Πάνω από 800 μελισσοκόμοι της Μεσσηνίας ήρθαν ακόμα μια χρονιά αντιμέτωποι με την ανομβρία, που σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες, οδήγησε σε ελάχιστη έως μηδενική παραγωγή. Μόνο κάποια ανθόμελα, κι εκείνα σε περιορισμένες ποσότητες, θα δούμε στις αγορές, καθώς το έλατο και πάλι δεν απέδωσε, ενώ το θυμάρι έδωσε… ψιλοπράγματα, όπως λένε. Ούτε οι πορτοκαλιές έδωσαν μέλι, ενώ οι αποδόσεις από το πεύκο δυστυχώς δε φαίνεται να αποδίδουν τα αναμενόμενα. Οι ελπίδες των μελισσοκόμων έχουν εναποτεθεί στον τρύγο του φθινοπώρου για κάποια ακόμα ανθόμελα. 

Σε κάθε περίπτωση η φετινή χρονιά χαρακτηρίζεται πολύ άσχημη και ο χειμώνας αναμένεται πολύ – πολύ δύσκολος για τους ανθρώπους αυτούς που έχουν επενδύσει στη μελισσοκομία, ένα επάγγελμα πολυέξοδο αν λάβει κανείς υπόψη του το υψηλό κόστος μετακινήσεων που απαιτείται σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας, για πολλούς. Κάποιοι λοιπόν, περιμένουν να δουν μέλι στα δοχεία του τρύγου τους από κυψέλες που έχουν εγκαταστήσει σε άλλες περιοχές της χώρας, όπως στη Βόρεια Ελλάδα με το πεύκο και το παλιούρι να έχουν κάποιες αποδόσεις,  αφού εκεί οι καιρικές συνθήκες ήταν καλύτερες από την Πελοπόννησο. Όμως, πόσοι βρήκαν τόπο και χρήματα για να αναζητήσουν εκεί παραγωγή;

Στην Πελοπόννησο, ήλπιζαν ο Ταΰγετος, ο Πάρνωνας και το Μαίναλο να δώσουν μέλι, αλλά διαψεύστηκαν.

Οι αστάθμιστοι παράγοντες, όπως οι καιρικές συνθήκες, καθορίζουν τη βιωσιμότητα των μελισσοκόμων, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι πλέον σε απόγνωση, αφού ούτε τα έξοδα δεν περιμένουν να βγάλουν από τη φετινή σοδειά. 

Την ίδια ώρα, ενώ το μεράκι και η αγάπη τους στη μέλισσα προφανώς περισσεύει, παραμένουν αβοήθητοι από την Πολιτεία.

Κ.Δ.