Ο ίδιος υποστήριξε ότι την περίοδο 2006 και 2007 που η ομόρρυθμη εταιρεία ξυλείας που είχαν αυτός και ο αδερφός του αποδεχόταν τα εικονικά τιμολόγια, ο ίδιος δεν ασχολούνταν με τις επιχειρηματικές δουλειές. Ωστόσο, σε κατάθεσή του στις ανακριτικές αρχές της Καλαμάτας είχε καταθέσει ότι πάντα ήλεγχε ο ίδιος προσωπικά αν η εταιρεία από την οποία προμηθεύονταν τα τιμολόγια λειτουργούσε κανονικά και δεν υπήρχε μόνο στα χαρτιά. Να επισημάνουμε ότι ο αδερφός του και επίσης διαχειριστής της εταιρείας κατηγορείτο και ο ίδιος, αλλά πέθανε. Χθες στο δικαστήριο η υπεράσπισή του βασίστηκε στο ότι όλα τα διαχειρίζονταν ο νεκρός αδερφός του. 

Το ΣΔΟΕ Τρίπολης οδηγήθηκε στην εταιρεία των δύο αδελφών γιατί οι εκδότες των τιμολογίων βρίσκονταν στην μαύρη λίστα της υπηρεσίας. Ετσι το μητρώο των εκδοτών πρόδωσε τους αποδέκτες (εν προκειμένω την εταιρεία των δύο αδελφών) και οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ βρήκαν ότι τα επίδικα τιμολόγια είχαν χρησιμοποιηθεί από την εταιρεία ξυλείας και ήτανε περασμένα στους ισολογισμούς της. Μάλιστα, όπως κατέθεσε ο ελεγκτής του ΣΔΟΕ Τρίπολης, η εταιρεία του κατηγορούμενου με την αποδοχή των εικονικών τιμολογίων δεν θα πλήρωνε ΦΠΑ γιατί θα εξέπιπτε και θα το συμψήφιζε. Πάντως, όπως είπε ο μάρτυρας, τα δύο αδέρφια ήτανε από την αρχή συνεργάσιμοι και παρέδωσαν ό,τι τους ζήτησαν αυτός και ο συνάδελφός του. Επεσήμανε δε ότι και τα τιμολόγια ήτανε πολλά, αλλά και το ποσό του ΦΠΑ ενώ τα προϊόντα ήτανε παντελώς άσχετα με την ξυλεία που εμπορεύονταν. Καθώς επρόκειτο για πλακίδια, ανταλλακτικά αυτοκινήτων και άλλα άσχετα πράγματα με τη δραστηριότητά τους. 

Το δικαστήριο αναγνώρισε στον κατηγορούμενο το ελαφρυντικό του προτέρου έντιμου βίου ενώ επιδίκασε στο Δημόσιο 5.000 ευρώ ικανοποίηση με επιφύλαξη. 

Ν.Κ.