Αυτό δήλωσε ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης απαντώντας σε ερώτηση της «Ε» για την πολιτική που πρέπει να ασκηθεί ώστε να συγκλίνει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Μεσσηνίας με το μέσο ευρωπαϊκό.

Ο κ. Βορίδης είπε ότι η μεγάλη απόκλιση οφείλεται στην ελληνική δεκαπενταετή ύφεση τη ίδια περίοδο που οι άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες συνέχιζαν να αναπτύσσονται. Για να συγκλίνουν οι τοπικές οικονομίες με το μέσο ευρωπαϊκό ΑΕΠ θα πρέπει να αξιοποιήσουν τα πλεονεκτήματα που διαθέτουν και να μεγεθυνθούν δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας σε ισχυρά περιφερειακά κέντρα, είπε ο κ. Βορίδης.

Αναλυτικά η απάντηση του κ. Βορίδη: «Κοιτάξτε να πω λίγο το γενικό και να πω μετά λίγο το Μεσσηνιακό. Το γενικό είναι το εξής πάντως, όταν επί 15 χρόνια χάναμε εισόδημα ,γιατί είμαστε στην περίοδο της πτώχευσης, και επί 15 χρόνια οι άλλοι κάπως ανέπτυσσαν τις οικονομίες τους προφανώς έχει δημιουργηθεί αυτή τη δεκαπενταετία, μια ανισομέρεια. Τι κάνουμε τώρα; Βασικός στόχος της κυβέρνησης, όπως ξέρετε, είναι το να γεφυρώσουμε αυτή τη διαφορά. Τι είπαμε την πρώτη τετραετία; Θυμίζω λίγο τις οικονομικές μας στρατηγικές, οι οποίες να πω ότι δουλεύουν.

Η πρώτη τετραετία ήταν η τετραετία της μείωσης της φορολογικής επίπτωσης. Της μείωσης της φορολογίας, η οποία αφήνει εισόδημα στους πολίτες Ταυτόχρονα η μείωση της φορολογίας κάνει και πιο ορθολογική την επίπτωση ης φορολογίας στις επιχειρήσεις. Άρα ο βασικός στόχος που είχαμε τότε ήταν να μειώσουμε τη φορολογία, να προσελκύσουμε επενδύσεις, να φτιάξουμε θέσεις εργασίας. Η αλήθεια είναι λοιπόν ότι αυτό σε πολύ μεγάλο βαθμό επετεύχθη και απεικονίζεται στους ρυθμούς ανάπτυξης και κυρίως στην τεράστια μείωση της ανεργίας που την πήραμε στο 19% και την έχουμε πάει στο 10%. Ανοίγω μια παρένθεση εδώ. Είναι και ολίγον απορίας άξιο, διότι αυτό επειδή θέσατε λίγο τα ερωτήματα τα τοπικά από παντού έρχεται η αγωνία για την έλλειψη εργατών γης και για την έλλειψη και ανθρώπων που εργάζονται στις τουριστικές επιχειρήσεις και στην εστίαση. Έτσι αυτό έρχεται ως ένα καθολικό ζήτημα, το οποίο γεννάει ένα θέμα, τι είδους ανεργία είναι αυτό το10%/. Ταυτόχρονα σε όλη την Ελλάδα λέμε, δεν έχουμε χέρια. Ωραία αυτό είναι μια συζήτηση, απασχολεί την κυβέρνηση και θα δούμε τι θα κάνουμε.

Η δεύτερη τετραετία είναι η τετραετία πλέον της αυξήσεως των εισοδημάτων, δηλαδή της αύξησης των μισθών. Άρα έχουμε 3 αυξήσεις κατώτατου μισθού και έχουμε φτάσει τον μέσο μισθό να είναι στα 1250 ευρώ. Η φιλοδοξία μας είναι σε βάθος τετραετίας να το πάμε στα 1500 ευρώ. Επειδή ακούγονται εύκολα αυτά να ξέρουμε ότι επειδή αυτά είναι πράγματα τα οποία τα πληρώνουν οι επιχειρήσεις προϋποθέτουν ότι έχουν μεγεθυνθεί αντιστοίχως οι οικονομίες. Άρα λοιπόν να ξέρουμε ότι θέλει μια ισορροπία, όμως ναι είναι στόχος μας. Είναι φιλοδοξία μας να αυξήσουμε τα εισοδήματα.

Θα έχουμε ανακτήσει με την ταχύτητα που θέλαμε τα εισοδήματα για να φτάσουμε σε αυτή την ευρωπαϊκή σύγκλιση; Η απάντηση είναι ότι προφανώς αυτό το οποίο χάνεται αναπληρώνεται και αναπληρώνονται δύσκολα και θέλει και πολλή προσπάθεια και σε αυτή την προσπάθεια είμαστε τώρα, πλην όμως αυτή η προσπάθεια φέρνει αποτέλεσμα.

Περιφερειακή ανάπτυξη. Κοιτάξτε επίσης, θεωρώ ότι εδώ έχει πολύ μεγάλη σημασία να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε, αν με ρωτάτε, ισχυρά περιφερειακά κέντρα, τα οποία για να μην πούμε τα ίδια και ολίγον τετριμμένα που είναι τι ότι πρέπει να δούμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των περιοχών. Ναι, αλλά ταυτόχρονα εγώ νομίζω ότι οι περιοχές έχουν λίγο αναδείξει τα πλεονεκτήματά τους . Τι πρέπει τώρα να κάνουμε; Να αρχίσουμε να τα εξελίσσουμε, να τα μεγεθύνουμε και να προχωράμε Δεν θα ανακαλύψουμε και την πυρίτιδα. Έχουμε πρωτογενή τομέα, ο οποίος όμως πρέπει να γίνει ανταγωνιστικότερος. Ο πρωτογενής μας τομέας πάει καλά; Πάει καλά το εμπορικό ισοζύγιο, το αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο μετά από πάρα πολλά χρόνια είναι θετικό. Από εκεί που λέγαμε ότι είχαμε μια Ελλάδα, αν θυμάστε 5 - 7 χρόνια πίσω, που έλεγε ότι δεν παράγουμε τίποτα και εισάγουμε τα πάντα… Ξαφνικά έχουμε μια εξαγωγική Ελλάδα. Και στη Μεσσηνία είδα εγώ επιχειρήσεις, πήγα είδα καρπούζια, πήγα είδα μια καλλιέργεια γλυκοπατάτας Βλέπω ας το πω καλλιέργειες οι οποίες έχουν δυναμισμό και προχωρούν. Όχι ότι αυτό θα είναι ανέφελο, όχι ότι αυτό δεν θα έχει προβλήματα όχι ότι δεν θα έχει τα ζητήματα του. Πάντα η παραγωγή έχει θέματα, αλλά είμαστε σε καλή κατάσταση. Είδα επίσης ότι η τοπική αυτοδιοίκηση σε μεγάλο βαθμό το έχει αντιληφθεί αυτό γιατί από τον τρόπο που σκέφτεται και ο περιφερειάρχης, αλλά είναι ευτυχές αυτό, και οι δήμαρχοι της περιοχής έχουν μια σύγκλιση στο τι πιστεύουν ότι μπορεί να εξελιχθεί στην περιοχή. Πώς μπορούν να προσελκύσει τουρισμό; Τι είναι εκείνο το οποίο μπορεί να γίνει, που να καταστήσει την περιοχή πιο ελκυστική και στον εσωτερικό τουρισμό και στον εξωτερικό; Μίλησαν για συγκεκριμένα έργα ο καθένας στον δήμο του και στην περιοχή του. Αρα η απάντηση εδώ είναι να μεγεθύνουμε τις οικονομικές δραστηριότητες και καθώς θα μεγεθύνουμε τις οικονομικές δραστηριότητες και θα δημιουργούνται καλύτερες νέες θέσεις εργασίας νομίζω ότι θα αναστρέψουμε και την ροή ανθρώπων που φεύγουν γιατί δεν βρίσκουν τι να κάνουν στην περιοχή. Κλείνω με ένα τελευταίο το οποίο κατά τη γνώμη μου έχει να κάνει με το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πια και τις φιλοδοξίες των σύγχρονων οικογενειών και των νέων ανθρώπων για το επίπεδο της ζωής που θέλουν να ζήσουν. Πιστεύω ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό η ανάπτυξη ισχυρών περιφερειακών κέντρων είναι μια απάντηση στο ερώτημα αυτό. Μιλώ τώρα για τις πόλεις, κυρίως στην περιφέρεια. Οι οποίες πρέπει να μεγαλώσουν, αναπτυχθούν, να ισχυροποιηθούν και να παρέχουν πράγματα τα οποία ούτως ή άλλως θα μπορούσαν να βρουν σε άλλες μεγαλύτερες πόλεις οι νέοι άνθρωποι ώστε να μη φεύγουν αναζητώντας έναν τρόπο ζωής που δεν μπορούν να βρουν στην περιοχή τους. Νομίζω ότι όσο μεγαλώνουν εδώ οι πόλεις, ισχυρά δηλαδή περιφερειακά αστικά κέντρα στις περιοχές, νομίζω θα κρατάνε και περισσότερο κόσμο. Τώρα τι κάνεις με τα χωριά; Η απάντηση είναι ότι αν κάποιος θέλει να μείνει στο χωριό να κάνουμε μπορούμε για να τον διευκολύνουμε. Βλέπω πάντως ότι υπάρχει μια κατεύθυνση, ας το πω, από το χωριό στο περιφερειακό κέντρο και αν δεν βρει κάποιος στο περιφερειακό κέντρο αυτό που θέλει εκεί είναι που φεύγει πια και πάει στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Άρα για μένα η λύση σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι η ανάπτυξη ισχυρών, περιφερειακών κέντρων».

Θ.Λ.