Πρόκειται για ένα από τα 3 εργαστήρια (μαζί με της Μυτιλήνης και των Χανίων) που λειτουργούν τα τελευταία χρόνια και το προσωπικό των οποίων, παρά την έλλειψη χρηματοδοτήσεων, έχει βάλει στόχο να συμβάλει καθοριστικά στη στήριξη αυτού του εθνικού προϊόντος. Αυτό αναφέρει ο Παναγιώτης Κάτσαρης, διευθυντής του εργαστηρίου, ο οποίος υπογραμμίζει: «Το μοναδικό διαβατήριο για την εξαγωγή του ελληνικού ελαιόλαδου είναι η ποιότητά του, η οποία χρειάζεται απόδειξη και πιστοποίηση. Θα πρέπει άρα να αποδεικνύουμε ότι ισχύουν τα όσα λέμε σε σχέση με τα χημικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, για να μην ξαναδούμε χαμηλές τιμές, στα επίπεδα παλαιότερων ετών, με απογοητευμένους παραγωγούς, έτοιμους να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια».

Το εργαστήριο στην Καλαμάτα έχει πιστοποιηθεί από το Νοέμβριο του 2014 και έχει επεκταθεί σε επιπλέον αναλύσεις, με κυρίαρχο στόχο φυσικά να διατηρηθεί το πιστοποιητικό διαπίστευσης - «πράγμα δύσκολο όμως αν δεν υπάρξει οικονομική στήριξη», όπως επισημαίνει η Βασιλική Σκιαδά, χημικός και τεχνική υπεύθυνη του εργαστηρίου. Ωστόσο τονίζει ότι «στόχος παραμένει η επέκταση του πεδίου και σε άλλες χημικές αναλύσεις και η παροχή φυσικά αποτελεσματικών και αξιόπιστων υπηρεσιών», σχολιάζοντας πως ήδη αρκετοί είναι οι ιδιώτες και οι επιχειρήσεις που ενημερώνονται για τη λειτουργία του εργαστηρίου και απευθύνονται στο προσωπικό του, προκειμένου να κάνουν αναλύσεις σε παραγόμενα ελαιόλαδα.

Η σημασία της πιστοποίησης της ποιότητας του λαδιού της περιοχής μας τονίστηκε από τον κ. Κάτσαρη που υπογράμμισε πως η Μεσσηνία πέρυσι παρήγαγε το 30% της συνολικής παραγωγής της χώρας -κυρίως βέβαια λόγω της ακαρπίας σε άλλες περιοχές- και το εργαστήριο μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για τη στήριξη των παραγωγών, των τυποποιητών, των ελαιοτριβέων, και γενικά όλης της αλυσίδας παραγωγής ελαιόλαδου. 

ΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ «ΟΠΛΟ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ

Η λειτουργία του εργαστηρίου όμως έχει ακόμα έναν βασικό σκοπό: την υποστήριξη της έρευνας στον πρωτογενή τομέα και κυρίως στην παραγωγή του ελαιόλαδου, καθώς όπως λέει ο Π. Κάτσαρης: «Δυστυχώς, ενώ η χώρα μας υποστηρίζει ότι παράγει το καλύτερο ελαιόλαδο παγκοσμίως, δεν έχει τα επιστημονικά στοιχεία να υποστηρίξει την ποιότητα που παράγει, με συνέπεια να γίνονται τροποποιήσεις στους κανονισμούς του εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου -και στον Ευρωπαϊκό και του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου- ερήμην της χώρας μας, ή χωρίς να μπορεί να αντικρούσει αυτές τις τροποποιήσεις με επιστημονικά στοιχεία, ενώ σε μεγάλο βαθμό είναι ενάντια στα επιστημονικά δεδομένα που έχουν συλλεχθεί μέσα στην τριετή λειτουργία του εργαστηρίου, με όλες τις οικονομικές δυσκολίες». 

Σύμφωνα πάντα με τον κ. Κάτσαρη «αυτό έχει συνέπεια, βάσει του κανονισμού της Ε.Ε. και του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου, να μην είναι εξαιρετικά παρθένα τα αγουρέλαια που παράγονται από την κορωνέικη». Οπως επισημαίνει ο ίδιος, πρόκειται για ένα από τα ζητήματα που θα πρέπει να διορθωθούν, αφού όμως πρώτα υπάρξουν όλα τα απαραίτητα επιστημονικά στοιχεία μέσα από τη συλλογή επιστημονικών δεδομένων, για να μπορεί η Ελλάδα να υποστηρίξει τις θέσεις της.

ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΒΑΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ

Μεταξύ όλων εκείνων που θα πρέπει να γίνουν για το ελαιόλαδο, σε επιστημονικό επίπεδο, είναι και η δημιουργία μιας βάσης δεδομένων για τις δεκάδες ελαιοποιήσιμες ποικιλίες ελιάς στον ελλαδικό χώρο -  καθώς σήμερα δεν υπάρχουν στοιχεία για τα χημικά και τα οργανοληπτικά τους χαρακτηριστικά. 

Για το λόγο αυτό, συντάσσεται πρόταση προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου αρχικά, και εν συνεχεία προς το υπουργείο Αγροτικής Οικονομίας, για να χρηματοδοτηθεί ένα πρόγραμμα που θα δώσει τη δυνατότητα με δειγματοληψίες σε μονοποικιλιακά ελαιόλαδα να γίνεται η πιστοποίηση των χημικών τους χαρακτηριστικών.