια κατηγορία, πάντα γέρνει με αρνητικό πρόσημο για την ίδια ταινία (σοβαρός αντίπαλος ο Ρόμπερτ Ντάουνυ Τζούνιορ για το «Όπενχάιμερ»). Ο Γιώργος Λάνθιμος κερδίζει τη θέση που έχασε στα Bafta (ο Αλεξάντερ Πέιν, τη χάνει). Μαζί του και ο δικός μας Γιώργος Μαυροψαρίδης στο μοντάζ.
Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού: 10 υποψηφιότητες
Ο Μάρτιν Σκορσέζε μπορεί να αισθάνεται απολύτως δικαιολογημένα ο μεγάλος αδικημένος των (γενικότερων) βραβεύσεων φέτος, από υποψηφιότητες πάντως πάει καλά. Παρά τις υπερβολικά πολλές υποψηφιότητες που έχει κερδίσει το έπος του, καταλήγει στο τέλος των τελετών να κοιτάζει το χαμηλά μονοψήφιο σκορ του με κατεβασμένους ώμους. Η τολμηρή αφήγηση της Αμερικανικής ιστορίας από την οπτική των ηττημένων κατά κράτος Ινδιάνων, θα μπορούσε να γίνει μια έντιμη καταγραφή ιστορικής μνήμης αλλά και μια ευρείας αποδοχής «συγνώμη» για τις ανέντιμες, ανήθικες, γενοκτονικές και δολοφονικές πράξεις ενός λαού.
Υποψήφιο για 10 Όσκαρ, που όπως και στο «Poor Things» δείχνει να έχει γυναικείο πρόσημο η μάχη με τη Λίλι Γκλαντστόουν να αποτελεί το δυνατό χαρτί των υποψηφιοτήτων και τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο να παίζει στην κατηγορία δεύτερου ρόλου σαν ηχηρό outsider (έτσι και αλλιώς σε αυτή την κατηγορία, τα outsiders συνήθως κερδίζουν τη μάχη). Ο Μάρτιν Σκορσέζε (δυστυχώς) δεν έχει πολλές ελπίδες αν και αντικειμενικά είναι μια από τις καλύτερες ταινίες του των τελευταίων χρόνων.
Barbie: 8 υποψηφιότητες
Η πλαστική αρχετυπική χαζογκόμενα που χάρισε το όνομα της στο είδος των κοριτσιών που πρώτα συντάσσονται με την ομορφιά και στη συνέχεια με την επιτυχία, παίρνει με βαμπιρική ορμή το αίμα της πίσω. Ο μεγάλος νικητής του Box Office που συνεχίζει να σπάει ρεκόρ δεκαετιών, κερδίζει καλλιτεχνική αποδοχή (αδικαιολόγητα κατά το προσωπικό μου γούστο) περισσότερο λόγω συγκυριών.
8 υποψηφιότητες για Όσκαρ· ποιος να το φανταζόταν υπό άλλες συνθήκες; Η Μαργκότ Ρόμπι (δυστυχώς) εκτός, το ίδιο και η Γκρέτα Γκέργουιγκ που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να πανηγύριζε την υποψηφιότητά της (τί να κάνουμε, μεγάλος ανταγωνισμός φέτος). Το φαινόμενο Barbie υποπέφτει δυστυχώς στις συμβάσεις (στούντιο, εταιρίες παραγωγής παιχνιδιών πολιτική ορθότητα κλπ) και χάνει τη δύναμη της μέσα σε ασφαλή αστεία και χαριτωμένες παιδιάστικες φαρσικές καταστάσεις. Κάπου ανάμεσα στο ροζ της καταλαβαίνουμε τις μαύρες σκιές που θα άξιξαν περισσότερο στον ουρανό της. Το «ψηφιακό καθάρισμα» του αψεγάδιαστου θα κάνει αυτή την υπερμέγιστη εμπορική επιτυχία να μοιάζει στο μέλλον σαν κάποιο πυροτέχνημα με χαρτοπόλεμο στη γιορτή των χρωμάτων. Στυλοβάτες του κύρους της ταινίας οι δεύτεροι ρόλοι που κερδίζουν υποψηφιότητα, η αγαπημένη των Αμερικανών Αμέρικα Φεράρα και ο εξίσου golden boy Ράιαν Γκόσλινγκ. Επίσης τα δύο τραγούδια «What was I made For?» και «I’m Just Ken».
Maestro: 7 υποψηφιότητες
Είναι αλήθεια ότι όταν ανακοινώθηκε πως μετά το «Ένα Αστέρι Γεννιέται» πήρε από τα χέρια του Σπίλμπεργκ (με τις ευλογίες του) το πρότζεκτ για τη ζωή του Μπερνστάιν, ο πήχης ήταν ήδη πολύ ψηλά. Χωρίς να απογοητεύσει, οι αντιθέσεις σπουδαιότητας και απλής αφήγησης ανεβοκατέβαζαν τον πήχη σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Έχουν μείνει κάποιες εμβληματικές σκηνές (όπως αυτή που διευθύνει την ορχήστρα) αλλά στο τέλος της μέρας είναι μια καλή ταινία, όχι μια σπουδαία ταινία.
7η σε σειρά ανακοινώθηκε, 7 υποψηφιότητες πήρε, με τους δύο πρωταγωνιστές να διεκδικούν μια βράβευση έκαστος στις αντίστοιχες κατηγορίες. Ο Μπράντλευ Κούπερ πρέπει να πήρε μια ανάσα στο πρώτο μέρος της ανακοίνωσης των υποψηφιοτήτων όταν έμαθε ότι το σενάριο του, του χάρισε μια υποψηφιότητα. Πήρε και μια δεύτερη όταν είδε το όνομα του να φιγουράρει και στην κατηγορία καλύτερης ερμηνείας. Η Κάρευ Μάλιγκαν, όπως φαίνεται, θα επιστρέφει στα Όσκαρ μέχρι να το κερδίσει.
Ανατομία μιας πτώσης: 5 υποψηφιότητες
Δεν ήταν μόνο ο Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ Καννών που έκανε μια μικρή ευρωπαϊκή συμπαραγωγή να έχει κατακτήσει τις καρδιές του κόσμου. Ήταν το δίδυμο Justine Triet και Sandra Hüller που έσπασαν το φράγμα της πολυγλωσσίας και το μεταμόρφωσαν σε όριο ευγλωττίας. Χωρίς σκηνοθετικά τερτίπια, η ταινία παίρνει μια δικαστική υπόθεση και την μετατρέπει σε ένα πολυδιάστατο δράμα που δεν στηρίζεται στις εκρήξεις των εμπλεκομένων.
5 υποψηφιότητες για Όσκαρ. Το λες και συνέχεια του Γερμανικού θριάμβου της προηγούμενης χρονιάς για το «Ουδέν Νεότερο από το Δυτικό Μέτωπο». Το λες και ήττα της Γαλλίας που δεν το πίστεψε ως επίσημη πρόταση της για τα Όσκαρ. Το λες και ουρά των «Παρασίτων». Το λες και ένα κάποιο αγκάλιασμα στο μη Αμερικάνικο. Η δε Sandra Hüller μπορεί να χοροπηδάει από τη χαρά της με την υποψηφιότητα της. Το λες και αποδοχή της δυσπραγίας έμπνευσης των ΗΠΑ. Ίσως όμως να ήταν η καλή -ή η κακή ώρα- που υπήρχε χώρος για μια ταινία εκτός της νόρμας. Πάντως η υποψηφιότητα στην κατηγορία καλύτερου σεναρίου είναι άξια αναφοράς (αν και το φαβορί είναι η Σελίν Σονγκ για το «Περασμένες Ζωές»).
Η Ζώνη του Ενδιαφέροντος: 5 υποψηφιότητες
Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα, τολμηρή και πρωτότυπη αφήγηση του ολοκαυτώματος των τελευταίων χρόνων, διεκδικεί την αναγνωρισιμότητά της και από την αμερικανική κοινότητα σε μια εποχή που το θέμα του ολοκαυτώματος έχει αναμοχλευθεί και επαναπροσδιοριστεί με όρους επικαιρότητας.
5 υποψηφιότητες για Όσκαρ με τον Τζόναθαν Γκλέιζερ να βρίσκεται σε δύο κατηγορίες και με τα δύο πόδια (καλύτερης σκηνοθεσίας και καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου) και σε στάση πελεκάνου σε μια ακόμα από τις πέντε κατηγορίες (αυτή της διεθνούς ταινίας που κερδίζει η χώρα αντί για τον δημιουργό).
American Fiction: 5 υποψηφιότητες
Η κωμωδία που καυτηριάζει τα κακώς κείμενα του τάχα μου-τάχα μου σοφιστικέ λογοτεχνικού κοινού από την οπτική της αφροαμερικανικής κοινωνίας κάνει την έκπληξη. Το «American Fiction» εργαλειοποιεί τη ρηχότητα, στοχοποιεί την υποκρισία και καυτηριάζει το δήθεν με τον Τζέφρυ Ράιτ να παίρνει ένα μεγάλο βάρος της επιτυχίας στους ώμους του.
5 υποψηφιότητες για Όσκαρ προστίθενται στην υποψηφιότητα για Bafta καλύτερου σεναρίου και τη διπλή υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα. Η υποψηφιότητα καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου είναι ένδειξη ότι παίζει δυναμικά (και ας μην είναι φαβορί). Το ίδιο προτείνουν και τα ζεστά χειροκροτήματα κατά την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων. Στην παραγωγή (υποψήφιος και αυτός), ο ελληνικής καταγωγής Νίκος Καράμιγκος.
Τα Παιδιά του Χειμώνα: 5 υποψηφιότητες
Ο δικός μας Αλεξάντερ Πέιν που ήταν χθες στην Ελλάδα, ίσως μάθει για τις υποψηφιότητες της ταινίας του με χρήση εναέριου Wi-Fi, ίσως και να ενημερωθεί σε ελληνικό έδαφος. Ξέρουμε σίγουρα ότι ο Πολ Τζιαμάτι μπορεί να θριαμβολογήσει για το επίτευγμά του από τη Νέα Υόρκη. «Τα Παιδιά του Χειμώνα», που κάνουν πρεμιέρα την Πέμπτη στην Ελλάδα, είναι το ζωντανό παράδειγμα ότι οι κωμωδίες παλιάς κοπής, που έχουν συμπαγείς χαρακτήρες και σχολιάζουν τα κακώς κείμενα μιας περιόδου υπό κοινωνικό πρόσημο, ευεργετούνται.
5 υποψηφιότητες και αυτή η ταινία για Όσκαρ (πολλά πεντάρια φέτος). Μάχη με σφραγίδα ελλήνων σκηνοθετών (Λάνθιμος/Πέιν) μοιάζει προκαταβολική νίκη σε κάθε περίπτωση στην κατηγορία καλύτερης ταινίας. Δύο Ελληνικές φωνές στα Όσκαρ έτοιμες να αφήσουν το ιστορικό τους αποτύπωμα. [Αναλυτικό κείμενο κριτικής για την ταινία, αύριο στην κινηματογραφική μας ενότητα].
Περασμένες Ζωές: 2 υποψηφιότητες
Η συμπαραγωγή Κορέας-Αμερικής «Περασμένες Ζωές» κερδίζει όλο και περισσότερο κοινό καθώς με απλότητα μιλάει για ένα θέμα που πονάει: αυτό των λάθος επιλογών που δεν επέτρεψαν σε έναν μεγάλο έρωτα να ανθίσει [αλλά και την εγκάρδια αποδοχή των -όποιων- επιλογών].
Μόλις 2 υποψηφιότητες για Όσκαρ. Η Σελίν Σονγκ δικαιολογημένα είχε θεωρήσει ότι θα είναι στην πρώτη γραμμή των Όσκαρ. Τώρα, πρώτη-δεύτερη, δεν έχει σημασία, το όνομα της ακούστηκε όσο λίγων. Η ταινία της κατάφερε να είναι υποψήφια ως καλύτερη ταινία της χρονιάς και για το ζωτικά ενεργό και αληθινό σενάριο της.
Όλες οι υποψηφιότητες
Αναλυτικά οι ταινίες και οι καλλιτέχνες που διεκδικούν το χρυσό αγαλματίδιο στης 96η Τελετή Απονομής των Βραβείων Οσκαρ είναι οι εξής:
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ
American Fiction
Ανατομία μιας Πτώσης
Barbie
Τα Παιδιά του Χειμώνα
Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού
Maestro
Oppenheimer
Περασμένες Ζωές
Poor Things
Η Ζώνη του Ενδιαφέροντος
Α’ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
Μπράντλεϊ Κούπερ (Ο Μαέστρος)
Κόλμαν Ντομίνγκο (Rustin)
Πολ Τζιαμάτι (Τα Παιδιά του Χειμώνα)
Κίλιαν Μέρφι (Oppenheimer)
Τζέφρι Ράιτ (American Fiction)
Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
Ανέτ Μπένινγκ (Nyad)
Λίλι Γκλάντστοουν (Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού)
Σάντρα Ούλερ (Ανατομία μιας Πτώσης)
Κάρεϊ Μάλιγκαν (Ο Μαέστρος)
Έμμα Στόουν (Poor Things)
Β’ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
Στέρλινγκ Κ.. Μπράουν (American Fiction)
Ρόμπερτ Ντε Νίρο (Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού)
Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιος (Oppenheimer)
Ράιαν Γκόσλινγκ (Barbie)
Μαρκ Ράφαλο (Poor Things)
Β’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
Εμιλι Μπλαντ (Oppenheimer)
Ντανιέλ Μπρουκς (The Color Purple)
Αμέρικα Φερέρα (Barbie)
Τζόντι Φόστερ (Nyad)
Νταβίν Τζόι Ράντολφ (Τα Παιδιά του Χειμώνα)
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Ζιστίν Τριέ (Ανατομία μιας Πτώσης)
Μάρτιν Σκορσέζε (Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού)
Κρίστοφερ Νόλαν (Oppenheimer)
Γιώργος Λάνθιμος (Poor Things)
Τζόναθαν Γκλέιζερ (Η Ζώνη του Ενδιαφέροντος)
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Ανατομία μιας Πτώσης, Αρτίρ Αραρί, Ζιστίν Τριέ
Τα Παιδιά του Χειμώνα, Ντέιβιντ Χέμινγκσον
Maestro, Μπράντλεϊ Κούπερ, Τζος Σίνγκερ
May December, Σάμι Μπερτς, Αλεξ Μεκάνικ
Περασμένες Ζωές, Σελίν Σονγκ
ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
American Fiction, Κορντ Τζέφερσον
Barbie, Νόα Μπόμπακ, Γκρέτα Γκέργουιγκ
Oppenheimer, Κρίστοφερ Νόλαν
Poor Things, Τόνι ΜακΝαμάρα
Η Ζώνη του Ενδιαφέροντος, Τζόναθαν Γκλέιζερ
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΑΙΝΙΑ
Io Capitano (Ματέο Γκαρόνε, Ιταλία)
Η κοινωνία του χιονιού (Τζ.Α. Μπαγιόνα, Ισπανία)
Στην αίθουσα των καθηγητών (Ιλκέρ Τσατάκ, Γερμανία)
Η ζώνη του ενδιαφέροντος (Τζόναθαν Γκλέιζερ, Ην. Βασίλειο)
Perfect Days (Βιμ Βέντερς, Ιαπωνία)
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Χόιτε φαν Χόιτεμα (Oppenheimer)
Εντ Λάκμαν (El Conde)
Μάθιου Λίμπατικ (Maestro)
Ροντρίγκο Πριέτο (Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού)
Ρόμπι Ράιαν (Poor Things)
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΝΤΑΖ
«Ανατομία μιας Πτώσης», Λοράν Σενεσάλ
«Τα παιδιά του χειμώνα» Kevin Tent
«Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού» Θέλμα Σκούνμεϊκερ
“Oppenheimer” Jennifer Lame
“Poor Things” Γιώργος Μαυροψαρίδης
ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ / ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ
“Barbie” Production Design: Sarah Greenwood; Set Decoration: Katie Spencer
“Killers of the Flower Moon” Production Design: Jack Fisk; Set Decoration: Adam Willis
“Napoleon” Production Design: Arthur Max; Set Decoration: Elli Griff
“Oppenheimer” Production Design: Ruth De Jong; Set Decoration: Claire Kaufman
“Poor Things” Production Design: James Price, Shona Heath; Set Decoration: Zsuzsa Mihalek
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ
Barbie
«Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού
Napoleon
Oppenheimer
Poor Things
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΑΚΙΓΙΑΖ / ΚΟΜΜΩΣΕΙΣ
Golda
Maestro
Oppenheimer
Poor Things
Η κοινωνία του χιονιού
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Jerskin Fendrix (Poor Things)
Ludwig Göransson (Oppenheimer)
Laura Karpman (American Fiction)
Robbie Robertson (Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού)
John Williams (Indiana Jones and the Dial of Destiny)
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
“It Never Went Away”— Jon Batiste, Dan Wilson (American Symphony)
“What Was I Made For?”— Billie Eilish, Finneas (Barbie)
“Wahzhazhe (A Song for My People”—The Osage Tribe (Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού)
“I’m Just Ken”— Mark Ronson, Andrew Wyatt (Barbie)
“The Fire Inside”— Diane Warren (Flamin’ Hot)
ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΗΧΟΣ
“The Creator” Ian Voigt, Erik Aadahl, Ethan Van der Ryn, Tom Ozanich and Dean Zupancic
“Maestro” Steven A. Morrow, Richard King, Jason Ruder, Tom Ozanich and Dean Zupancic
“Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One” Chris Munro, James H. Mather, Chris Burdon and Mark Taylor
“Oppenheimer” Willie Burton, Richard King, Gary A. Rizzo and Kevin O’Connell
«Η Ζώνη του Ενδιαφέροντος» Tarn Willers and Johnnie Burn
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ
The Creator
Godzilla Minus One
Guardians of the Galaxy Vol. 3
Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One
Napoleon
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ
The Boy and the Heron
Elemental
Nimona
Robot Dreams
Spider-Man: Across the Spider-Verse
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Bobi Wine: The People’s President
The Eternal Memory
Four Daughters
To Kill a Tiger
20 Days in Mariupol
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
The ABCs of Book Banning
The Barber of Little Rock
Island In Between
The Last Repair Shop
Nǎi Nai & Wài Pó
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
Letter to a Pig
Ninety-Five Senses
Our Uniforme
Pachyderm
War is Over! Inspired by the Music of John & Yoko
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
The After
Invincible
Knight of Fortune
Red, White and Blue
The Wonderful Story of Henry Sugar
Η 96η Τελετή Απονομής των Βραβείων Οσκαρ θα γίνει την Κυριακή 10 Μαρτίου.
Πηγή: www.ertnews.gr