Έληξε μάλιστα με τα δάκρυα του ίδιου του Ιλό, που δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τη συγκίνησή του κατά την τελετή παραλαβής-παράδοσης προς τον αντικαταστάτη του Φρανσουά ντε Ρουζί, που μετακινήθηκε από την προεδρία του Κοινοβουλίου.
«Τα δάκρυα του Ιλό θρηνούν το τέλος της ουτοπίας, τόπο πλέον στον ρεαλισμό και στους επαγγελματίες της πολιτικής», σχολιάζει χαρακτηριστικά η «Le Monde» αναφερόμενη στην μεγαλύτερη εμπειρία του Ρουζί για πολιτικούς συμβιβασμούς.
Επίσης απροσδόκητη ήταν και η χθεσινή παραίτηση της υπουργού Αθλητισμού Λορά Φλεσέλ, που μαζί με τον Ιλό ήταν οι δύο πιο δημοφιλείς υπουργοί της κυβέρνησης. Αντικαταστάθηκε άμεσα από την πρώην πρωταθλήτρια στην κολύμβηση και Ολυμπιονίκη Ροξάνα Μαρατσινεάνου, ρουμανικής καταγωγής.
Οι «προσωπικοί λόγοι» τους οποίους προέβαλε η Φλεσέλ, είχαν περισσότερο σχέση με φορολογικά προβλήματα, μη συμβατά με την υποδειγματική κατάσταση των μελών της κυβέρνησης, που απαιτούσε ο Μακρόν.
Μέσα σε λίγες ημέρες, ο υπεράνω πάντων «ρυθμιστής των ρολογιών» του χρόνου και των επιλογών του, όπως αρέσκεται ο Εμανουέλ Μακρόν να μιλάει για τον εαυτόν του, είδε τα πράγματα να του ξεφεύγουν και κάποια από τα ρολόγια του να ξεκουρδίζονται.
Έτσι μέσα από τη βούληση να φανεί ότι υπήρξε έλεγχος των γεγονότων, η ανακοίνωση της προεδρίας που αναφέρεται στις παραιτήσεις των δυο υπουργών χρησιμοποιεί τη διατύπωση: «Υστερα από πρόταση του πρωθυπουργού, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας έθεσε τέλος στα καθήκοντα» του Νικόλα Ιλό και της Λορά Φλεσέλ.
Ο «μεταρρυθμιστής» Μακρόν έδειξε επίσης να κλονίζεται και στο θέμα της μεταρρύθμισης του φορολογικού συστήματος με παρακράτηση του φόρου εισοδήματος στην πηγή.
Παρά τις διαβεβαιώσεις του φιλόδοξου υπουργού Δημοσίων Λογαριασμών Ζεράρ Νταρμανέν, ότι όλα είναι έτοιμα για να μπει σε εφαρμογή από τον ερχόμενο Ιανουάριο 2019, με τη δήλωση που έκανε στις 30 Αυγούστου ο πρόεδρος Μακρόν, ότι περίμενε «συγκεκριμένες απαντήσεις», συνέβαλε στη γενική αναστάτωση και στις φήμες για αναβολή.
