Εβδομήντα επτά χρόνια συμπληρώθηκαν χθες από την εκτέλεση των πατριωτών, που συνελήφθησαν σε μπλόκο των Γερμανών λίγες μέρες πριν στη λαϊκή αγορά, στο σημερινό Ιστορικό Κέντρο της πόλης και θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους στα παλιά Σφαγεία, στην άμμο, στη Δυτική Παραλία Καλαμάτας.
Ο Κώστας Αλεξίου, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας στην Ελλάδα (ΕΣΔΟΓΕ), είπε ότι “είναι η μαύρη ιστορία της πόλης” και παρατήρησε πως “πρέπει να αναδειχθούν τα γεγονότα του Φεβρουαρίου του 1944, να αναδειχθεί η τοπική ιστορία. Να την αναλάβουν τα πανεπιστήμια, να καταγραφεί και να αξιοποιηθεί η ζώσα ιστορία και η Καλαμάτα να πάρει τη θέση της στις πόλεις του Μαρτυρίου”.
Ο δημοτικός σύμβουλος Δημήτρης Φαββατάς κάλεσε τη δημοτική αρχή να αναλάβει πρωτοβουλία, ώστε η Καλαμάτα να ενταχθεί στις Μαρτυρικές πόλεις. Ζήτησε να μεταφερθεί το άγαλμα που είναι μπροστά από το μνημείο, για να αναδειχθεί το μνημείο που είναι η ιστορία της πόλης και δεν πρέπει να κρύβεται.
Ο πρώην δήμαρχος Είρας Βασίλης Μαστραγγελόπουλος επεσήμανε ότι “τους ανθρώπους που θυσιάστηκαν για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της πατρίδας, δεν πρέπει να τους ξεχνάμε, πρέπει να τους τιμάμε συνεχώς” και πρόσθεσε πως αυτή η εκδήλωση “είναι έκφραση απέχθειας στον φασισμό, που είναι απέναντι στον ανθρωπισμό”.
Ο γραμματέας του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας Παύλος Γκραίκης που έχει μεγαλώσει στη γειτονιά του παλιού στρατοπέδου, αναφέρθηκε στα δραματικά γεγονότα της εποχής όπως του τα είχε αφηγηθεί ο θείος του που είχε συλληφθεί και σώθηκε από σύμπτωση, ενώ παρατήρησε πως στις δεκαετίες του ‘50 και του ‘60 η γειτονιά ζούσε με τον απόηχο της εκτέλεσης, με την απορία “γιατί εκτελέστηκαν και άνθρωποι που δεν είχαν σχέση με την αντίσταση κατά των Γερμανών”.
Γ.Σ.