Μια σοβαρή ιδιωτική επένδυση για τη λειτουργία πολιτικού αεροδρομίου στην Τρίπολη απλώς δεν θα “βγάλει τα λεφτά της” - άλλωστε κανένα από τα 25 περιφερειακά αεροδρόμια στην Ελλάδα δεν το κάνει.
Την εκτίμηση αυτή κάνει στην “Ε” ο Βασίλης Αλεβιζόπουλος, πρόεδρος της ΟΣΥΠΑ (Ομοσπονδία Συλλόγων Υπαλλήλων της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας), με βάση όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα γνωστά από την περιφερειακή αυτοδιοίκηση Πελοποννήσου σχετικά με την πρόθεση ιδιωτών να δημιουργήσουν αεροδρόμιο στην έδρα της Περιφέρειας, στις εγκαταστάσεις της 124 ΠΒΕ.
“Τι έσοδα θα έχει ένα τέτοιο αεροδρόμιο; Δεδομένου ότι το ετήσιο κόστος λειτουργίας του αεροδρομίου απαιτεί αρκετά εκατομμύρια, δεν έχει νόημα να προστεθεί ακόμα ένα προβληματικό αεροδρόμιο στα ήδη 25 υφιστάμενα περιφερειακά, που είναι επίσης προβληματικά” παρατηρεί.
Οπως επισημαίνει, σήμερα στην Πελοπόννησο λειτουργούν ήδη δύο αεροδρόμια που καλύπτουν ικανοποιητικά την υφιστάμενη κίνηση, η Καλαμάτα και ο Αραξος.
“Θα ήταν προτιμότερο, όσον αφορά στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, να αξιοποιηθεί καλύτερα το αεροδρόμιο της Καλαμάτας, να προβληθεί, να διαφημιστεί” σημειώνει.
Το μοναδικό αεροδρόμιο στην Ελλάδα που έχει σημαντικά έσοδα και αποσβένει την επένδυση -εξηγεί ο Β. Αλεβιζόπουλος- είναι το αεροδρόμιο της Αθήνας στα Σπάτα, το “Ελ. Βενιζέλος”, αξιοποιώντας κυρίως την εμπορική υποδομή που κατασκευάστηκε μαζί με αυτό και η οποία αποφέρει έσοδα 250.000.000 ευρώ το χρόνο -ενώ τα συνολικά ετήσια έσοδα του αερολιμένα, μαζί με την αεροπορική εκμετάλλευση, ανέρχονται σε 450.000.000 ευρώ.
Οπως διευκρινίζει ο πρόεδρος της ΟΣΥΠΑ, τα αεροδρόμια καθίστανται βιώσιμα και αποδοτικά για τον επενδυτή μόνο από τα εμπορικά τους έσοδα, τα οποία πρέπει να είναι σημαντικά, ώστε να εξασφαλίζουν το κόστος λειτουργίας και συντήρησης των εγκαταστάσεών τους -και τέτοια προϋπόθεση στη χώρα μας διασφαλίζει μόνο το αεροδρόμιο στα Σπάτα, που εμφανίζει και υψηλά έσοδα αεροπορικής εκμετάλλευσης έχοντας εφαρμόσει υψηλότατες τιμές στάθμευσης -και εξυπηρέτησης γενικότερα- αεροσκαφών, από τις πιο ακριβές στην Ευρώπη.
Το αμέσως επόμενο αεροδρόμιο της χώρας σε συνολικά ετήσια έσοδα είναι το “Νίκος Καζαντζάκης” στο Ηράκλειο, που αποδίδει 45.000.000 ευρώ, τα οποία ωστόσο προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από την αεροπορική εκμετάλλευση, καθώς μόλις τα 2.000.000 αποτελούν έσοδα από την εμπορική αξιοποίηση των εγκαταστάσεων. Κι αυτό το αεροδρόμιο, τονίζει ο Β. Αλεβιζόπουλος, “μπαίνει μέσα”.
Στην Τρίπολη, συνεχίζει, όσο κι αν κοστολογήσει ο ιδιώτης επενδυτής τη στάθμευση των αεροσκαφών και γενικά την εξυπηρέτησή τους προκειμένου να έχει έσοδα -καθιστώντας το, όμως, αναπόφευκτα μη ελκυστικό για τις εταιρείες- δεν θα μπορέσει να αναπτύξει το εμπορικό κομμάτι, λόγω της ήδη διαμορφωμένης χωροθέτησης των εγκαταστάσεων, αλλά κυρίως λόγω του μικρού ανθρώπινου δυναμικού της περιοχής, που δεν είναι σε θέση να αποφέρει έσοδα από την εμπορική χρήση του. Αυτός ο παράγοντας αρκεί για να καταστήσει μη ελκυστική την επένδυση ενός ιδιώτη στο συγκεκριμένο αεροδρόμιο, αφού δεν θα μπορέσει ποτέ να την αποσβέσει.
Ξεκαθαρίζοντας πάντως ο πρόεδρος της ΟΣΥΠΑ ότι υπάρχουν αεροδρόμια σε εθνικά ευαίσθητες περιοχές, η δημιουργία και διατήρηση των οποίων είναι αναπόφευκτη επιλογή της Πολιτείας, σημειώνει ότι στην Ελλάδα ο μέσος όρος ως προς την αναλογία αεροπορικών και εμπορικών εσόδων των αεροδρομίων είναι 65% με 35% κατ’ αντιστοιχία, καθιστώντας τα μη ελκυστικές επενδύσεις για ιδιώτες.
“Εν κατακλείδι, ένα αεροδρόμιο είναι αδύνατο να επιβιώσει μόνο από τα αεροπορικά έσοδα, όταν στα δημόσια αεροδρόμια τα τέλη είναι ελάχιστα -το «σπατόσημο» παραμένει 23 ευρώ από το 1995, ενώ η στάθμευση των αεροσκαφών είναι δωρεάν. Ούτε έχει λογική να φτιάχνεις ως κράτος αεροδρόμια σε κάθε περιοχή και να τα δίνεις σε ιδιώτες, δεν μπορείς να κάνεις απόσβεση της υποδομής, ούτε και ο ιδιώτης -χωρίς ένα αξιόλογο εμπορικό κομμάτι- μπορεί να έχει το κέρδος που θα τον οδηγήσει να επενδύσει” τονίζει ο Β. Αλεβιζόπουλος, που παρατηρεί: “Στην Τρίπολη, ακόμα και με το θεωρητικό αριθμό των 30 πτήσεων το μήνα, το αεροδρόμιο δεν θα βγάλει τα λεφτά του, όσο κι αν θέλει κάποιος να το στηρίξει.
Ποιος θα πληρώνει για τη λειτουργία και τη συντήρησή του; Ας μην παραβλέπουμε όμως και τον περιβαλλοντικό παράγοντα. Σε πολλές περιοχές που ζητούσαν -και απόκτησαν αεροδρόμια- τώρα οι κάτοικοι διαμαρτύρονται για περιβαλλοντικά θέματα”.