Η «Αρμονία» προσκληθείσα εταξίδευσε με ένα γεμάτο λεωφορείο από καλλίφωνους εκτελεστές και μια συνοδεία του εξαίρετου μαέστρου της κ. Γαργαλιώνη. Το ταξίδι, παρά τον φόβο λόγω των οδικών αποκλεισμών, υπήρξε άνετο. Η πρώτη επαφή μας ήταν το Μέτσοβο, το οποίο παρά τη συνεχή βροχή δε μας εμπόδισε να επισκεφθούμε τα πιο αξιοθέατα, όπως το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης του Αβέρωφ. Ομολογουμένως αξίζει τον κόπο κάθε επισκέπτης του Μετσόβου να βλέπει τα εκθέματα του μουσείου και να θαυμάζει τον μεγάλο πλούτο τόσων προϊόντων της λαϊκής μας τέχνης. Μέσα από τα εκθέματα αυτά πόσα και πόσα ιστορικά, λαογραφικά και ευρύτερα εθνικά στοιχεία βλέπει ο Νεοέλληνας επισκέπτης! Η ζωή και η δράση των κατοίκων μιας μεγάλης περιοχής ανάγλυφη μπροστά στα μάτια του εισερχόμενου. Αξίζουν όντως συγχαρητήρια όλοι εκείνοι που με τον άλφα ή βήτα τρόπο προσπαθούν να κρατούν ζωντανή την εθνική μας παράδοση σε όλες τις μορφές της. Η λαογραφία μας δείχνει την ψυχή και το πνεύμα του λαού.
Μακρηγόρησα κάπως, διότι κάπου - κάπου πρέπει να τονίζονται κάποια πράγματα που μας αφορούν είτε ως άτομα είτε ως έθνος. Ομως πρέπει να φθάσουμε στα Γιάννινα, εκεί που θα γίνει η εορταστική εκδήλωση. Από το Μέτσοβο μέχρι τα Ιωάννινα και επί δύο ημέρες συνεχώς η βροχή και η ομίχλη ήταν μαζί μας, αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε και κάποιους αξιόλογους χώρους να ιδούμε με τη συνεχή φροντίδα και αγάπη των μελών του Δ.Σ. Ομολογώ ειλικρινά ότι οι άνθρωποι αυτοί καθ’ όλο το τριήμερο ήταν κοντά μας λαμπάδες αναμμένες. Μόνο αν δεν φείδεσαι προσωπικών κόπων και μόχθων σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορεί να επιτευχθεί τελικά κάτι σημαντικό. Τα μέλη αυτά υπερέβησαν τους εαυτούς των. Η συνεχής όμως βροχή και ομίχλη δεν μας επέτρεψε να επισκεφθούμε τα Ζαγοροχώρια, όπως ήταν στο πρόγραμμα της εκδρομής αλλά το κενό αυτό μας εκάλυψε η επίσκεψή μας στους χώρους της κυρά Φροσύνης και του Αλή Πασά. Εκεί μείναμε αρκετές ώρες και ξεναγηθήκαμε με κάθε λεπτομέρεια βλέποντας ότι με πολλή επιμέλεια έχει εκεί διατηρηθεί για να θυμίζει στους επισκέπτες τα «όργια» του αιμοσταγούς Αλή, που τόσα χρόνια καταδυνάστευσε και εξαφάνισε φρικτά τον άμοιρο ραγιά. Σε πιάνει δέος και φρίκη ατενίζοντας δίπλα στον όντα του πασά ένα μεγάλο πλήθος βασανιστικών οργάνων. Ομως όσο και αν είναι φρικτά, κάποιος πρέπει να τα βλέπει, για να θυμάται τι πέρασε αυτό το Γένος ώσπου να φτάσει στο 1821. Η μνήμη εδώ είναι λίαν αναγκαία. Τελεία όμως σ’ αυτά για να πάμε στο Πνευματικό Κέντρο.
Τέλος πάντων η εκδήλωση έληξε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών με τα πολλά και αξιόλογα τραγούδια από τις 6 χορωδίες. Η παρουσία της «Αρμονίας», χωρίς υπερβολές ήταν εξαιρετική και επιδοκιμάστηκε με το συνεχές χειροκρότημα του πολυπληθούς ακροατηρίου.
Μετά το πέρας της εκδηλώσεως οι υπεύθυνοι παρέθεσαν δείπνο σε όλες τις χορωδίες σε ένα ωραίο κέντρο με εξαιρετική μουσική και με ένα πολύ καλό χορευτικό συγκρότημα. Η βραδιά συνεχίστηκε μέχρι τις πρωινές ώρες με ατελείωτο χορό. Την επόμενη ημέρα (Κυριακή) το λεωφορείο θα αναχωρήσει για Καλαμάτα, αλλά οι δρόμοι, δυστυχώς, δεν ήταν όπως τους θέλαμε. Αναγκαστήκαμε να παρακάμψουμε πολλές φορές και να επισκεφθούμε και πόλεις και χωριά που δεν είχαμε στο πρόγραμμα. Ομως ουδέν κακόν αμιγές καλού. Είδαμε δηλαδή και οίδαμε (όπως λέει και ο ποιητής) πολλών ανθρώπων πόλεις και χωριά. Μπορεί να ταλαιπωρηθήκαμε λίγο αλλά τελικά ωφεληθήκαμε.
Και τώρα περαίνοντας θα ήθελα να τονίσω τη συνεχή προσφορά της «Αρμονίας» στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλεως, αν και όχι μόνον. Η «Αρμονία» αρμονίζει όχι μόνο στην Καλαμάτα και στο νομό. Η μουσική της ακούγεται σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό ακόμη. Δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να προβάλλει συνεχώς την εικόνα της Καλαμάτας εν παντί τόπω και χρόνω. Διά τούτο πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως από τους αρμοδίους φορείς της πόλεως. Η «Αρμονία» είναι ακόμη ανέστιος, χωρίς δηλαδή δική της μόνιμη κατοικία. Πληρώνει τα πάντα μόνη της με τις ισχνές εισφορές των μελών της τα πάντα. Δεν έχει κανένα χορηγό για να μπορέσει να συνεχίσει απρόσκοπτα το ωραίο της έργο. Ας ελπίσουμε ότι έστω και τώρα, θα ευρεθούν κάποιοι να βοηθήσουν, όπως πρέπει, στη συνέχιση του έργου της.
Οψόμεθα.
Β. Γ. Τσούλος
