Και ζητεί από την αντιπεριφερειάρχη την παρέμβασή της, για να εισαχθεί το συγκεκριμένο ζήτημα προς συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο και να υπάρξει δήλωση στήριξης “του αγώνα που κάνουμε οι Μανιάτες από το 2017 κατά του τρόπου εφαρμογής των δασικών χαρτών που δημεύουν τις περιουσίες μας”.
Η επιτροπή, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι “μία από τις περιοχές της Πελοποννήσου που παρουσιάζουν εντυπωσιακή τουριστική ανάπτυξη κατά τις τελευταίες δεκαετίες είναι αυτή της Μάνης, της Ενιαίας Μάνης” και παρατηρεί:
“Ο τουρισμός παρουσιάσθηκε ως η μόνη σανίδα σωτηρίας στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Αναπτύχθηκε από την ιδιωτική πρωτοβουλία, υπό την απουσία βασικών υποδομών από πλευράς κράτους. Έτσι, είναι η μόνη πρόσφορη λύση για ζωντάνεμα της ιστορικής περιοχής, παραμονής των κατοίκων και επιστροφής των παιδιών της από την διασπορά. Ωστόσο, εδώ και μισόν αιώνα, κυρίως με την εφαρμογή του δασικού νόμου 998/79, οι πατρογονικές ιδιοκτησίες των Μανιατών εντάχθηκαν στις «γκρίζες ζώνες», όπως ακριβώς πράττουν και οι Τούρκοι με τα ελληνικά νησιά και βραχονησίδες στο Αιγαίο, αμφισβητώντας την χρήση (κυρίως) και ενίοτε, παρανόμως, την ιδιοκτησία.
Οι «γκρίζες ζώνες» των ιδιοκτησιών είναι οι λεγόμενες «δασικές εκτάσεις». Επί μισόν αιώνα τα Δασαρχεία Καλαμάτας και Γυθείου απαγόρευαν, επί ποινή, στους πολίτες να καθαρίσουν τα κτήματά τους από την άγρια βλάστηση, με το αιτιολογικό ότι έχουν λογγώσει και αποτελούν «δασικές εκτάσεις» που διέπονται από τη δασική νομοθεσία. Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ήταν η καταδίκη χιλιάδων Μανιατών και η αποβολή από τις ιδιοκτησίες τους. Τώρα, με τους δασικούς χάρτες, η κατάσταση έχει γίνει ακόμη χειρότερη: τεράστιο ποσοστό Μανιάτικης γης εντάσσεται πλέον οριστικά στις «γκρίζες ζώνες» χαρακτηριζόμενο ΑΔ, ΔΑ, ΔΔ κλπ. Αυτό, πολύ απλά, σημαίνει ότι δεν μπορούν οι εκτάσεις αυτές να χρησιμοποιηθούν για τουριστική χρήση κι έτσι απομένουν μόνο οι ΑΑ, δηλαδή η ήδη καλλιεργούμενες γαίες που είναι, σε ποσοστό, ελάχιστες!
Στον αντίλογο μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι ο δασικός νόμος 4280/2014 δίνει τη δυνατότητα τουριστικής χρήσης σε μια «δασική έκταση» υπό προϋποθέσεις. Η διαδικασία αυτή όμως, εκτός από χρονοβόρα, δεν αφορά μικρές τουριστικές μονάδες αλλά πολύ μεγάλες επενδύσεις (χοντρά πορτοφόλια), οι οποίες όμως δεν μπορούν και δεν πρέπει να γίνονται στη Μάνη για πάρα πολλούς λόγους.
Επίσης, έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, η Μάνη, εξ αιτίας της Διοίκησης, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις πιέσεις που δέχεται για ανέγερση τουριστικών κατοικιών, όχι μόνο Ελλήνων αλλά, κυρίως, πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.
Την επιστολή υπογράφουν εκ μέρους της Επιτροπής Αγώνα της Ενιαίας Μάνης, οι Χρήστος Κ. Κοτσωνής, Γιώργος Δημακόγιαννης, Τάκης Γκούζος, Γιάννης Καρολεμέας, Χρήστος Κισκήρας, Κομνηνός Δεμέστιχας, Αλέξης Ρουτζούνης.
